Wednesday, 20 April 2016

De BiChi's


Nose2Nose

De dotten van onze Dot (koosnaam van Bibi) en Chichi (koosnaam voor Chili) zijn alweer 6 weken... Wat een feest is het met ze!
Bieb mag dan een franse (vakantie) liefde hebben, maar ze doet niets met de franse slag. Ze is weer, net als de twee vorige keren, een top moeder.


Bibi-en-haar-pups-zijn 1

Ze houdt haar babies en hun werpkist (waar de pups alleen 's nachts verblijven) en hun kamertje perfect schoon. Puppie poep??? Wij krijgen die niet te zien. Het is haast niet te geloven dat de BiChi's poepen en plassen...
En als we al de kans krijgen om iets op te ruimen, komt Bibelot er altijd direct aan. Zij weet alles, ruikt alles en wil alles zelf doen!

 Lekker tussen haar babies

Samen slapen, snoozen, spelen, en je nooooit vervelen...

Liggend eten kan ook best, vinden deze pups met romaans bloed

Netjes in het gareel!

Bieb en de Bichi's zijn erg in hun nopjes met hun kamertje, en het is er ook erg gezellig. Mams ligt nog steeds het grootste deel van de tijd temidden haar kroost op de vloer. Als iedereen slaapt, verhuist ze soms naar de bank en een enkele keer ligt ze in de werpkist. Omgekeerde wereld; alle pups los in de kamer en mams in de werpkist.

In Bieb's grote moederhart is nog best plaats voor een extra pup, eh, poes...

Er klinken sinds afgelopen week behalve tevreden geluidjes en hard knorren en snurken alsof er een team dikke dronken mannen slaapt, ook vreselijke gillen en klagelijk huilen... De pups zijn volop aan het stoeien en spelen en verkennen de grenzen: wat is leuk en wanneer is het te?... Bieb kijkt er meestal niet van op, een enkele keer komt ze even met haar neus tussen de pups. Bieb is een ervaren moeder die dus weet dat dit erbij hoort.

Stoere mannen in de dop! (5 weken oud)

Lekker loungen na een speelkwartiertje buiten; word je moe van, drentse buitenlucht

Afgelopen week konden de Bichi's ook voor het eerst een paar keer buiten spelen. Dat was feest! De eerste keer toen we ze in het rennetje zetten, snuften ze eerst wat met hun neuzen in de lucht, keken naar links en naar rechts, en toen gingen ze rennen, springen en pirouetjes draaien in de lucht. Helemaal uitgelaten waren ze...

Onderzoekers met staart...

Buiten horen ze natuurlijk weer allemaal nieuwe geluiden (de boer naast ons is druk aan het werk), de andere honden buiten blaffen, ergens wordt gras gemaaid. En het licht en de lucht is anders, het briesje wind is nieuw, net als de warmte van de zon; een schat aan nieuwe zintuigelijke sensaties.
Bieb vind dat buitenspelen maar zo zo; aan een super goede moeder kleeft ook een 'keerzijde'. Een geweldig sterk ontwikkeld moeder instinct heeft als als dat van onze Bibel, is ook enorm beschermend.


Moeder Liefde

Ze houdt haar pups het liefste gewoon voor zichzelf alleen. Ook al zijn ze dan zes weken oud. Haar oogappels delen met mensen vindt ze heerlijk, maar... niet met de roedel, zeker niet met de teven. Die mogen niet naar haar babies kijken. Die mogen geen interesse hebben voor haar kroost. Langs lopen? OK, maar niet met je hoofd naar ze toe, en hup, doorlopen!

...elke dag een beetje meer...

Opa mag ook niet bij de pups, en deze opa is juist zo'n lieve opa! Dus de BiChi's worden alleen bezocht, besnuffeld en bewonderd door grote zus Bootsz en oer mams Janet, hun tante Baguette en de anderen, als Bieb er niet bij is...
De komende twee weken zal dat langzaam makkelijker worden, weten we en dat is wel een geruststelling.

Erop uit met mams al aanvoerder

De pups zijn steeds meer op ons gericht, kennen onze stemmen, kennen mijn liedjes, de rituelen hier, en maken alles steeds bewuster mee. Zo zat een pup een paar dagen geleden voor de draaiende wasmachine, zeer aandachtig te kijken. Hij nam het nauwlettend in zich op, het draaien van de was achter het glas, het geluid. Het hoofdje draaide van links naar rechts. Ze zitten al veel langer wel eens in de bijkeuken en er draait altijd wel een wasmachine (met 2 nestjes en een roedel van 11...). Maar opeens was de pup zich ervan bewust. De BiChi's kijken ons nu ook echt aan, bekijken ons en zien ons nu echt; weer een verdieping in het contact, in het contact met alles en iedereen rondom hen.

