Wednesday, 15 February 2012

Tuinkabouters


Kruipend, sluipend, spannend!

We zijn zondag voor het eerst naar buiten geweest! Het houdt maar niet op; achter elke deur zijn andere deuren met óók weer nieuwe avonturen... Dat er nog meer is dan de werpkist, puppiekamer, hal, keuken, woonkamer...
Ik vond dat ze het nu wel konden, met hun mooie vachtjes en hun puppievet!

Over de zwarte loper...

Meteen naar buiten gaan ze nooit. Deur open, neusjes in de lucht, blikken vol verwondering. Wat ruik ik en wat voel ik? Een briesje, kou. Stapje voor stapje, er draait zich nog iemand om, terug naar binnen. Maar als die de rest ziet gaan, wint de nieuwsgierigheid het toch van het vleugje voorzichtigheid...

Snuffel snuffel...

De trap helpen we ze af, ook omdat we anders nooit de tuin bereiken. En dan is het opeens allemaal heel erg leuk! Stokjes, struiken, grassprietjes, restjes sneeuw, een stuk hout, een boom. Wat een walhalla voor de zwarte kabouters. Alles lonkt, alles ruikt spannend en nieuw.

Huppel!

De eerste keer blijven pups altijd dichtbij elkaar. Zo ook Rosie's F-nest. Samen verkennen, onderzoeken. Maar met elke keer dat ze vaker buitenkomen, zijn ze dapperder en steeds meer individueel snuffelen ze rond.

... 'n spoor... iets op het spoor...

Mammie let goed op haar kroost

Achter elkaar door de lavendelbosjes

Speurders in de dop...

De tuin, en het is nog maar de voortuin(!) is een geweldig uitje! Inmiddels kennen ze de voortuin al op hun duimpje, ze doen er iedere ochtend en avond hun plassen en poepjes. En de veranda achter het huis is ook hun bekende speelplaats geworden, daar zijn we overdag een paar keer. En straks, als ze denken dat ze alles kennen, is er nog de achtertuin!

Alles vertellen aan mensenmams

... zeker al 5 minuten niet geknuffeld...

Zodra ik ga zingen, gaan alle koppies omhoog; wat gaat er gebeuren??... Oh, naar buiten! Hup! In de benen, ze piepen van opwinding en haasten zich in mijn spoor. Er is weinig zo mooi als dat, vind ik: het troepje pups dat je vol vertrouwen volgt, de wereld in, op avontuur. Vol vertrouwen. We zijn een team en Rosie is de schakel, de masterkey.


Zes weken oud en een echte laab!

Saturday, 11 February 2012

Niet van Lotje...


Kiekeboe, dit is m'n Grote Lieve Zus!

De pups zijn niet van (Bibe)lotje, maar ze bivakeert zeer veel bij haar moeder Rosie en haar volle broertjes en zusjes. Daar maakt ze tijd voor, in haar drukke schema.

Nosy girlsz

Bibi is namelijk een heel bezig bijtje. Tuin inspecteren, op de uitkijk zitten op de bank, stiekem spieden of er ergens nog keukengerij op het aanrecht ligt dat ze kan verzamelen (ze is nog altijd verzot op bestek en opscheplepels). Keukendoekjes moet ze ook uitpluizen en dan natuurlijk nog de dagelijkse inspectie van de Wishstones in de vensterbanken...

Stoerder met zus naast me!

Daarbij opgeteld haar gang naar 'haar postvak'; onze tijdelijke stalling voor oud papier in de keuken. Bibi checkt een paar keer per dag of er misschien belangrijke stukken zijn binnen gekomen... Die moet ze dan midden op het vloerkleed bestuderen...

Rosie: zo trots en tevreden als een pauw met haar F-jes en haar Bibelot!

Mama Rosie in het mandje, Bibi op de grond

Ze maakt niets stuk, ik vind alles op het kleed terug. Alleen moet ik bij de pups geen wc rol laten slingeren op hoogte waar Bibi bijkan, want die versnippert ze. Dat doet ze dan heel nauwgezet en tevreden, tussen haar zussen en broers. Die nestelen zich behagelijk tussen de snippers, als cavia's in hun zaagsel... Zo'n Grote Zus is goed waard!

Mammie loves us

... tis weer op!

Maar ze laat ze ook aan haar oren happen, over haar heen springen als ze op de grond bij ze ligt, aan haar poten knauwen. Ondertussen speelt ze zelf ook met het speelgoed (ze is zelf nog maar een jonge hond van 14 maanden...), of likt een pupje schoon.

Ogen in haar rug...

One day I'll be like you...

Wanneer haar zusjes en broertjes bij haar proberen te zogen, laat ze dat ook goedig toe. Verwonderde blik; wat doen ze nou??


