Terwijl mama de bak uitlikt, snoept het kroost van een toetje
Ook als je weet dat het veel werk is, is het toch verbluffend veel werk, een winternestje. Niet dat ik klaag, begrijp me goed, het is heerlijk! Maar heel veel meer poetswerk dan een zomernest.
Daarom was het een beetje stil op het blog. In tegenstelling tot ons huis: het is hier reuze gezellig en knus. En de pups zetten de ene mijlpaal na de andere.
29 november: voor het laatst in 1 kratje
Ze zijn de werpkist ontgroeid! Eerst alleen overdag eruit, met in en uitloop in de puppiekamer. Toen ging er een deur open en bleek er nog een hele hal te bestaan... En gisteren ging opeens de deur naar buiten open... Mochten de kleintjes het gras even op, lekker rond macheren, poepen en plassen, snuffelen hier, snuffelen daar, en toen weer lekker naar binnen. Warm! Maar het openen van deuren en onthullen van geheime, nieuwe werelden, heeft ook zijn schaduwzijde...
5 december:
De werpkist motten ze niet meer. Tenminste, niet wanneer ze er allemaal tegelijk in moeten met het schuifdeurtje dicht. Een keel dat ze opzetten toen we het een paar nachten geleden voor het laatst deden...
5 december; Baguette's 8 in de rust
En nu ze weten dat achter elke deur andere deuren zitten, willen ze die openen. Ze zetten hun pootjes op de drempel, proberen met hun koppies tussen de deur te komen wanneer ik die wil sluiten. Het zijn echte verkenners!
12 december: halfzusje LouLou in de werpkist!
Geen nachtjes in de werpkist meer, dus. Het H-nest heeft vannacht zijn eerste bench-nacht beleeft. Even waren ze heel ontevreden; wat nou, wij achter de tralies?!
Maar we hebben ze rustig even laten protesteren en dat resulteerde in een weldadige stilte. Het kroost sliep. Ze hebben weer een grens verlegd!
19 december; moeder en Cato waken 's nachts vanuit hun bank
Er wordt druk gestoeid overdag, soms erbarmelijk gejankt wanneer de ene de ander in zijn staart of oor bijt, en vol overgave trekt. Maar er wordt ook geknuffeld en samen getukt, aan elkaar gesabbeld en op elkaar gelegen. Het speelgoed is nu ook erg in trek; rollende balletjes, de voetbal van stof en bovenaan staat olifant. Olifant is 3 x zo groot als zij zelf. Daar kun je heerlijk op liggen, aan trekken, op sabbelen en onder door kruipen. Multi functioneel dus! Alleen jammer dat Ollie en Loutje 'm ook zo leuk vinden; Olifant zwerft tussen de pups en de volwassen laabs, van kamer naar kamer.
Tussendoor wordt er en groupe geslapen. Veel slaappauzes, dat hoort erbij.
20 december: Lekker lui
Alle honden kennen de pups inmiddels, er wordt dagelijks een paar keer door het halletje met pups gelopen door de anderen, om van het voorhuis naar het achterhuis te komen. Iedereen vindt dat heel normaal. Nou ja, niet iedereen... Ol vindt het bedenkelijk, hij is een beetje bang van de pups, zoals altijd. En LouLou en Bibi vinden het steeds weer een feestje.
Lekker in een hoekje...
De ene moet dus aangemoedigd worden om de door pups bevolkte hal te doorkruisen, terwijl je de ander er weg moet plukken omdat die wil blijven bij het kleine zwarte volkje. ik ben soms net een verkeersagent!
LouLou is favoriet bij de pups
Loutje spendeert heel wat tijd bij de pups. Ze is zo lief en zacht en voorzichtig. Zo rustig, en toch zelf pas een half jaar oud. Ze speelt met ze, daagt ze uit met een balletje of door op de grond op haar rug te gaan liggen. "Kom maar, kruip maar over me heen!" Dat laten de pups zich geen twee keer zeggen...
Loutje gaat er lekker bij liggen
Ze wegen allemaal (ruim) 4 kilo, sommigen zelfs bijna 5, eten als bootwerkers en poepen en plassen voor tien. Helemaal zoals je het als fokker wil hebben! Allemaal gezond en gelukkig!
Mooi stel
Vandaag kwam de chipper, ze zijn vanaf nu dus geregistreerd. Het ging goed, een paar piepjes maar dat was zo weer vergeten. Morgen komt onze dierenarts en worden de pups onderzocht en ingeend (6 weken enting).
Voor elk wat wils;
De een luncht met vlees, de ander met melk van mams
Het gaat allemaal erg snel. Heel snel. Te snel, zoals altijd! Maar tegelijk zien we natuurlijk hoe de mensen families van deze pups reikhalzend uitkijken naar de dag dat ze eindelijk mee naar huis mogen. Want er wordt op ze gewacht, afgeteld, verheugd. En zo hoort het! Dat is ook heerlijk om te zien.
Maar Kerstmis en Oud en Nieuw vieren ze op geboortegrond met mens en hond van Wishstone... Wat een weelde!