Sunday 22 April 2012

Hongerige Wolf

Heel hongerige Tessel

Weekend, een zondag zonder planning in het vooruitzicht. Alles kan dus, en Joris wil graag noord Groningen verkennen. Dus nadat we allemaal ontbeten en gewandeld hebben, gaan we op verkenningstocht. Met Tessel, Jazz en Bibi, want wij doen zelden iets zonder honden (Plato was gisteren mee uit eten bij de italiaan).
Kleine dorpjes, oude dijken waar de paardebloemen volop groeien. Grote herenboerderijen en hier en daar  ineen gestorte huizen. Uitgestrekte blauwe luchten. De hondjes zal het worst zijn; maar samen in de auto is altijd gezellig. 

Hongerige Bibi

Dan zijn we er: Hongerige Wolf. Niets onheilspellends, erg vredig allemaal. Inplaats van een hongerige wolf, zijn er schapen. Verspreid liggen ze in het gras te grazen en te dutten. Totdat Bibi ze vanuit de auto spot, en toeblaft. Honger is niet haar drijfveer, maar de schapen kiezen het hazenpad. Tes bekijkt de kudde bedaard. Hij is geen wolf, maar poseren wil hij best.
Jazz kijkt vanaf haar stoel voorin de auto niet begrijpend toe:"Waarom dit? Waarom hier een fotosessie??" Bieb interesseert het geen moer, die foto, maar voor haar mens doet ze alles...

Daar vluchten de schapen in Hongerige Wolf...

Voor we huiswaarts keren, stoppen we in Oudeschans. Met Bibi verkennen we de winkeltjes die in deze noordelijke pleisterplaats ook zondag zijn geopend. Er is ook een theeschenkerij in een monumentaal pand. Net een poppenhuisje, prachtig opgeknapt en vol met allemaal mooie meubels en spullen die te koop zijn.  En "natuurlijk" mag die mooie hond mee naar binnen!
Thee wordt geserveerd in een (ver)zilverde theepot. Bieb, als altijd charmant, ligt met haar kont naar ons toe zodat ze alles en iedereen goed in zich op kan nemen. Ze lijkt nog groter, imposanter en gespierder in deze setting. Een ongecultiveerd beest temidden van al het antieke hout, marmer en zilver.

 Soms halve wilden, soms heel gecultiveerd...

Aangrenzend is ook nog een gallerie, met nog meer mooie meubels kunst en snuisterijen. Ik wil er niet naar binnen in deze porseleinkast met onze grote kamer olifant, maar de mevrouw blijft volhouden dat het prima kan. 
Bieb is een en al interesse, kijkt gebiologeerd om zich heen en staat heel ontspannen naast ons. Maar hoewel het grootste deel van haar lijf in rust is, zwiept haar staart opgewekt op en neer. Die staat zelden stil... En net als de rest van haar lichaam (en personality!) is die staart erg krachtig. Haast kwispelt ze een pilaar omver waarop een schaal staat in vol ornaat. De pilaar wiebelt vervaarlijk, de schaal van 300 euro wankelt... Maar het geluk is met ons...  

Never underestimate a lab that's wagging it's tail!

Bibi begrijpt onze opluchting niet, wanneer we weer buiten staan in het miniatuur dorpje. Opgewekt gaan we naar huis. Daar wacht de rest van de roedel ons op. Na een stevige wandel- en voor wie wil- zwempartij, krijgen al onze hongerige wolven een snack. Het is weekend, we hebben 300 euro uitgespaard en onze wolven in schaapskleren met kwispelstaarten zijn verzadigd. Geluierd wordt er rondom het haardvuur. Even niet hongerig, even de staarten in rust, zelfs die van onze Bibelot.

Brave Tessel

Sunday 1 April 2012

Lentekriebels


Bibi en Zootje

Het is hier een dolle boel. Baguette luidde het loopsheid-seizoen in. Zoals verwacht bleef het niet bij een loopse lady... Zus Bibi volgde en toen deed Cato ook maar mee. En Zoe kwam logeren, je raadt het al; binnen no time ook loops.

De staarten-parade: Ruiken en geroken worden

Vier keer loops is wat teveel voor onze Tessel, dus hij is uit logeren, zijn vaste adresje in Oosterhesselen bij Bailey en Dolce. Heerlijk vindt hij het daar!

Bibi, Zootje en Cato doen een dansje, Sugar kijkt ernaar

Ollie, sinds 2009 gecastreerd, heeft nergens last van. Plato, van bijna 10 maanden, heeft heus wel door dat er iets in de lucht hangt. Alleen: Wie is het nou??? Snuffel snuffel, sporen onderzoek in huis en tuin. Hij denkt dat het zijn oma Rosie is. Die is nou juist niet loops. Ze speelt het spel vrolijk mee, laat zich van alle kanten dekken, springt en dartelt als een jonge deerne door de tuin. En als ze er genoeg van heeft, gaat ze op haar rug liggen met alle vier haar pootjes de lucht in, nog altijd goed geluimd. Dit spel duurt zo ongeveer de hele dag.

Cato probeert Rosie voor zich te winnen

De loopse ladies zijn natuurlijk afgeschermd van Plato. De vier hebben het zo druk met elkaar, daar hebben ze geen reu bij nodig. Het is een grote drukte. Ze geven het de volle honderd procent, al hun inzet en energie.

Cato zet zich schrap onder Zootje's gewicht

Je ziet duidelijk wie de ervaren teven zijn, en en wie (nog)niet. Bibi dekt haar zus Baguette van alle kanten. Baguette staat keurig met haar staart opzij, ook als Bibi haar hoofd bestijgt. Cato weet heel goed dat je je pootjes om het middel van de staande teef moet klemmen, dan, hop, erop. Er worden oerkreten uitgestoten, gezucht en gesteund, en als de ene weer op vier pootjes staat, bestijgt nummer twee de braaf en geduldig staande teef. Het is echt serious business, heus geen luchtig spel!

"Hee, ga je 'ns weg!" Zootje tegen Bibi, Cato onderop

Zoe heeft geen ervaring als fokteef noch als dekreu (!!). Maar dat zou je niet zeggen. Onophoudelijk blijft ze het proberen. Wanneer de meiden even adempauze nemen, staan ze er hijgend een beetje verloren bij: "Waar zijn we nou helemaal mee bezig??" Ze worden gestuurd door hun hormonen. Wat moet je daar nu mee?

Rosie wil spelen

Er is één loopsheid die we nauwkeurig in de gaten houden; die van Cato. Om de dag zijn we gaan progesteron-prikken, om te kijken of de hormoonspiegel al hoog genoeg is voor het ideale dek moment. Niet door een van de meiden, maar door een vakkundige kenner: Cover My Eyes Walkin' on the Moon, kortweg Louis. En dan maar hopen dat daar pups van komen.

Janet en Cato

De andere meiden slaan we nu over. Één nestje willen we heel graag, maar twee tegelijk is teveel. Ik wil mijn aandacht niet hoeven spreiden over onze roedel, een moeder en een nest, en nog een mams en nestje. Het is dus hopen, hopen hopen, dat is fokken; plannen, rekenen, alles inzetten, en dan hopen dat de natuur meewerkt.

Moe van alle inspanningen... Zootje, op de grond met broek, en Baguette

De hormonen vliegen door de lucht, de tuin staat vol knoppen en de zwarte strings van de teven wapperen hier aan de waslijn in de wind. Spring is in the air. De natuur roept en lonkt. Een nieuwe lente en een nieuw geluid. En straks hopelijk weer babes! Kriebels!

Pensionada's Janet en Sugar doen grondig sporen onderzoek