Neusjes in de lente lucht

Er wordt ook gesleept met knuffels (ze halen ze zelf uit het mandje) en buiten met stokken en blaadjes. De wereld is vol uitdagingen en vraagstukken die erom schreeuwen onderzocht te worden.
En zoals altijd, protesteren ook de BiChi's weer zeer heftig wanneer er aan hun steeds grotere vrijheid weer paal en perk gesteld wordt.

This is LUV

's Avonds laat in de werpkist, neeeeee! na buitenspelen in hun heerlijke kamertje terug, neeeee!, na een speelkwartiertje in de bijkeuken weer terug achter het traphekje in hun eigen domein, neeeee! Twee tellen in de 'houtgreep' omdat de nageltjes geknipt moeten want anders krijgt mams wondjes, neeee! Ze weten wat ze wel en niet willen, en wanneer... (En vannacht gaan ze voor het eerst in twee benches!)

Binnen eten, buiten eten; wij eten overal!

Zoals bijna altijd rond de leeftijd van zes weken, denk ik: "Nee, ze kunnen niet weg over twee weken! Bieb kan het nog niet. Ennuh... OK, ik ook niet!" Maar ik weet ook dat het met twee weken weer heel anders is. Dat ook deze lieve geweldige mooie en grappige BiChi's er dan klaar voor zijn. Klaar om hun vleugels uit te slaan bij hun nieuwe families. En dus Bibi ook. En dus ik ook.



 Samen is alles beter!

Net als alle ontwikkelingen in de eerste weken van de pup, is het ook met deze laatste stappen zo dat ze 'gewoon' komen; het is de wetmatigheid van de natuur. Rond de 12e dag gaan de oogjes open, gaan ze staan, gaan ze lopen, dan komen de tandjes, net voor de drie weken kunnen ze ineens allemaal horen, dan verdwijnt opeens het zuigreflex en eten ze gewoon. De moedermelk neemt af, de porties vlees worden groter... Het zijn allemaal stappen in de ontwikkeling die het hele nest tegelijk ondergaat, doormaakt. En de moeder mede daardoor ook, en de mensenmoeders daardoor ook.

Zo moeder, zo dochter

...en niet te vergeten papa Chichi!

Nog even genieten we hier van al onze BiChi's, met volle teugen, en met ogen en oren overal; gelukkig houdt Bieb alles goed in het gareel en in de gaten!

Monday, 4 April 2016

Bisou omhelst het moederschap


Moeder is geboren

In de nacht van 31 maart is Bisou moeder geworden van 9 zwarte pups. Wat een lange zitting was het! Al op 25 april begon Bisou onrustig te worden. Wij dus ook, want Bibi en haar 8 kleintjes lagen nog in de werpkist met vloerverwarming in de puppiekamer. We hebben mams en kroost iets eerder dan we gepland hadden, verhuisd naar de meidenkamer die voor de gelegenheid is ingericht als puppie kamer twee. Bieb vond het gelukkig allemaal prima; "home is where my babies are", dacht ze overduidelijk.

 Zwangerschapsgym

Stoer met buik

In vol ornaat; 9 weken dracht

Bisou was de dagen voor de bevalling bij periodes onrustig en wat onzeker en erg misselijk. Dat misselijk zijn, herken ik van Bisou's moeder Cato. Net als Caat had Bisou de eerste weken ook last van 'morning sickness' en van misselijkheid vlak voor de bevalling. Bisou deed me de laatste dagen voor de bevalling en tijdens de bevalling zelf sowieso erg aan Cato denken; dezelfde "wat overkomt mij nou?" blik in haar ogen, het puntje van haar tong uit haar bekkie. Zo aandoenlijk! En niks smaakte haar meer, niks zat meer prettig.



Uitbuiken...

Dindsag en woensdag waren saaie dagen voor de roedel, want alles draaide om Bisou. De roedel vermaakte zich wel; ging houtbewerken op de veranda en het terras, en papier versnipperen in de woonkamer, en eigenlijk moet ik daar dan stiekem om lachen. Want ze zijn gewoon beter gewend! En dat laten ze fijntjes blijken...
Gelukkig is Bibi zo'n autonome goede moeder, door de wol geverfd bovendien, dat zij niet heel veel van onze aandacht nodig had. Ze lag elke keer dat ik bij haar checkte, gezellig met haar babies rondom haar in de werpkist haar eigen feestje te vieren en leek ons helemaal niet nodig te hebben.

"...wat gebeurt er toch allemaal in mij??..."

Bisou had allemaal geluidjes in haar buik (maag darmen) en schrok daarvan; het gevoel, het geluid, een van beide of alle twee. Ze was niet zenuwachtig maar zocht wel duidelijk steun bij ons en bij de roedel. Bij een paar leden van de roedel; Janet en Baguette, deze trouwe en ervaren moeders stonden Bisoutje bij. En natuurlijk was Bisou's vriend van de partij. Zoals het hoort met goede vrienden; die zijn er altijd wanneer je ze nodig hebt. Met elkaar verwachtten we de bevalling en het duurde en duurde...

