Dolle Dotten! (Mei 2014)
Negen juni zijn ze 1 geworden, de acht Bibedotjes van Bieb en Bonk (het Wishstone I-nest). En afgelopen 1e juni werden Cato en Louis' pups (Wishstone G-nest) alweer 2. Bibi is loops, dus ik ben met haar aan het 'progesteronnen' om te weten wanneer we precies bij haar tweede husband-for-little-while moeten zijn... Zo wisselen het gemis van Ol en het vieren van leven elkaar af. En dat voelt mooi en rijk.
Een jaar geleden zaten ze nog in Bieb's baarmoeder...
Stoer sterk en statig!
Nando, 1 jaar!
Acht zwarte pups, die acht weken lang vakkundig gezoogd, geliefd en gecoached werden door hun kersverse moeder. Trots als een pauw was ze. NIEMAND van de roedel mocht ook maar naar haar pups kijken... Zelfs niet toen ze al ruim 3 weken waren.
Rosie 1 jaar!
Storm op zijn eerste verjaardag
Een bijzonder nest is het ook, door de pupfamilies. Buck woont in Rosmalen, de andere 7 wonen in het noorden. En ze hebben veel contact onderling. Al twee reunietjes hebben we gehad, bij het Zuidlaardermeer, georganiseerd door de pupfamilies zelf! Eerst met 9 maanden en toen weer, vlak voor hun eerste verjaardag.
Dino, Wishstone's one and only Ideal Husband, 1 jaar
Allemaal hebben ze sterke trekken van Bibi; ik kijk in allemaal nuances, schakeringen, van mijn Bieb. Alsof je naar veel tinten blauw kijkt; allemaal dezelfde bron, en toch net anders en eigen. En natuurlijk is er ook vader Bonk die de blend kleurt.
Bieb, precies een jaar na haar eerste worp
Niet alleen qua exterieur zijn er sterke gelijkenissen; ook qua karakter. Zo hebben ze allemaal oog voor detail, net als mams, tot in het idiote toe. Daar kwamen we al pratend in het strand paviljoen met de natte zwarte Biebjes en Bonkjes achter. Verplaats je een beeldje of een steen in huis; ze heben het in de gaten, ze staan er nadrukkelijk bij stil! Stoere blafferds zijn het ook, soms, met imposante borstels. Maar... tien meter voor hetgeen waar ze op reageren, staan ze stil of keren ze om... Helden op sokken... "Help! Waar is mijn mens???!"
Buck 1 jaar!
Schoothondjes, zijn het (Nando en Rosie, februari 2014)
't Moet niet gekker worden! Hond op tafel (Dino, februari 2014)
Biebs, februari 2014 temidden van haar kids, met slagroom op haar snuit
Kortom, heerlijke beesten. Trots en vooral ook enorm gelukkig en intens dankbaar word ik ervan. De laatste reünie was op de zondagmiddag in mei, toen we die ochtend de laatste twee pups van Baguette en Louis hadden uitgezwaaid. Altijd een mooi, ontroerend en intens moment. Dan, met weemoed in m'n hart, het strand van het Zuidlaardermeer op om te wandelen met een opgetogen kwispelende Bieb, en haar flinke prachtige Dotten van kinderen te ontmoeten, allen al nat en uitgelaten in het water; dat is het mooiste wat je als fokker kan ervaren, denk en voel ik.
Februari 2014: Af en blijf voor de foto valt niet mee met broers en zusjes om je heen wanneer je krap 9 maanden oud bent!
Lieve Buck, Dino, Nando, Arie, Kyra, Rosie en Nola... Wat een feest zijn jullie en jullie mensen. Wat zijn jullie aan elkaar verknocht, helemaal vergroeid, helemaal thuis. Precies, absoluut helemaal precies, zoals ik het wens en wil!
Happy belated birthday!!! Ook voor jullie fijne mensjes!
Bibi (voorgrond) en haar Dotjes op een kluitje (mei)
On their way to Mommy! (mei)