Tuesday 31 January 2017

Menu van de dag


 Wat eten we vandaag??!

Elke dag heeft zijn hoogtepunten, en sommige daarvan komen elke dag terug. Eten is een van die hoogtepunten, het staat met stip bovenaan. Twee keer per dag is het een enerverend, feestelijk ritueel.  
Wij voeren vers vlees en barf (bones and raw food). En vandaag staan er lamsribben op het menu.

 Iedereen spoedt zich naar de tafel


Het ontbijt, bestaande uit gesneden vlees en onder andere pens, wordt binnen genuttigd. Dat gaat in de voerbakken. 's Avonds wordt er gebarft; ze krijgen dan een botmaaltijd. Karkas met vlees. Het menu is afwisselend en zowel de smaak als de tactiek om het te verorberen varieert. Zo eten ze makreel, haring, zalm (een lijf of een kop), of karkas van kip, parelhoen, fazant, konijn, haas of lam. Het diner wordt altijd buiten geserveerd, uit hygiënisch oogpunt.

Braaf wachten op hun beurt

Barfen moet je opbouwen, een hond kan niet zomaar van brokken over op een karkas. Probeer dit dus niet zomaar thuis!
Onze Wishstone puppen worden afgespeend op vlees/bot mix. Dan krijgen ze eens een visje, en zo bouwen we het menu van de jonge honden gedoseerd uit.
Sophie, onze jongste van 10 maanden, barft inmiddels al helemaal mee. En onze oudste, Janet, kan met haar gebit van bijna 14 jaar de harde karkassen niet meer aan. Voor haar alleen nog af en toe een visje en lekker gemalen mix van vlees en bot.

Keetje: een lekkere 'bite'

De barf maaltijd vergt echt wat van de honden; het, is niet alleen kauwen en slikken, een zalmlijf of een stuk hazenrug vergt een andere aanpak van eten dan bijvoorbeeld makrelen. Eten is zo niet alleen een fysieke handeling, maar ook een mentale inspanning. 

Keetje: voor de stevige trek!

Soms moeten ze echt even uitvogelen hoe ze het aan moeten pakken. Na de euforie en de positieve spanning, die voor labradors samengaat met elk eetmoment, hangt er na het uitdelen van hun barfmaaltijd een geconcentreerde stilte in de tuin. Alleen het kauwen hoor je soms. Iedereen gaat helemaal op in zijn/haar maaltje.

Keetje neemt haar buit mee naar haar vaste plekje

Omdat het menu elke avond varieert, is het diner elke keer weer een verrassing, van smaak en van  tactiek: 'hoe gaan we dit varkentje wassen?!' (al is het nooit varkensvlees want dat is niet goed voor honden!)

Tessel (helaas al uitgegeten) en Pernod

Bibi wacht geduldig op haar diner

Ze hebben ook allemaal hun eigen voorkeur. En sommigen zijn altijd snel klaar, terwijl anderen echt een tijd aan het verorberen zijn. Ieder heeft ook zo zijn/haar eigen plekje in de tuin, waar de maaltijd wordt genuttigd. Er is hier een echte 'tafelschikking' en ze hebben elk hun eigen 'tafelmanieren'.


Bisou: 'Lopend buffet'

Wanneer het op is, wordt er nog wat gesnuffeld op de grond, naar de 'barftafel' teruggekeerd om te kijken of er misschien toch nog iets over is, en er wordt gesnuffeld op de plekjes waar de anderen gegeten hebben. En als dat allemaal nauwkeurig is geïnspecteerd, kan de roedel lekker rusten en verteren. Het spannendste moment van de dag zit er weer op. Op naar het ontbijt dan maar!

Bisou: 'Is het echt op?...'

Thursday 26 January 2017

Dagje uitwaaien


Keetje, Pernod en Sophie

Met 11 laabjes zijn we aan huis gebonden; het is een ware veestapel. Maar soms, wanneer er geen nestje is en er niemand hoog zwanger is, kunnen we er een dagje op uit. Niet met allemaal tegelijk, maar steeds met een wisselend gezelschap.

In de bruisende branding

Deze keer gingen we op stap met Sophie, Keetje en Pernod. Het is een stukje rijden, maar daar zitten ze niet mee. Pernotel  kijkt onderweg non stop uit het raam en reageert op de koeien en schapen in de wei. Sophie doet een schoonheidsslaapje en probeert stiekem ons proviand te stelen en Keetje zit op haar vaste plekje innig tevreden te zijn.

Pernotel's zee-doop

Op Texel gaan we recht op ons doel af, geen tijd te verliezen! Pernod, die nog nooit de zeelucht in zijn snuit gehad heeft, stort zich in zee alsof hij er elke dag een duik neemt. Er is bijna niemand, de zwartjes hebben de wind in hun kop en het schuim van de branding op hun vacht.

