Wednesday 28 December 2016

Old Friends



Ooit, lang geleden- in een 'vorig leven' bijna- waren ze roedelgenoten. Vriendinnen van het eerste uur. Beide zijn ze fantastische moeders geweest. Hun kinderen zijn grotendeels zelf al bejaard. Clair en Janet alias Bonny en JennyBee.


Het grijs in hun snuitjes, op hun wenkbrauwen en hun pootjes, is bij zwarte Clair prominenter zichtbaar dan bij Janet. Maar ooit was Janet's snuit goud-geel, net als haar wimpers.


Hun vachten zijn veranderd; van strak in het pak, zijn ze nu weer wat losser in hun jassen. Net zoals toen ze pup waren. Van klein naar groot, robuust en sterk, zijn ze nu weer aan het 'krimpen'. Oud en broos, maar nog helemaal in het leven. Een beetje doof, wat staar en hun gebit is ook niet meer parelwit. En er wordt vaak veel gehijgd, niet van opwinding of inspanning, maar van ouderdom. Dat mag de pret niet drukken! Er kan nog steeds goed gegeten en gesnaaid worden...


Zoals een opgroeiende pup veel slaap nodig heeft, dutten deze meisjes ook heel wat uurtjes van de dag. Maar als ze wakker worden van geluid of commotie om hen heen, zijn ze stoer van de partij.


Het valt soms niet mee om zich staande te houden in de drukte van de roedel, met het jonge onstuimige spul. Vaak zie ik Janet knipperen met haar oogjes wanneer Sophie en Keetje rondom haar stoeien en spelen. En soms geeft Janet ook heel duidelijk te kennen dat ze van zoveel baldadigheid om zich heen niet meer gediend is. Dan stoot ze een schorre blaf, die erg lijkt op de blaf van haar vader Ollie (het is wanneer ik haar blaf hoor, net of Ollie er ook weer even bij is.) Of ze duwt haar wit-gele snuit onverwacht naar voren. Daar hebben de jongeren ontzag voor.


Clairtje woont in Nijmegen. Daar is zij de enige hond van de roedel. Ze leeft er erg gelukkig met 'haar' kat en haar lievelingsmens.


Maar soms komen de twee vriendinnen elkaar weer even tegen. Maken ze samen een ommetje op hun stramme benen. Snuffelen ze aan elkaars vacht. Slapen ze gemoedelijk zij aan zij opgerold op de bank naast elkaar. Dat zijn gouden momenten. 




Beide waren ze fantastische, perfecte moeders. Moeders voor wie niets teveel was en die eigenlijk niets nodig hadden. Instincten van de bovenste plak! Zeer toegewijd, beschermend en ook duidelijk naar hun kroost waren ze. Zoveel vertrouwen, samenwerking, respecten met zoveel plezier. Zoveel liefde.


Janet bijna 14 en Clairtje al 16 jaar en 2 maanden. Terwijl ik ze door de tuin zie schuifelen, zij aan zij, nog steeds geïnteresseerd in alle geurtjes buiten en zie in gedachten alle JannyBee's en Clairtjes die ze ooit waren. Ooit maakten ze ook dolle bokkensprongen, renden ze achter een vlinder of een dwarrelend blaadje aan, sprongen ze onstuimig tegen me op, haalden ze ook boevenstreken uit.


Classics never go out of style...Wat een voorrecht is het om je hond zo oud te kunnen zien worden, en nog zo midden in het leven, met plezier in elke dag. Dat voelt rijk, wat een geluk!

Vriendinnen voor het leven.


Old friends

Old friends, old friends,
Sat on their parkbench like bookends
A newspaper blown through the grass
Falls on the round toes
of the high shoes of the old friends

Old friends, winter companions, the old men
Lost in their overcoats, waiting for the sun
The sounds of the city sifting through trees
Settles like dust on the shoulders of the old friends

Can you imagine us years from today,
Sharing a parkbench quietly
How terribly strange to be seventy

Old friends, memory brushes the same years,
Silently sharing the same fears

Simon & Garfunkel

Monday 7 November 2016

Herfst Uitje

Herfst dansje

De laatste zondagmiddag die de zes van Baguette en Louis samen op hun geboortegrond doorbrachten, konden ze heerlijk buiten spelen. Tussen de buien in. Woensdag zijn ze alweer 8 weken oud en beginnen ze uit te vliegen naar hun mensen families. Spelen, stoeienden, loungen en knuffelen kan overal, maar voor het Grote Avontuur ga je de tuin in! Nala, het enige teefje, is duidelijk de aanvoerster. Haar vijf flinke broertjes zijn haar onderdanen. En impressie:

Snuffel...


