Tuesday, 24 January 2012

On the Right Track...


Bonding time

Het gaat hier razendsnel, de veranderingen volgen elkaar in ras tempo op. Het is heerlijk om met Rosie en de pups in de werpkist te zitten. Het zijn nu echte hondjes.

Opzij opzij maak plaats, de bar is ooopen!

Deze foto's zijn van vrijdag; het winterzonnetje scheen zo mooi naar binnen. De pups en Rosie lijken wel chocs, maar ze zijn roetzwart!

De eerste lichting is alweer volgetankt

Het ziet er allemaal zo vredig uit. En dat is het ook, nergens in huis is het zo knus en relaxed als in Rosie's werpkist. Maar de wereld staat er niet stil, in tegendeel! Wat mijlpalen uit de eerste twee weken van het leven van de pups op een rijtje.

Like mother like daughter

Rosie's F-jes on the Right Track (Born That Way!):
0 dagen (vanaf de geboorte): Tijgeren naar mammie, ruiken, drinken (zuigen en melkklier stimuleren) piepen als iets ze niet bevalt. Plassen en poepen kan alleen als mammie stimuleert.
7 dagen: Geboortegewicht verdubbeld.
12 dagen: Eentje heeft de oogjes op een kiertje.
13 dagen: Alle oogjes op kiertjes, ze kunnen even staan en enkele stapjes 'lopen'
14 dagen: De pups zoeken ons nu echt op, gaan contact maken met ons. En met elkaar. Ze kunnen ook goed zitten en lopen. Alle oogjes zijn open en de oortjes beginnen te openen.
16 dagen: Er wordt nu echt gestoeid door de pups. Ze kunnen zelf plassen en poepen.
18 dagen: Tandjes zijn bijna door. Ze blaffen en grommen als echte hondjes
19 dagen: De eerste tandjes zijn bij iedereen door. We knauwen op vingers en elkaar!
21 dagen: We krijgen voor het eerst pap (vleespap!)

Yummie Mummie!

Als ze niet slapen of loungen of drinken of socializen met mams, socializen ze met elkaar of met met ons. Zodra ik in de werpkist ga zitten, kruipt het hele volkje naar me toe. Een soort volksverhuizing voltrekt zich dan. Ze hangen tegen me aan, kruipen bovenop me, proberen gulzig of er ook ergens melk uit komt (vingers, neus, wimpers, oren, tenen...). Knauwen op vingers is ook lekker. Broekspijpen, daar kun je leuk mee spelen. En als eentje niet dicht genoeg bij kan komen omdat een broertje of zusje de weg versperd, wordt er geduwd en soms gepiept of gegromd. Ja, deze kleintjes komen er wel!

Allemaal verzadigd en tevreden

Rosie zit erbij en kijkt ernaar. Ze geniet enorm van samen in de werpkist haar kids bewonderen. Dit nest is de bekroning op haar moederschap. Ze weet precies wat er gebeuren moet, kent de fijne kneepjes van het vak. En geniet met des te meer rust en zelfvertrouwen van haar zes babies.

Warme melk izzzzzz....

Daar komt niemand tussen!

Twee weken geleden (en minder!) was Rosie's boezem enorm vergeleken bij die kleine puppie hoofdjes die eraan hingen. Nu draait de verhouding langzaam om: de pups zwellen op en Rosie's boezem slinkt. Die heeft haar werk perfect gedaan! Nu zal Rosie steeds meer bijvoeren, naast pap en straks echt vlees. Ze heeft enorm veel bouwstoffen en antistoffen doorgegeven, daar kunnen de pups nog weken/maanden van profiteren. Het zogen zal nu steeds meer de sociale, bindende functie krijgen terwijl voedsel nu meer door mij zal worden verzorgd.

...Daaronder, in het midden, staat een schaal pap.

Om te beginnen serveer ik pap. Van geitenmelk, rijstebloem en kipfilet, heel exquis! De eerste keer is altijd een feest. Pap, wat is dat?? Een randje van de schaal, daar kun je lekker aan sabbelen. Maar hee, daarachter zit iets nog veel lekkerders!! Hoppa, op naar dat papje! lekker met 2 ootjes erin staan en dan slobberen...

Zo gaat dat: hond in de pot!

De pap is op, de pootjes wit en de pupjes plakkerig... Terwijl ze eten, zakken ze op hun buikjes, achterbeentjes in spreidstand. Die zet ik dan weer in correcte positie, want een goede houding is belangrijk. Maar de pups geven maar om 1 ding: happen, aanpappen!!