Keet en Pernod met de wind in hun kop

Zeehonden

Doldwaze Sophietje

Huh? Vreemde eend in de bijt

Pernod leeft op grote voet

De duinen zijn totaal verlaten, alleen het ruisen van de wind in het gras en de vreugde kreten van onze viervoeters weerklinkt. Uitgelaten wordt er verkend, gerend, gesnoven, gemarkeerd en ontdekt. Het is ruim twee keer langer rijden dan we ter plekke kunnen vertoeven. Maar of het de rit waard is!! Het is zelfs precies lang genoeg; tussen de duinen en de zee een break in het strand pavilioen en ze hebben een top dag gehad, net als wij. 

Here we come!

de paden op...

...de duinen in

Texel geeft je vleugels!

Grote Vriend Pernod

De terugreis klinkt er gesnurk, en Pernod kijkt niet meer uit het raam. Er wordt gelukzalig tegen elkaar aan gedut en nagenoten. De auto ruikt naar zeeën natte hond, hun vachten zijn weer helemaal droog wanneer we thuis aankomen. En wij zijn klaar voor de rest van de roedel, de thuisblijvers, die een andere keer weer meegaan op een nieuwe roadtrip, een nieuw avontuur. Dit was genieten!


Friday 13 January 2017

Moeders en dochters


Keetje met haar moeder LouLou

Hoewel de meeste pups met 8 weken uitvliegen naar hun mensen families, houden we er gelukkig soms ook eentje zelf. Doorgaans teefjes, in de hoop dat zij als ze volwassen zijn ook moeder mogen worden. Dat maakt het uitzwaaien van de rest veel makkelijker, omdat hier dan ook het traject van een pup socialiseren en opvoeden weer begint. Dan is het niet alleen afscheid nemen en uitzwaaien, maar ook zelf weer van voren af aan beginnen met een kleintje.

Keetje, socialiseren; mee shoppen in Groningen

Van Bibi hebben we twee dochters, Bootsz (2 jaar) en Sophie (10 maanden). Van LouLou hebben we een dochter, Keetje (bijna 2 jaar).
Bieb is nog altijd erg druk met haar dochters. Ze poetst ze nog elke dag zorgvuldig. Niet alleen haar jongste dochter Sophie; ook haar inmiddels volwassen dochter Bootsz! Beide dochters laten het gelaten over zich heenkomen, ze zijn niet anders gewend, vinden het de gewoonste zaak van de wereld.
Bibi met haar dochter Bootsz


Bibi met haar dochters (vlnr Bootsz, Sophie en Bibi)

Dat wassen en even langs haar neus weg inspecteren of haar dochters wel schoon zijn, doet Bieb overigens niet bij de rest van de roedel. Het is echt een 'latent lijntje' tussen moeder en haar dochters. De navelstreng is niet helemaal door, zo lijkt het.

Bieb en Bootsz

Moeder Bibi spreekt haar dochters toe

Trotse moeder Bibi

Bibi speelt ook meer  en anders met haar eigen meiden. Bij LouLou houdt het verzorgen van haar kinderen wel rond de 8 weken op. Ze is een zeer zorgzame moeder, maar ze kan haar kinderen ook goed loslaten. Keetje wordt niet meer gewassen, maar er is wel een speciale band tussen moeders en dochters. Misschien vooral omdat er overeenkomsten in de karakters zijn. Ik vind het zo mooi om karaktertrekken terug te zien, of een blik, een houding, die precies de moeder is, in een jonger jasje. Ze zitten ook vaak bij elkaar, in dezelfde houding; two of a kind.

Bibi en Bootsz; Twee honden, 1 beweging

Powerrrrrgirl Bibelotje

Bibi is een boef. Ze springt als ze even de kans krijgt met haar voorpoten op het aanrecht in de hoop daar iets lekkers te vinden. Dat steelt ze dan; met buit en al sluipt ze dan de mand of de kamer in, om haar geroofde waar op te peuzelen. Bibi komt uit een generatie van boeven, vooral sterk door verervend via de moederlijn!

Sophie en Bibi, beiden kampioen op het aanrecht springen...

Haar jongste dochter, Sophie heeft Bibi's streken overgenomen. Vertsterkt zien we de schurken-streken zelfs terug. Bootsz is heel erg braaf en wil vooral nooit iets verkeerd doen, laat staan iets wat misschien niet mag. Gelukkig maar, want twee van die vlegels (met weliswaar harten van goud!) in de roedel is genoeg.

Zusjes Bootsz (li) en Sophie

Onze lieve Bootsz heeft maar 1 streek, en die haalt ze elke dag uit: bij een foto van Jazz staat een waxinelichtje en elke ochtend, steevast, haalt ze het leeg gebrande lichtje uit het glazen hart en verkauwt het aluminium cupje... Dat doet ze al sinds jonge pup en ik ben aan deze tick van haar gehecht.

Bootsz (li) en Sophie


Sophie heeft helemaal geen boodschap aan of iets mag of niet. Het aanrecht is om op te springen, logisch toch! Ze steelt de gekste dingen. Als kleine pup zat ze al in de aloë vera planten die in de vensterbank staan. Daar hapte ze gewoon een stuk af om het tevreden op te eten. Gelukkig kan dat geen kwaad. Verder steelt ze ook gember, knoflooktenen en citroenen. Ze heeft eens een hele avond tevreden met een partje citroen in haar bek liggen kauwen... Bijzondere smaakpapillen.