Het speelgoed vindt Bibi net zo leuk als haar zusjes en broertjes; jong, speels en onderzoekend.

Zu-hus, wat heb je grote tanden...

Who is the babysitter??

Samen speluh?...

... what puppies do when you're not watching...

Nu is ze nog veel te jong, en veel te druk met al haar andere bezigheden, maar wij zien onze Bibelotje later vol vertrouwen en rustig temidden van haar nestje liggen. Ooit zijn de pupjes wel van Lotje en ze zal het super doen!

... there is a time for everything...

Pauze

Sleepy

Thursday, 9 February 2012

Platonische Liefde


Grote Broer is zelf pas acht maanden oud...

Plato is zelf nog een grote pup, en meestal is het niet verstandig grote jongen honden bij je pups te laten. Te druk en te veel gewichtsverschil. Maar Plato legt zijn gewicht (35 kg...) niet in de schaal. En druk is hij ook al niet. Zeker niet met de pups!

Aftasten

Plato is Zen en hij vindt het heerlijk bij zijn kleine broertjes en zusjes! Dus hij kan gezellig babysitten, met en zonder moeder Rosie.

Op gelijke hoogte communiceert beter...

Hij ligt relaxed tussen de zwarte zes. Kijkt, snuffelt, steekt een pootje uit, draait eens op zijn rug. Speelt voorzichtig mee. De pups vinden het net zo leuk als hij. Ze zijn die grote lijven van de roedel al lang gewend en kijken nergens van op.

Zoveel rust, Plato is Zen

Eén op één vindt hij het ook geweldig met zijn kleine familieleden. Rustig kijken wat die ander, dat kleintje, in zijn mars heeft. Soms zitten ze stil, soms springen ze naar zijn oren. Eentje ging er tegen hem blaffen en grommen. Plato vertoonde weinig reactie, hooguit een beetje verbazing. Kwispelde zachtjes, wacht af. Alles is goed.

Moment van meditatie

Plato's vader ( en de vader van deze kleintjes) Louis (Cover My Eyes Walkin' on the Moon) is ook een hele huiselijke geëmancipeerde man. Hij houdt thuis de pups ook graag gezelschap. Plato heeft dus een aartje naar zijn vaartje. Daar zijn wij heel blij mee, want zo'n lieve grote broer in het nest is erg gezellig.


Broers onder mekaar...

Plato zal het varkentje wel wassen...

(Tessel vindt de pups OK maar meestal niet bijster interessant. Ollie heeft ook niet zoveel met de pups, maar des te meer met alle families die op bezoek komen). Nu hebben we er dus een man bij die wel geniet van de kleintjes en meehelpt opvoeden!

".... meen je dat nou?!"

In de zomer was Plato zelf nog zo klein. Werd hij bemoederd door mammie Baguette en 'tante' Cato. Nu babysit hij het kleine grut. Zelfs als je het weet en vaak om je heen ziet gebeuren, zoals wij, blijft die explosie van massa en kracht en (en natuurlijk de mentale en emotionele ontwikkeling!) ongelofelijk.

Dansje in de kamer

Klein zijn ze maar heel even. Maar dan heb je er wel een reuze-vriend voor terug, voor het leven. Eén bonk liefde!

Plato is Liefde

Saturday, 4 February 2012

De wereld wordt groter



De pups worden groot. En ze kunnen ook meer aan, hebben behoefte aan meer. Het echte baby-achtige is er nu helemaal af. De werpkist is dus niet meer groot en uitdagend genoeg. Tijd voor verbouwing van de woning!

Samen loungen, samen spelen, voor ze zorgen en ze zogen...

Het deurtje in de werpkist is open, ze kunnen er zelf in-en uit, een deel van de puppiekamer in. Eerst is dat even spannend, altijd.

... Ze moet weer poetsen, wij weer wachten...

Iets nieuws, dat is spannend. Ze gaan een beetje piepen, staan even besluiteloos in de opening van de werpkist. Maar de vrijheid lonkt, de roep van het avontuur wint het van de angst...

Onderonsje

Daar gaan ze, onze zes koters lopen over de met vetbedden bedekte vloer. Snuf snuffel. Hm. Wel ok. Even ergens aan kauwen, en op de stoeptegel zitten. Rosie snuft mee, begeleidt haar pups. Wat een moeder, ze is zorgzaam maar heeft er ook gewoon heel veel lol in.

Samen de nieuwe plek verkennen

Ze kan als ze wil weg van de pups, maar dat doet ze nog zelden. En dan nog, zit ze vlak naast het hekje, kijkend naar ze. Ze rolt zich er zelfs op als een bolletje en slaapt zo vlak naast haar pups.

