Wednesday 5 January 2011

Vertrek van de Reuzen


Past precies: 5 dwergen op de veranda

De afgelopen week zijn de dwergen, reuzen inmiddels, naar alle kanten uitgevlogen. Heel geleidelijk, en dat is fijn voor Rosie, voor ons en voor de pups zelf.

My favorite pillow (part one)

Rosie is nog steeds heel dol op haar pups. Ze zijn nu 9 weken en meestal is de moeder tegen die tijd wel klaar met moederen en puppie gedoe. Rosie moedert niet zozeer, ze speelt gewoon erg veel met ze. Of gaat bij ze liggen slapen. Er is duidelijk nog een lijntje!


My favorite pillow (part tw0)

Veel pups uit dit nest, komen in hun nieuwe thuis bij een andere labrador. Ze zijn dus niet de enige hond. Dat is wel heel gezellig voor ze. Aan de pups die hier nog even langer bleven, zagen we hoezeer ze van en met elkaar genieten. Broertjes en zusjes zijn echt een weelde! Een andere hond thuis, geeft de pups ook van de honden liefde en warmte die ze hier kregen van de roedel en hun nestgenootjes.

Middag dutje met mammie

Bibi is all ears

Van de thuisfronten van de uitgevlogen pups horen we verhalen waar we trots en blij en warm van worden; lange autoritten naar thuis worden vlekkeloos doorstaan, de pups zijn al zo gewend aan de bench, dat de nachten geen probleem zijn en ze zijn al een heel stuk zindelijk.
Ik word daar vooral blij van, omdat het laat zien dat de pups goed voorbereid vertrokken zijn en dus geen nare ervaringen opdoen in lange eenzame nachten. Onze pups kunnen het allemaal!

Jazzy

Jazzy is vertrokken naar Sittard, met haar steen. De stoeptegel en Jazzy waren haast vergroeid met elkaar, zo vaak kroop ze erop hier in onze hal!


Nerootje

Maar voor je het weet, hebben deze reuze dwergen allemaal hun eigen routines en plekjes in hun nieuwe thuizen.

Nero (l) en Dorus

Gisteren waren alleen Dorus en Bibi nog over. De mand op de veranda was wel wat groot voor broer en zus. Maar ze hadden lol voor 7!
We hebben ze meegenomen naar de wereldstad Veendam. Halsbandje om hadden we al geoefend, maar aan de riem was voor het eerst. Bibi liep meteen mee door het winkelcentrum alsof ze dat al jaren deed. Dorus ging zitten en keek uitvoerig om zich heen. Hij was helemaal overspoeld door alle indrukken! Niets bang, gewoon helemaal overrompeld!

Rosie

Dorus was een echte reu, en Bibi een echte meid; de lieve jongen had even tijd nodig terwijl Bibi als typische teef eigengereider was. "Ik ben Bibi en ik doe mijn eigen zin, en niets of niemand brengt mij van de wijs!"
Dorus vond bij de Welkoop de grote gerookte botten voor honden geweldig interessant, terwijl Bibi bij de konijntjes bleef staan. Na even wennen liep Dorus natuurlijk ook braaf mee, ze lieten zich eindeloos knuffelen en aaien door alle passanten en in de auto op weg naar huis sliepen ze als een blok.

Mannen onder elkaar; Dorus en Xem (r)

Zometeen zwaaien we ook Dorus uit, en dan is het hele C-nest van Rosie en Louis verspreid over Nederland thuis. Thuis bij hun mensen, die ze al kennen van de bezoekjes. Thuis om van de tweede fase van hun leven te genieten. Met de ervaringen en het vertrouwen, de liefde en kracht waaruit ze de afgelopen 9 weken bij Rosie, de roedel en ons geput hebben.

Nero is rocksteady

Dorus, onze Compulsive Eater, vertrekt overigens met 36 kg brokken...
Dan is alleen Bibi nog over. Die wil al weken graag bij de roedel. Ze glipt zo vaak tussen de deur door. En Rosie, die kan nog lang met haar dochter spelen en knuffelen!