Duetje van louis en Baguette-je

Roetsjjj...

In gedachten...

Groen blaadje

Dromerig...

Aandacht

Beetje zanderig...

Broertjes bij de watertobbe

Tongetjes

Verzamelen bij mensen-mams

Dankjewel, liefste Louis en Baguette, voor jullie Wishstone S-nest:

Wishstone Screaming Meemie
Wishstone Strawberry Moon
Wishstone Second Banana
Wishstone Sans Soucis
Wishstone Suzy Homemaker
Wishstone Sweetest Taboo

Saturday 22 October 2016

Buitenpretje



Deze zonnige herfstdag leende zich perfect voor het eerste uitje van onze pups. In de herfstzon met blauwe lucht en eendengekwaak op de achtergrond, ontdekten Baguette's pups de tuin.



Ze schuifelden aanvankelijk een beetje onwennig over het pad en bleven bij elkaar. Baguette had een goede moederlijke ingeving: een picknick. Eerst maar even een slokje melk, dan komt de rest vanzelf...




Met zacht briesje door hun vachtjes dronken ze gulzig in de herfstzon. Daarna gingen ze, versterkt door mama's steun en melk, op onderzoek uit.



 

Bedauwd gras, stokrozen, een takje en een blaadje: allemaal nieuw voor de kleintjes. Een zuchtje wind en de neusjes gaan op en neer en van het schelle zonlicht knipperen hun oogjes...



 

Een voorbij rijdende tractor en ze kijken peinzend op. En als ze Sophie en Pernod in de achtertuin horen blaffen, draaien ze zich verbaasd om. De wereld is nog weer groter dan ze al dachten!...


Ons Baguetje loopt ontspannen tussen haar zwarte dwergjes. Ze zorgt dat ze niet te ver van haar weglopen, maar heeft het volle vertrouwen in de situatie: ze is een volleerde moeder, zeer ervaren ervaringsdeskundige met een 'zonnige inslag'.

 

De pups genoten. Hun horizon is verbreed, er zijn grenzen verlegd, en dat moet allemaal weer verwerkt worden. Eenmaal weer binnen, slapen ze in no time als rozen. Missie geslaagd!



Wednesday 12 October 2016

Playtime!


Het spelen begint

Precies vier weken zijn ze nu en de kleine Baguette-tjes beginnen voorzichtig te spelen met elkaar. Dat betekent vooral zachtjes in elkaars bek happen, een oortje sabbelen en geluidjes maken als  bewuste communicatie met elkaar.

You are my favorite pillow...

Ze zoeken nu ook veel directer contact met ons. Ze maken nu echt oog contact, ze komen naar ons toe gelopen, blaffen, gillen, brommen en ons gezicht 'pakken' met hun bekjes, zoals ze ook elkaar pakken. Hun tandjes zijn ook doorgekomen dus face to face knuffelen is niet meer zonder gevaar...

 Sweet dreamszzz

Nu ze kunnen lopen, horen en zien, wordt echt gedrag zichtbaar. Ze zijn zo lief en grappig! Ze banen zich een weg door de werpkist die vol ligt met obstakels die hun moeder onvermoeibaar inbrengt. Ze lopen, ze klimmen, ze rollen om. Echte behendige berggeiten worden het weer, deze kleine zwarte stokbroodjes.

Kiekeboe!

Twee aan twee

Baguette moedert nog steeds zonder zorgen en met volle overgave. Maar de eerste fase is duidelijk afgesloten; haar kinderen kunnen nu ook wel eventjes (een kwartiertje, max...) alleen zijn. Ze neemt nu ook weer wat tijd voor zichzelf. Dan ligt brave Baguette op de bank naarst de werpkist, of ze maakt even haar entree in de woonkamer, of gaat met de roedel de tuin in.

