Tuesday 29 April 2014

The outdoor life


"Seriously?!"

Donderdag 24 april was hier een mooie zonnige dag. Precies een dag om onze zes stevige zwarte bollebozen mee naar buiten te nemen... Groot en sterk en stoer en intens lief zijn ze, en klaar voor een nieuw hoofdstuk: het Buiten Leven.

"Hoe bedoel je?"

Meestal, zo niet altijd, reageren pups op iets nieuws met wat gepiep en dichtbij elkaar blijven. Tot ze dapperder zijn en voorzichtig steeds meer hun eigen gang gaan. Niet dit K-nest van Baguette! Ze zijn stil en ontspannen, vol vertrouwen en niet plakkend op het vetbed dat ik op de tegels gelegd heb (voelt vertrouwd en is dus meestal eerst de veilige haven). Ze stappen met een air alsof het heel gewoon is, het rennetje rond, met hun zachte zwarte kussen-voetjes op de tegels. Piepen? No way.

 Stoer samen olifant beklimmen!

Baguette is net als haar pups heel ontspannen, ze heeft geen enkele moeite om haar pups met de roedel te delen. Maar ze houdt haar zwartjes goed in het oog en kleine Bisou van een half jaar jaagt ze met body language toch even weg. Er zijn grenzen...

My first duck!!!

Er wordt gesnoven met de neusjes in de lucht; wind, dat hadden we binnen niet. En in de zonnestalen van eind april liggen de pups tevreden van hun nieuwe wereld te genieten.



De landbouw werktuigen van de boer naast ons, kunnen hen niet deren. Het gemalen vlees smaakt buiten net zo heerlijk als binnen en er is van alles te zien...

 Voor het eerst op het terras, op m'n paasbest!

Vliegen komen voorbij, er dwarrelt een bloesempje, kinderen spelen en gillen vlakbij. Geen verwondering, enkel belangstelling.

 Trouwe lobbes in de dop

Baguette ligt temidden van haar pups, slaapt, poetst, snuft, speelt mee en stapt vakkundig om en over haar pups heen. Haar vorige nest was een winter nest, maar haar eerste nest was ook in het zonnetje.

Verkennen van de nieuwe standplaats

Ongeveer iedere twee uur, wanneer de pups wakker zijn, neem ik ze mee uit het rennetje naar het grasveld. Ik zing mijn liedje en zij hebben de derde keer al door wat de bedoeling is: hier plassen en poepen we...

Voorzichtig, omzichtig beslopen...

Zo blijft het rennetje vol knuffels, kleedjes en speelgoed zo goed als schoon. En de pups dus ook. En wat is er nou heerlijker dan zachte stevige sterke lieve fluffige donzige schone puppies...

Mijn prooi

's Avonds gaan ze voor de tweede keer met z'n drietjes in een bench. Naast elkaar, vlakbij elkaar, maar niet meer in de werpkist. Want die zijn ze echt ontgroeid! Leve de lente!!

Mams houdt n oogje in t zeil

Saturday 26 April 2014

Pupdate


2,5 weken oud

Al veel te lang geen blog, terwijl we zoveel foto's maken en er zoveel te vertellen is! We leven heel mindful in het moment, en van verslag doen kwam niets... Met mijn canadese vriendin en haar twee kinderen hebben we enorm van de pups en Baguette en de hele roedel genoten. Het huis was vol en de tijd te kort.
Daarom nu veel foto's en snel een recent blog. Want deze plaatjes lijken al niet meer; het zijn echte kleine laabjes van ruim 4 kilo nu... Er komen geen flesjes meer aan te pas, het gemalen vlees eten ze keurig uit de bakjes en ze lopen als kieviten. De werpkist is verruild voor de hal en het rennetje buiten wanneer het weer het toelaat en er wordt ‘s nachts geslapen in 2 benches. Een ding is nog als vanouds: mammie’s melk is het aller aller lekkerste, ook al hebben we ons volledige melk gebit...



 Zes bolletjes pure perfecte liefde...

Samen soezen

 Isolatie matjes voor extra grip bij de eerste stapjes (ook heerlijk om op te tukken!)

 Al echte hondjes

 Bedachtzaam in het zondag ochtend zonnetje, 3 weken oud

Onder toeziend oog van Baguette krijgen de pups hun eerste flesjes pap

Altijd zo'n heel gezellig intiem moment!

 Na flesje hoort een boertje...

 Loungen met canadese Eve en Ben

 Lekker knuffelen...

 Uitbuiken samen met de pluche veestapel

Getting to know each other better every day

 3,5 weken oud: tijd voor het eerste vleespapje, uit de hand

...en natuurlijk poetst Baguette de smoeltjes schoon!