Double Date

De pups hebben wat mammie betreft een dubbele agenda: dol zijn ze op Rosie, stoeien, lekker tegen haar aanliggen, door haar verzorgt en geliefkoosd worden is natuurlijk heerlijk. Maar mam is ook melk. En pups willen altijd melk, en ja, dit zijn labradorpups... Eten is prioriteit nummer 1. Meestal.

Het beste dessert: Rosie-melk

Rosie voedt ze natuurlijk nog (bij), maar een moeder is meer dan een melkfabriek. Tenminste, een goede moeder is meer dan dat. Die 6 bekkies vol tandjes en kiezen, waar een kleine of flinke 4 kg aan vast zit en die met overgave drinken, dat valt niet mee. Ze 'masseren' ook nog fanatiek Rosie's slapper wordende boezem. En de drang bij Rosie om te zogen neemt af, want er is minder melk.

Stoeipartij met het kleed (Rosie houdt het in de gaten!)

Rosie komt dus nogal eens van de koude kermis thuis: ze wil tussen haar pups zitten, maar wordt als bar, als melkfles behandeld...

Bedachtzaam...

Weten zij veel. Mammie ruikt zo lekker en baby zijn is natuurlijk ook heel erg fijn...

Tis hier goed uit te houden hoor!

Ze eten me de oren van het hoofd! Er blijft zelden een restje van betekenis over, maar als dat er is, is het voor Rosie en voor Ollie (onze grote pup van 11 jaar). Ze weten al precies wat het ritueel is. Eerst kom ik een grote handdoek neerleggen, het picknick kleed. Dan verdwijn ik, om direct terug te komen met de pap. Dan zing ik een liedje, en daarop zijn ze al sinds een kleine week geconditioneerd. Ze komen allemaal in actie: "Hoera, eten!" Ze kijken me alle 6 verwachtingsvol aan, ik heb hun volledige aandacht.

Open blik

En dan hoor je alleen nog hun gesmikkel en gesmak. Rosie kijkt toe, zal nooit van hun eten snoepen, totdat ik daar het start sein voor geef. Eten. De prioriteiten zijn duidelijk, ook bij deze bijna 5 weken oude pups!

Lief, lief diertje!

Maar daarnaast is er nog een zee aan mogelijkheden. Klimmen, slapen, loungen, knabbelen aan elkaar en een randje en een pensstaafje (hmmm, ruikt zo lekkerrrr!) De konijnen dummie inspecteren en de gewone dummie (veel minder interessant, dat konijnen velletje doet 't 'm). En, nog veel leuker en spannender: de roedel! Ollie en Tessel mogen al lang van Rosie bij haar nestje, Plato ook als hij niet naar de pups keek, wat hij niet durfde!... En Baguette (oudere zus) en Cato en Janet bezochten de werpkist in Rosie's afwezigheid. Ze zijn zelf zulke toegewijde moeders, ik verwachtte dat ze direct het stokje over zouden willen nemen...

Ingestort!

Iedereen doet het anders, het nest bezoeken. Bibi is jong en onstuimig, en Janet vindt soms dat Bibi haar gemak moet houden in bijzijn van de pup(s). Dat laat ze Bieb dan even weten.

Samen is ook fijn

Cato wil de kleintjes eindeloos afslobberen en in Baguette's ogen zie je iets veranderen; ze wordt meteen weer mammie Baguette.

... ff denke...

Ollie heeft niets met de pups, des te meer met de families die op bezoek komen om hun aanstaande pup en de rest van de roedel te bezoeken. Hij lijkt te denken dat iedereen voor hem komt; dat lijkt hij altijd te denken. Heerlijk vindt hij dat!

Panorama foto van de nieuwe uitbouw

Hij nestelt zich bij de gasten en laat zich aaien. En aaien. en aaien.... Als iemand daar moe van wordt, no problem, dan verhuist hij naar een ander lid van het gezin. En zo maar door. Daarvoor wil hij best in de puppiekamer zitten, de hele middag!

Tevreden met de nieuwe woonruimte!

Voor de pups is al dat contact met onze roedel en de mensen super goed. Ze genieten van contact, zoeken ons op, en als ik even weg geweest eb, merk ik duidelijk hoe blij ze zijn dat ik er weer ben.

De overgave waarmee ze slapen, snurken, dromen

En tussen alle avonturen, ontmoetingen, picknicks en knuffelpartijen door wordt er gezond geslapen. Hazenslaapjes, lange slaapjes, dromeloze en dromerige slaapjes. Snurkslaapjes, bibberslaapjes, tevreden slaapjes...

...lekker loungen...

Het F-nest vertoeft in de puppiekamer, en langzaam aan ook in de rest van het beneden huis. Buiten komen ze nog niet. Dat is voor de rest van de roedel. Dat is voor de pups voor later. Maar later is al heel snel...

Zwart/Wit: Plato, Tessel en sneeuw