Janet geeft moral support


Bisou, omringd door haar bevallingscomite

Bisou en haar trouwe vriend

Woensdag brak rond 19 uur de waterblaas, en uit Bisou's non verbale communicatie sprak uit alles "Wat gebeurt er met mij?". Onze harten namen een sprongetje: "Hoera, nu gaat het beginnen!" Maar pas om kwart over 1 werd de eerste pup geboren. Daarna ging het vrij vlot. Bisou had bij de derde pup ook precies door wat er gebeuren moest en ze zette zich niet meer schrap tegen de weeen, maar zette kracht bij. Een moeder was geboren.

Perswee

Perswee

De eerste bevalling is altijd extra speciaal. Elke teef pakt het anders op. De een gaat instinctief meteen aan de slag met de vruchtzak en navelstreng, en likt de pup direct grondig, de ander moet er in groeien. Bisou hoorde tot de tweede categorie; steeds meer ging ze ons helpen, pakte ze het zelf aan. Toen we haar eerste pup aan haar borst wilde leggen, vond ze dat erg vreemd; ze draaide helemaal mee met haar snuit: "Wat doe je nou??!" Maar al snel lagen haar kleine zwartjes netjes in het gareel aan haar tepels.

Moeder...

Ze bracht haar babies net zoals Bibi (haar halfzus) op de wereld: hoofd omlaag, kont de lucht in, en steunen en persen.
Ze was zeer verguld met haar babies, en dat is ze nog steeds. Als er eentje iets te ver van haar weg tijgerde in de werpkist; keek ze zeer bedenkelijk en maakte een zenuwachtig geluidje. De afstand tussen haar pup en haarzelf vond ze duidelijk niet in de haak. Maar ja, wat moet je, met al die kleintjes aan je borst! Het dilemma (opstaan en de wegloper erbij halen, en dus zich los moeten maken van al haar andere pups) spraak uit haar ogen en houding. Lief, aandoenlijk beest!

Broertjes, de eerst geborenen

Bis was meteen heel voorzichtig met haar kleintjes. Negen stuks, dat vult de werpkist behoorlijk en na meer dan twee dagen voorweeen en een hele nacht bevallen, was ze duidelijk uitgeput. Maar ze lette ondanks dat goed op waar ze haar voetjes kon neerzetten en waar ze kon liggen temidden van al het gekrioel. Het zogen was ook snel gewend. Alleen... De pups stimuleren zodat ze gaan plassen en poepen, vond ze heel vreemd...

Mijn babies

Doodmoe en dolgelukkig...

Plas, ala, maar die poepjes, die wil ze niet hoor! Nog altijd niet, al neemt ze nu steeds vaker voorzichtig het poetswerk van ons over. (Pas geboren pups kunnen niet uit zichzelf plassen en poepen. Door te likken, stimuleert de moeder de darmen en de blaas, en kunnen de pups hun urine en ontlasting kwijt. De eerste dagen is dat de enige manier waarop ze hun urine en ontlasting kwijt kunnen). Zoals met alles merk je pas echt goed,  hoe efficient en hard een moederhond werkt, wanneer je taken van haar moet overnemen... En negen pups zijn veel poetswerk! Om de paar uur zijn we daar wel 40 minuten mee zoet. Bis zit er dan bovenop en houdt goed in de gaten wat er met haar kleintjes gebeurt. En steeds vaker steekt ze haar neus en tong gedecideerd tussen het vochtige washandje en onze vingers, en haar pups.


Zo klein en zoo perfect

Wegen van de pups en de werpkist verschonen is ook een moment van goed opletten voor Bisou; logisch het overkomt haar allemaal voor de eerste keer. Ze loopt mee naar de weegschaal en weer mee terug naar de werpkist, negen keer achter een. En het kratje met kruik, fleece deken en pups wordt niet uit het oog verloren terwijl we zo snel we kunnen de werpkist verschonen.



 Bisous pour les bebes de Bisou

Bisou is moeder en een geweldige moeder, van een geweldig nest! Ze heeft het druk, en daarnaast bekruipt haar geregeld ook nog de graaf drang. Dan neemt ze buiten haast geen tijd om zelf te poepen en te plassen, want ze moet haar hol nog afmaken...
Gelukkig gunt ze zichzelf af en toe een half uurtje rust onder de tafel met haar vriend, wanneer haar kleintjes met bolle volle buikjes net van haar tepels afgerold zijn. Want moeder zelf moet ook bijtanken.
Bisou's Q-nest op een rijtje



de teefjes:
Queen of Hearts
Quatre Epices
Qualified for Life
Quality Controller
Qualitate Qua
de reutjes:
Quarter Pounder
Quarterback
Quiz Master
Quid Pro Quo