Saturday 28 January 2012

Water


De water Parade....

Water. Da's ook weer nieuw. Je kunt er in blazen. Bellen blazen... Je kunt slokjes nemen en pootje baden en helemaal badderen. Multi purpuse.
Vreemd spul.
Mammie nodigt ons uit voor een slok. Kijk, zo doe je dat. Dan doen we dat. Of niet.

Bijna op, bijna in slaap

Pap eten, da's nu een makkie. Pip komt zingend binnen met 2 volle schaaltjes. Wij verzamelen ons, uit slaap of spel gewekt, en daar is het. Pap. Mmmmm. Totdat we geen pap meer kunnen zeggen.

Hier waak ik

Tel tot tien en het is op. Mammie kijkt terwijl we slobberen, in stilte. Ze neemt zelf geen hap, het is voor ons. Soms likt ze haar bek af... Lekker plakkerig en warm, lekker vlees en een restje is ook best een lekker nestje...

Dorst!

Water. Slobber slobber maar de rand van de bak is ook heel lekker. Wij houden van randjes, van pap schaaltjes, waterbakken en mammie's grote kluif. Die neemt ze vaak mee in de werpkist en wij mogen ook proeven. Kauwen, kluiven. Randjes zijn yammie. Wij krijgen ook steeds meer tandjes, natuurlijk...

Bij de bron

En van alle inspanningen krijgen we weer dorst. Water. Mmmm. Lekker nat en spetterig! Erin happen, erin stappen. Bak omgooien; waterpret!

Water

I

Als met water zelf, met de gedachte
spelen dat je ooit en eindelijk
zult weten wat het is.

Het is regen geweest, een rivier, een zee
hier was het, hier heb ik het gezien

en zie ik water en weet niet wat het is.

Rutger Kopland

Tuesday 24 January 2012

On the Right Track...


Bonding time

Het gaat hier razendsnel, de veranderingen volgen elkaar in ras tempo op. Het is heerlijk om met Rosie en de pups in de werpkist te zitten. Het zijn nu echte hondjes.

Opzij opzij maak plaats, de bar is ooopen!

Deze foto's zijn van vrijdag; het winterzonnetje scheen zo mooi naar binnen. De pups en Rosie lijken wel chocs, maar ze zijn roetzwart!

De eerste lichting is alweer volgetankt

Het ziet er allemaal zo vredig uit. En dat is het ook, nergens in huis is het zo knus en relaxed als in Rosie's werpkist. Maar de wereld staat er niet stil, in tegendeel! Wat mijlpalen uit de eerste twee weken van het leven van de pups op een rijtje.

Like mother like daughter

Rosie's F-jes on the Right Track (Born That Way!):
0 dagen (vanaf de geboorte): Tijgeren naar mammie, ruiken, drinken (zuigen en melkklier stimuleren) piepen als iets ze niet bevalt. Plassen en poepen kan alleen als mammie stimuleert.
7 dagen: Geboortegewicht verdubbeld.
12 dagen: Eentje heeft de oogjes op een kiertje.
13 dagen: Alle oogjes op kiertjes, ze kunnen even staan en enkele stapjes 'lopen'
14 dagen: De pups zoeken ons nu echt op, gaan contact maken met ons. En met elkaar. Ze kunnen ook goed zitten en lopen. Alle oogjes zijn open en de oortjes beginnen te openen.
16 dagen: Er wordt nu echt gestoeid door de pups. Ze kunnen zelf plassen en poepen.
18 dagen: Tandjes zijn bijna door. Ze blaffen en grommen als echte hondjes
19 dagen: De eerste tandjes zijn bij iedereen door. We knauwen op vingers en elkaar!
21 dagen: We krijgen voor het eerst pap (vleespap!)

Yummie Mummie!

Als ze niet slapen of loungen of drinken of socializen met mams, socializen ze met elkaar of met met ons. Zodra ik in de werpkist ga zitten, kruipt het hele volkje naar me toe. Een soort volksverhuizing voltrekt zich dan. Ze hangen tegen me aan, kruipen bovenop me, proberen gulzig of er ook ergens melk uit komt (vingers, neus, wimpers, oren, tenen...). Knauwen op vingers is ook lekker. Broekspijpen, daar kun je leuk mee spelen. En als eentje niet dicht genoeg bij kan komen omdat een broertje of zusje de weg versperd, wordt er geduwd en soms gepiept of gegromd. Ja, deze kleintjes komen er wel!

Allemaal verzadigd en tevreden

Rosie zit erbij en kijkt ernaar. Ze geniet enorm van samen in de werpkist haar kids bewonderen. Dit nest is de bekroning op haar moederschap. Ze weet precies wat er gebeuren moet, kent de fijne kneepjes van het vak. En geniet met des te meer rust en zelfvertrouwen van haar zes babies.