Saturday 1 January 2011

Zon in de Morgen



Nieuwjaarstukje in de winterzon

Het vuurwerk kon de grote dwergen niet deren. Nou is het vuurwerk geweld in Annerveenschekanaal natuurlijk ook niet al te heftig. Maar toch. Alles ging hier gewoon door, net als anders. En wanneer het hard knalde, zong ik gewoon een liedje. Dat vinden ze altijd prachtig (!). Van de champagne moesten ze allemaal niezen. Ruiken eraan alleen al deed dat met hun gevoelige neusjes.

Nero: "Waarom al deze poeha?"

Zowel in huis als buiten, breiden de pups hun leefwereld dagelijks uit. In de tuin moet ik goed opletten dat ik ze allemaal in het oog houd. Ze gaan alle kanten op. Alles is omheind, maar de tuin is groot en het is toch koud. En zij zijn nergens bang voor! Gelukkig helpen Janet en Rosie me, door een of enkele pups te escorteren. Op de veranda is ook vanalles te doen. Ze vinden kruipdoor-sluipdoor routes en knauwen op alles wat ze tegenkomen. Als ze moe worden, kruipen ze de mand in, hun warme lijfjes lekker dicht op elkaar.

vlnr Dorus, Jazzy en Bibi

Wij worden op de voet gevolgd, als ze dat lukt, en ze kijken hun ogen uit. En wat je ook in je handen hebt, zij willen het ook... De andere honden zijn nog steeds hun idool en steeds wordt geprobeerd tussen deuren heen te glippen.

Joris zaagt en Nero let goed op, voor later als hij groot is...

Spelen met mammie

Rosie staat bovenaan met stip. Een goede tweede en derde zijn Janet en zus Baguette. En dan zijn er nog lieve bedaarde Cato en Zootje, ook altijd in voor een partijtje op haar rug liggen, terwijl de pups haar beklimmen. Jazz is kribbig tegen ze en daar snappen ze niets van. Maar ze hebben wel een beetje ontzag voor haar. Ol en Tes zijn wat terughoudend en dat laten de pups maar zo. Er is toch al genoeg te doen.

Nero heeft een blokje gevonden

Jazzy is erg blij met dit blaadje

Gebroeders Nero en Xem, voor al uw verbouwingen, zijn druk in de weer.

Xem gaat er eens goed voor zitten

De pups zijn inmiddels ook heel belezen. Ze zijn nu zo groot dat ze bij mijn kinderboeken kunnen. Ik betrapte ze de eerste keer met, hoe toepasselijk kan het zijn, Pietje Bel. De dag erop hadden ze, ondanks onze opruim actie, twee boeken te pakken, getiteld ' Zon in de morgen' en 'De aller aller sterkste'. Ook weer toepasselijke literatuur voor de pups... Inmiddels is de hele bibliotheek ontruimd vanwege deze verslinders.

Jazzy's onderzoekende blik: dit meisje ontgaat weinig!

Nieuwjaarslunch op de veranda (Xem met 1-persoons portie)

Elke maaltijd blijft een hoogtepunt van de dag. Zij het kortdurend. Vooral Xem heeft zich ontpopt als een echte labrador; hij stevent op de voerbak af en eet onbedaarlijk snel, daar kunnen de anderen niet tegen op. Dus deze grote kerel eet apart, niet tot zijn genoegen... Hij is veel sneller klaar dan de rest en gelooft niet dat hij echt net zoveel krijgt als de anderen... Luid piepend en jammerend staat hij dan aan de andere kant van de deur, of in mijn armen. Niemand begrijpt hem, dat is duidelijk! Hij had absoluut Compulsive Eater moeten heten, Charly More wants more!

Dorus, Jazzy en Bibi in de mand, Xem (voor) en Nero (achter)

Het aller aller meeste genieten ze toch van- en met elkaar. Lekker samen loungen, mijn hoofd op jouw buik. Lekker samen knauwen, of touwtrekken of boeken verscheuren of de waterbak omgooien. Of elkaar liefkozend een likje geven. Of boevig bijten in het zwarte lijfje van een ander. Allemaal even leuk. En ze boffen, want ze zijn morgen 9 weken oud en toch nog bij elkaar. Voor heel eventjes nog.

Jazzy

Bibi