Bieb en haar babes

Bieb is een rare snuiter; wanneer ik haar iets toewerp, een snackje of bijvoorbeeld een zalmlijf (haar diner), zal ze dat nooit vangen; niet omdat ze dat niet kan, want ze vangt ballen en dummy's etc natuurlijk feilloos. Maar gooi je haar iets eetbaars toe, dan knippert ze met haar ogen, anticiperend op wat er vervolgens gebeurt: het raakt haar hoofd... Vervolgens gaat ze heel voorzichtig snuffelen aan het gegooide, je ziet haar denken:" Is dit wel kosher???"Je zou haast denken dat ze in een ver verleden een nare ervaring opgedaan heeft, met als resultaat dit gedrag. Maar onze Bibelot is altijd bij ons geweest en heeft altijd al zo gedaan...

LouLou (li) en Keetje

Sophie en Bootsz zijn ook in eerste instantie heel voorzichtig met hun Barf maaltijd, of snack. En net zoals hun moeder eten ze heel langzaam (en toch zijn het echte laabjes...) Niet LouLou en haar dochter Keetje! Vol vertrouwen vallen ze meteen vol overgave aan, als je niet uitkijkt hebben ze je hand er ook nog bij. Ze eten alle twee ook erg snel, om meteen weer voor ons te staan, koppie scheef: " Is er meer, ik wil meer!" Zo voorzichtig en zacht als Bibi en haar bebies zijn, zo gretig en gulzig en inhalig zijn LouLou en  Keteltje waar het eten betreft.

Schouder aan schouder: LouLou (li) en Keet

Keetje is een heel speciaal wezen. Niet eens vanwege haar langere vacht met krullen, maar vanwege haar karakter. Ze is altijd 'zen'. En dat terwijl ze zo jong is. Zo is ze altijd geweest, in het nest viel ze daardoor al op. "Keet krijg je de pis niet lauw" is hier een gevleugelde uitspraak. Ze is zoo steady! Zet daar Bootsz en Sophie naast; die zitten bij wijze van al in de gordijnen terwijl Keet niet eens met haar ogen knippert....
Samen roetsjen: LouLou en Keetje

Afgelopen zomer zat Keetje op het terras met haar jongere zusjes en broertjes om haar heen. LouLou's pups waren 7 weken oud en volop aan het ontdekken. Ook Keetje werd geïnspecteerd , bestormd door de kleintjes. Keet zat daar maar. Het pup bezoek aaide Keet over haar bol, terwijl ze zei:" Ja, als je al zo oud bent, is dit wel erg veel he." Ze was in de volle overtuiging dat Keetje hoog bejaard was. En Keetje was precies 1 jaar en 5 maanden... Ze heeft duidelijk een oude ziel!

Drie staarten op 1 buik: Bieb, Sophie en Bootsz

Keetje kan, precies zoals haar moeder LouLou dat doet, gezellig half of helemaal op een andere roedel genoot gaan liggen op de bank. Heel cozy ziet dat eruit. Hun lichaamshouding is dan identiek.

Two of a kind:LouLou en dochter Keetje

LouLou houdt net als haar moeder Cato van schuren langs een schutting, een hek, of rollend in het gras, daarbij luide knorrende geluiden producerend. Bisou doet het minder maar Keetje heeft deze eigenschap van haar moeder en grootmoeder helemaal overgenomen.

Schatgravers...

Soms is er geen DNA-test nodig om te weten wie genetisch verbonden is met wie! Het zijn net flashbacks die ik dan voorbij zie komen; l'histoire se repete. En dat is ontroerend en hartverwarmend tegelijk. Dierbaar.

Opa en kleindochter kijken televisie...

Natuurlijk zie je in de kinderen en kleinkinderen niet alleen de moeders terug. Trekken van vaders en grootouders, tantes en ooms, zusjes en broertjes komen even goed naar boven. En vast nog zoveel meer, van generaties terug. Maar meestal kennen we de moeders veel beter dan de vaders, gezien vaders vaak dekreuen zijn die elders wonen. Een enkele keer hebben we het geluk de vaders en opa's zo goed te kennen, dat we hen ook zien in de karakters van onze jonger(re) telgen.

Vader en dochter

Zo lijkt Keetje behalve erg op haar moeder, ook heel veel op haar vader Sailor. En Bootsz heeft niet het boevige van Bibi, zoals Sophie, maar Bootsz lijkt innerlijk (en deels ook uiterlijk) wel erg op haar tante Baguette. En opa's genen zien we overvloedig terug in zoveel van de nieuwe generaties! Om te beginnen in alle geluidjes die zijn nakomelingen, net zoals hijzelf, produceren. It's all in the family. En toch zijn ze allemaal weer uniek!

Keetje

Bibi