Warme melk izzzzzz....

Daar komt niemand tussen!

Twee weken geleden (en minder!) was Rosie's boezem enorm vergeleken bij die kleine puppie hoofdjes die eraan hingen. Nu draait de verhouding langzaam om: de pups zwellen op en Rosie's boezem slinkt. Die heeft haar werk perfect gedaan! Nu zal Rosie steeds meer bijvoeren, naast pap en straks echt vlees. Ze heeft enorm veel bouwstoffen en antistoffen doorgegeven, daar kunnen de pups nog weken/maanden van profiteren. Het zogen zal nu steeds meer de sociale, bindende functie krijgen terwijl voedsel nu meer door mij zal worden verzorgd.

...Daaronder, in het midden, staat een schaal pap.

Om te beginnen serveer ik pap. Van geitenmelk, rijstebloem en kipfilet, heel exquis! De eerste keer is altijd een feest. Pap, wat is dat?? Een randje van de schaal, daar kun je lekker aan sabbelen. Maar hee, daarachter zit iets nog veel lekkerders!! Hoppa, op naar dat papje! lekker met 2 ootjes erin staan en dan slobberen...

Zo gaat dat: hond in de pot!

De pap is op, de pootjes wit en de pupjes plakkerig... Terwijl ze eten, zakken ze op hun buikjes, achterbeentjes in spreidstand. Die zet ik dan weer in correcte positie, want een goede houding is belangrijk. Maar de pups geven maar om 1 ding: happen, aanpappen!!

Saturday 21 January 2012

Jazz is Zess!


Mijn liefste helper

Jazz, mijn co-piloot, mijn rechterhand, mijn rots, mijn liefs, is vandaag alweer zes jaar. Samen met haar 8 broertjes en zusjes werd ze in de nacht van 21 op 22 januari geboren. Jazz was de eerste, dat kan geen toeval zijn.

Streepje voor, dasje om

Jazz is de snelste, de gevoeligste, de slimste. Jazz kan rennen en dan de turbo aanzetten. Jazz is onze Alfa. Jazz houdt alles in de gaten, grijpt in als het niet anders kan, is streng doch rechtvaardig. Jazz is bijna een mens. Maar dan beter. Soms zit ze bij ons terwijl we overleggen, en dan denken we wel eens:"Wanneer zal zij iets gaan zeggen?"
Jazz is wijs. Jazz is onstuimig. Jazz is subtiel. Jazz is zacht en lief. Jazz is.

Nels met een Jazz-look

Nelson, haar gele broertje, is behalve sterk en groot, net als zijn zusje, heel gevoelig (wat wil je nog meer, in een man??!). Zes jaar geleden was hij het zonnetje in het nest van Janet en Charlie. Nu is hij Mariëlla's zon, in Delfzijl.

Nels, lieve Grote Beer!

Zijn roedel bestaat uit 2 baasjes, nog een Nelson (zwart, ook laab) en een paar katten. Net als Jazz gedijt hij goed in de groep. Net zoals Jazz dat voor mij is, is hij de barometer van zijn baasje.

Loeka, ook een streepje voor

Loeka, net als Jazz met een ridge op haar neus, heeft een gezin van vijf onder haar hoede. Plus kippen! Ook Loeka is een echt roedeldier. Een helper. Een maatje. Gevoelig en toch steady.

Loeka:"Ja hoor, ik blijf wel even staan voor een statieportret..."

Jazz ziet alles, niets ontgaat Jazz

Jazz weet/voelt beter dan wie ook aan hoe het met mij is. Jazz is mijn spiegel, mijn roer. In haar rode gordel, zit ze altijd naast mij in de auto. Of we nou naar het dorp gaan, of naar de andere kant van het land, het is Jazz om het even. Ze is bij mij.
Iedere hond is bijzonder. Jazz is bijzonderder.
Happy Birthday en nog vele jaren voor alle broertjes en zesjes!



Sunday 15 January 2012

Blik in de werpkist


Mammie is de aller liefste!

Het blog stond even stil, het leven hier in huis geenszins... De pups groeien dagelijks, ze zijn rustig en tevreden (afgezien van enkele klagelijke protesten tegen de hitte in de werpkist... Dat die warmte goed voor ze is, snappen ze niet). Terwijl ze ogenschijnlijk alleen maar drinken en slapen en een beetje tijgeren, gebeurt er zoveel!

Wie z'n buikje vol heeft, gaat knuffelen met mammie

Sensorisch en motorisch ontwikkelen ze zich, met vandaag een mijlpaal: de oogjes zijn open! Nou ja, open... Een beetje open, min of meer open. Kiertjes, zijn het, van waarachter kleine glimmende oogjes ons tegemoet kijken!