 Filosoof in de dop

Daar wordt ze dan onstuimig onthaald door de anderen. Iedereen is blij met Baguette en Bibi nog wel het aller meeste! Die springt briesend en jodelend van emotie rondom haar gele oudere zusje. Baguette laat al het enthousiasme van de rest vrolijk kwispelend over zich heenkomen.

 Onder onsje

Na een vrolijk welkom wil Baguette toch wel snel weer terug naar haar domein. Dat laat ze zonder geluid te maken heel duidelijk weten aan ons: ze gaat of voor ons zitten en kijkt ons peinzend aan, of ze gaat in de keuken bij de deur zitten en kijkt daar onafgebroken strak naar. Achter die deur is de hal en daarachter de puppiekamer.

 Lekker loungen

Kraaloogjes

Met een knuffel in haar bek vertrekt ze dan weer naar haar kinderen. Die zijn op en top gesocialiseerd met alle soorten en maten knuffels en kussens.  Het is maar goed dat Baguette geen 11 pups heeft, dat zou met al die pluche vrienden niet passen...

Gekke bekke trekke!

Vandaag zijn de pups verhuisd vanuit de werpkist in het rennetje in de puppiekamer. Voor moeder is dit gesneden koek; ze wordt niet anders van de volks verhuizing. En dus reageren haar pups ook niet  op de verandering van behuizing. Home is where tommy is, and tommy is always here!

Playtime!


Het spelen begint

Precies vier weken zijn ze nu en de kleine Baguette-tjes beginnen voorzichtig te spelen met elkaar. Dat betekent vooral zachtjes in elkaars bek happen, een oortje sabbelen en geluidjes maken als  bewuste communicatie met elkaar.

You are my favorite pillow...

Ze zoeken nu ook veel directer contact met ons. Ze maken nu echt oog contact, ze komen naar ons toe gelopen, blaffen, gillen, brommen en ons gezicht 'pakken' met hun bekjes, zoals ze ook elkaar pakken. Hun tandjes zijn ook doorgekomen dus face to face knuffelen is niet meer zonder gevaar...

 Sweet dreamszzz

Nu ze kunnen lopen, horen en zien, wordt echt gedrag zichtbaar. Ze zijn zo lief en grappig! Ze banen zich een weg door de werpkist die vol licht met obstakels die hun moeder onvermoeibaar inbrengt. Ze lopen, ze klimmen, ze rollen om. Echte behendige berggeiten worden het weer, deze kleine zwarte stokbroodjes.

Kiekeboe!

Twee aan twee

Baguette moedert nog steeds zonder zorgen en met volle overgave. Maar de eerste fase is duidelijk afgesloten; haar kinderen kunnen nu ook wel eventjes (een kwartiertje, max...) alleen zijn. Ze neemt nu ook weer wat tijd voor zichzelf. Dan ligt brave Baguette op de bank naarst de werpkist, of ze maakt even haar entree in de woonkamer, of gaat met de roedel de tuin in.

 Filosoof in de dop

Daar wordt ze dan onstuimig onthaald door de anderen. Iedereen is blij met Baguette en Bibi nog wel het aller meeste! Die springt briesend en jodelend van emotie rondom haar gele oudere zusje. Baguette laat al het enthousiasme van de rest vrolijk kwispelend over zich heenkomen.

 Onder onsje

Na een vrolijk welkom wil Baguette toch wel snel weer terug naar haar domein. Dat laat ze zonder geluid te maken heel duidelijk weten aan ons: ze gaat of voor ons zitten en kijkt ons peinzend aan, of ze gaat in de keuken bij de deur zitten en kijkt daar onafgebroken strak naar. Achter die deur is de hal en daarachter de puppiekamer.

 Lekker loungen

Kraaloogjes

Met een knuffel in haar bek vertrekt ze dan weer naar haar kinderen. Die zijn op en top gesocialiseerd met alle soorten en maten knuffels en kussens.  Het is maar goed dat Baguette geen 11 pups heeft, dat zou met al die pluche vrienden niet passen...

Gekke bekke trekke!

Vandaag zijn de pups verhuisd vanuit de werpkist in het rennetje in de puppiekamer. Voor moeder is dit gesneden koek; ze wordt niet anders van de volks verhuizing. En dus reageren haar pups ook niet  op de verandering van behuizing. Home is where tommy is, and tommy is always here!