Bibi (Wishstone Cassandra Rose) - feb 2013
Dinsdag ochtend gingen we voor de 4e keer progesteron prikken en twee uur laten wisten we dat Bibi's avontuur NU ging beginnen. Alles voor onderweg stond al klaar, de hondjes allemaal nog uitgelaten en daar gingen we met z'n drietjes: Jazz, Bieb en ik. Naar Ulvenhout. Naar Bonk!
Bibi (ze denkt altijd zelf mee...)
Dat was best een ritje, maar met muziek en lekkere gedroogde vleessnacks waren we er zo. Vlak voor we bij het bos aankwamen, waar we nog even gewandeld hebben, zong de radio: "All you need is Love" van de Beatles, gevolgd door Prince met 1999 "... I'm gonna listen to my body tonight!" Mijn stemming was verwachtingsvol. Bieb's eerste dekking. Mijn kleine Biebekind! Ze moet het uiteindelijk toch helemaal zelf doen, en hoewel mijn inschatting was dat ze het prima zou doen, moest het toch nog maar even gebeuren...
Afterparty; op het grote hotelbed... (Zonder Bonk:-))
Ze deed het precies zoals ik gehoopt en verwacht had. She listened to her body allright! Daar stond ze, op vreemd terrein, staart omhoog opzij gekruld, toen Bonk, die echt een bonk is, eraan gegaloppeerd kwam. Recht ging hij op zijn doel af; hij is een kenner... Bieb, groen als gras, was helemaal in control; haar lijf sprak boekdelen. Dit moest, nu! En voor ze met haar ogen kon knipperen, was het al zover! Ze stond als een huis!
Nog een beetje onder de indruk van alles...
Blij en trots stapten we met z'n drietjes later op de avond ons hotel binnen. Alsof ze elke week in een hotel overnachten, liepen mijn zwarte kanjers mee, de lift in, de gang door. Natuurlijk hadden ze veel bekijks... Snuffel snuffel in de kamer en toen: he he, eindelijk eten... Home is where de voerbak is!
Trouwe Jazz waakt hier...
Voor het slapen gaan nog even een rondje verkennen buiten en toen was het bedtijd. Bieb snurkte en sliep diep. Jazz deed nog af en toe een oogje open, mijn co-piloot zorg voor ons allemaal.
Nog even uitbuiken op het Grote Bed :-)
De volgende dag was de tweede dekking, maar pas 's avonds. Een dagje luieren en lummelen dus. Geen roedel om uit te laten, geen huis om schoon te maken, geen prik-afspraken bij de dierenarts. Maar een lekker dagje met de meiden op stap. Drie bossen hebben we verkend, twee cafe's bezocht en toen was er nog Bonk als toetje.
Weer thuis, op haar vaste honk, samen met zus Baguette
Woensdag 's avonds laat waren we weer thuis. Een reisje van nog geen twee hele dagen, maar wat een avonturen. De roedel (behalve onze 'echte man', Plato!) heeft Bieb zorgvuldig besnuffeld. Vooral Cato en Baguette, echte kenners op dit gebied (want al 2 keer gedekt), namen daarvoor uitvoerig de tijd. Bieb liet het allemaal over zich heenkomen. Ze was duidelijk nog helemaal overspoeld door alle indrukken, de dekkingen. Hetzelfde meisje en toch anders.
Ondertussen is het nog erg onrustig in haar lijf, al die hormonen! Ze wil Ollie versieren (haar moeder Rosie had wanneer ze loops was ook altijd 'de hots' voor hem). Gecastreerde Ol snapt er niet zoveel meer van. Hij wordt onzeker van zoveel sjans... Zijn oortjes plat, zijn ogen op mij gericht, zoekend naar steun. En die van Bieb ook; wat moet ik nou?! Help!!!
Bibi, 7 weken oud, december 2010
Nu is de tijd van hopen en wachten aangebroken. Bibi is aan het "bebetjes maken", zoals wij dat noemen. Bieb is nu mijn grote Biebekind, ze heeft bewezen dat ze klaar is voor haar nieuwe fase. Ze is ingewijd als fokteef en Bonk deed dat als een echte heer.
Wordt vervolgd!