Poetsen, poetsen...

Gisteren had 1 van de meisjes al twee kleine spleetjes, vandaag was iedereen zover. En ze kunnen soms ook heel even staan, net als echte hondjes! En een stapje of twee wordt er ook gezet. Dan vallen ze weer om, rollen door de werpkist.

Zondag 15 januari: alle oogjes op kiertjes!

Netjes in de rij, alle oogjes nog dicht

Rosie is druk met moederen en trots zijn op haar nestje. De rest van de roedel komt een beetje aandacht te kort, want ik ben erg veel bezig met de pups en anders verdween ik de afgelopen week regelmatig even naar bed. Elke twee uur eruit 's nachts, breekt op den duur op...

Rosie's F-nest

Maar dat is van geen belang, als ik de pups en Rosie zie weet ik precies waarvoor ik het doe! En de roedel, die komt inmiddels ook weer aan z'n trekken. Janet snuift nog dagelijks aan de deur van de puppie kamer, Cato hoopt nog steeds dat ze 's nachts met me mee naar de puppies mag, Baguette zit kreunend voor de puppie kamer... Dat het allemaal daar gebeurt, weet iedereen. Zelfs kleine Plato!

Puffen @ Wishstone...

Voor Plato en Bibi is het zelf nog niet eens zo lang geleden. Maar iedereen is vol ontzag en niemand probeert snel mee naar binnen te sneaken. Rosie rules! Moeders hebben altijd een bepaald ontzag, zonder dat ze het afdwingen. Vooral de eerste weken van een nest is de rest van de roedel zich heel bewust dat voor de moeder speciale regels gelden en dat ze privileges heeft.

Somebody to lean on

Rosie wil de puppie kamer niet uit. Soms nodig ik haar uit om even in de woonkamer te komen. Maar meestal kijkt ze me strak aan en blijft liggen. Heel soms komt ze even mee naar de roedel, maar ze heeft toch echt nog een status aparte... En ze hoort bij haar babies.

Belly up!

De pups wentelen zich in moederliefde en -zorg, en warmte. De eerste 3 weken van hun leven zijn hier subtropisch. Te warm voor nare virussen, warm genoeg om de nog sterk wisselende lichaamstemperatuur van de pups op pijl te houden. En dan krijg je taferelen als hieronder...

Overwinteren in Annerveenschekanaal...

You are my favorite pillow...

Warmte weerhoudt de pups niet van elkaar opzoeken. Er wordt tegen elkaar aan geslapen, over elkaar heen gelopen, samen gerollebold.

Drinken, slapen, groeien...

Dit lijkt rust, maar is hard werken, voor iedereen!

Drinken is voor pups en mams een hele inspanning. De pups drinken met een fanatisme dat doet vermoeden dat ze 1x per dag drinken ipv elke 2 uur. Je hoort ze slikken, ze bewerken de borst met hun voorpootjes en ze happen gretig in de borst. Dat doen ze alle zes tegelijk, en Rosie's boezem beweegt alle kanten op. Rosie ondergaat het, zucht af en toe en snuffelt ondertussen ook nog wie ze moet poetsen.

Er is genoeg voor allemaal!

De borst is meer dan melk. Het is socializing, cuddling, sharing love. Daar gebeurt het!

Dat dit Rosie's derde nest is, dat Rosie een ervaren moeder is, merk ik aan alles. Ze is in control, relaxed, trots en zelfverzekerd. Het moederschap staat haar -weer- prachtig en haar zes F-pups profiteren daarvan.

Zo trots als een pauw!

No place like mommy's!

Thursday 5 January 2012

Rosie' F-nest


We belong together

Wishstone F-nest van Rosie en Louis:

Fool for Love (reu)
Fair and Square (reu)
Fire Cracker (teef)
Fortune Cookie (teef)
Follow Your Bliss (teef)
Funky Rose (teef)

Het gaat goed met moeder Rosie en haar pups. Rosie lijkt totaal geen last te hebben van de keizersnee. Gelukkig!! Ze is actief en zorgt heel erg goed voor haar babies. Wanneer ze toevallig eens heel even niet in de werpkist is, en er klinkt een zacht piepje of tevreden gemummel, draait haar hoofd direct naar de werpkist en in haar ogen is een blik die alleen van moeders is.
Meteen klimt ze de werpkist weer in, besnuffelt en likt haar kleintjes, om er vervolgens weer bij te gaan liggen.

Wie het eerst komt, het eerst maalt!

Voor plassen en poepen gunt ze zichzelf ook weinig tijd. Ze heeft een missie. Ze is helemaal 'in charge' en erg tevreden.