Bommetje vol gegeten...

Tuesday 8 April 2014

Baguette et ses six petits pains


 
Moederskindje

Hier in de warme werpkist groeien de kleine Baguette-tjes met de dag. Lekkere dikke bolletjes zijn het. Hun nageltjes zijn al voor de eerste keer geknipt en Kiss me Quick doet haar naam eer aan want ze had als eerste en enige op de 14e dag twee kleine spleetjes in plaats van stijf dichtgeknepen oogjes zoals de rest.
Gisteravond zag ik ook al een van de pups een paar strompelige stapjes proberen door de werpkist.

Zie je; wij groeien met de dag!

Baguette zoogt zorgt en geniet. Ze sleept nog steeds vele knuffels mee de werpkist in. Die haal ik er dan gedoseerd weer uit, zodat er een beetje ruimte over blijft voor de pups, en vervolgens sleept Baguette de pluche collectie weer een voor een naar binnen. Zo blijven we bezig...


Omdat de werpkist een verwarmde vloer heeft, gaat Baguette er soms even naast liggen, maar het liefste verblijft ze vlakbij haar babies. Ook een gedroogde vis of andere lekkernij wordt meegenomen en tussen haar pups verorberd.


De andere honden zijn erg nieuwsgierig. Vooral Cato staat te popelen tot ze eens mee naar binnen mag in de puppiekamer. Bibi is een goede nummer twee, en Janet kan niet door de hal lopen zonder luid en duidelijk de geur van de puppiekamer in zich op te zuigen. Haar neus glijdt dan langs de drempel.
Maar het is nog even exclusief het alleenrecht van moeder Baguette. Delen en socializen komt straks nog volop aan bod.

 Wat een drukte!

De nachten in de puppiekamer zijn erg gezellig. Lieve geluidjes komen eruit de werpkist, soms een klagelijk gejammer, dan vinden de pups het te warm. Baguette snurkt tevreden en komt mij af en toe een slobber geven over mijn gezicht. Dan gaan we even naar buiten voor een sanitaire stop voor mams.

 Kiss me Quick heeft op de 14e dag als eerste en enige haar 
oogjes een beetje open...

De knuffels die Baguette in de werpkist blijft slepen, dienen momenteel als fitness apparaten; Ze hangen er met hun hoofd of voorpoten op, en strekken hun beentjes uit. Er wordt hard gewerkt aan staan en lopen. Soms, wanneer ze strompelend hun weg door de werpkist zoeken, komen ze toevallig een knuffel tegen, als obstakel op hun weg. Daar kruipen ze onderdoor of omheen, of...ze zakken ter plekke in elkaar op het pluche beest en doen een tukje.


Tukken en sukken...

Ze groeien goed en Baguette heeft nog volop melk. Witte melksnorren hebben de kleintjes na hun zoog partij. Dat drinken is serious bussiness, en een plekje aan de tepel zoeken gaat razend snel. Zodra mammie ligt komen de zwartjes van alle hoeken aangekropen-strompeld-lopen. 

Uitgedronken en aan het uitbuiken

Dan hoor je een tijdje niks anders dan tevreden gesmak en hun gulzig drinken, en Baguette's rustige ademhaling. Totdat de melk opraakt; er ontstaat onrust aan de borst; iedereen wil checken of iemand anders' tepel nog wel melk heeft. Het is een soort stoelen dans alleen dan met tepels. Baguette laat het allemaal relaxed over zich heenkomen.

Baguette is een grondige poetser

Uitbuiken doe je op mammie, of elkaar. Warm hebben ze het dan; de werpkist is lekker warm, maar na de inspanning van drinken en de warme melk in hun buikjes, wordt de temperatuur hen soms teveel. Dat merk je aan een klagelijk tot ronduit boos gekef. Maar als mams je dan schoonpoetst en je in slaap dommelt, vol melk en dichtbij elkaar, dan is het leven zo weer goed!

 Huh? Toch maar een genen test doen...

Inmiddels zijn alle oogjes open, sommige jongens hebben nog een knipoog, maar dat zal niet meer voor lang zijn. Ze horen nog niet, dus ik kan gerust in en uit de puppiekamer lopen zonder ze te wekken. Dat zal ook niet meer lang duren.

 
Lekker snacken tussen de babies

Baguette en ik houden haar kleine zwarte bolletjes nog even lekker warm, aan de moederborst en in de werpkist. Maar binnenkort zetten deze kleintje grote stappen, worden het echt al hondjes. Time flies!

's Nachts wordt er gewoon door gevoed natuurlijk

Ondertussen vermaakt vader Louis zich ook, in bos en hei...