Rosie's anderhalve dag oude hangjongeren

Cato zit steeds vlak achter de deur van de puppie-kamer, ook 's nachts houdt ze de wacht. Ze wil er heel graag naar binnen, maar weet ook dat dat niet mag en dus wacht ze rustig en snuift de geur op en de geluidjes.

It's a hard life...

Janet en Baguette zijn ook erg geïnteresseerd. Jazz vindt het vooral vervelend dat ik zo weinig in de woonkamer ben en Tessel is van alle spanningen en nieuwe geurtjes een beetje van de kaart, hij probeerde vanmorgen zijn vader te dekken...

Bijslapen/uitbuiken en dan weer drinken

De dagen vlak voor- en na de geboorte van een nestje zijn ingrijpend en laten niemand hier onbewogen... Zo mooi, zo spannend, zo nieuw en anders, elke keer anders. Feestelijk als het goed gaat en zorgelijk wanneer dat niet zo is.

Nog gewend aan heel dicht op elkaar zitten...
(rode stip is nagellak ter markering)


De kleintjes laten zich niet gek maken; zij slapen, kruipen naar de borst om te drinken, laten die slapend weer los en rollen dan bij elkaar om uit te buiken. Ze kunnen nog niet horen en zien, alleen warmte voelen en drinken. Zo groeien ze als kool en ze zien er nu dan ook alweer heel anders uit dan 3 dagen geleden.

Vergelijk: de tepel en het hoofdje

Dat is een enorme prestatie van de pups, en van moeders natuurlijk! Er gaat nu al heel wat melk in Rosie om. Rosie's dagen bestaan net als die van de pups nu vooral uit eten en slapen, met natuurlijk verzorgen en zogen erbij.

Samen bijkomen van alles, het was tenslotte ook een hele bevalling...

Tuesday 3 January 2012

A Happy New Year!


I've got you babe...

Rosie wijdt het nieuwe jaar meteen goed in. Vanaf oudejaarsavond daalt haar temperatuur; teken dat de bevalling in gang gezet gaat worden. Het duurt nog lang. We zijn samen de nacht van 1 op 2 januari op. Zij overvol, puffend en hijgend. Kon niet meer zitten of liggen, eigenlijk alleen nog staan. Maar ze is ontspannen en in good spirit. Ik haar steunend, naar buiten escorterend. Het was fijn samen en het werd steeds spannender...

Toen diende de eerste zich aan, en die zat klem. Alleen ver weg was een staartje te voelen... Rosie bleef rustig, op mij vertrouwend, en ik op haar. Dus we keken het even aan. Maar toen er geen vorderingen kwamen, heb ik om 7 uur 's morgens onze dierenarts gebeld.

Joris snel snel met de andere honden in de tuin, ik ontbijt voor de rest van de roedel klaar gemaakt, en daar gingen we. Met knikkebollende Rosie naar Assen.

Een keizersnee, want de eerste zat echt dwars. Rosie ging rustig onder zijl en even later moesten we hard werken om alle 6 de pups in een keer droog te wrijven en van vocht te ontdoen. Alles leeft, ook de kleine dikkerd die het bekken blokkeerde!

Gelukkig en nog een beetje slaperuggg...

Terwijl de 6 van Rosie en Louis de hele praktijk bij elkaar schreeuwden vanuit de lekkere warme couveuse, want ze hebben hongerrrr!!!, werd Rosie weer netjes dichtgemaakt door onze Eva. Een hele klus.

Nog pas een paar uur oud en ze weten feilloos de weg...

Moeder en dochter

En dan, gelukkig, wordt mijn Rosie weer wakker, in mijn armen. Ze kijkt wat verwilderd, met grote zwarte pupillen van de morfine. Maar wanneer we haar puppies aan haar borst leggen, ontspant mama Rosie onmiddellijk. Verdwaast van de narcose, is ze toch overduidelijk heel trots en tevreden met haar babies.

Tanken, terwijl mammie bijkomt van alle inspanningen

Nu, alweer anderhalve dag later, is ze nog steeds zo trots als een pauw en heel gelukkig met haar nestje. Dat haar buik net open heeft gelegen, zou je niet zeggen. Ze beweegt zich makkelijk en is alert en heel erg bezig met haar 6 schatten. Poetsen, snuffelen, kijken, likken. Moeder en kids maken tevreden geluidjes en horen helemaal bij elkaar. De nacht was rustig en zo trots en blij als Rosie is op haar koters, zijn wij op haar. Wat ben je toch een ontzettend stoer en lief hondje, Rosie!

De pups drinken en slapen en knorren tevreden. Kleine stoere lieve Rosie-Louis-tjes in de dop!