Thursday 26 January 2017

Dagje uitwaaien


Keetje, Pernod en Sophie

Met 11 laabjes zijn we aan huis gebonden; het is een ware veestapel. Maar soms, wanneer er geen nestje is en er niemand hoog zwanger is, kunnen we er een dagje op uit. Niet met allemaal tegelijk, maar steeds met een wisselend gezelschap.

In de bruisende branding

Deze keer gingen we op stap met Sophie, Keetje en Pernod. Het is een stukje rijden, maar daar zitten ze niet mee. Pernotel  kijkt onderweg non stop uit het raam en reageert op de koeien en schapen in de wei. Sophie doet een schoonheidsslaapje en probeert stiekem ons proviand te stelen en Keetje zit op haar vaste plekje innig tevreden te zijn.

Pernotel's zee-doop

Op Texel gaan we recht op ons doel af, geen tijd te verliezen! Pernod, die nog nooit de zeelucht in zijn snuit gehad heeft, stort zich in zee alsof hij er elke dag een duik neemt. Er is bijna niemand, de zwartjes hebben de wind in hun kop en het schuim van de branding op hun vacht.

Keet en Pernod met de wind in hun kop

Zeehonden

Doldwaze Sophietje

Huh? Vreemde eend in de bijt

Pernod leeft op grote voet

De duinen zijn totaal verlaten, alleen het ruisen van de wind in het gras en de vreugde kreten van onze viervoeters weerklinkt. Uitgelaten wordt er verkend, gerend, gesnoven, gemarkeerd en ontdekt. Het is ruim twee keer langer rijden dan we ter plekke kunnen vertoeven. Maar of het de rit waard is!! Het is zelfs precies lang genoeg; tussen de duinen en de zee een break in het strand pavilioen en ze hebben een top dag gehad, net als wij. 

Here we come!

de paden op...

...de duinen in

Texel geeft je vleugels!

Grote Vriend Pernod

De terugreis klinkt er gesnurk, en Pernod kijkt niet meer uit het raam. Er wordt gelukzalig tegen elkaar aan gedut en nagenoten. De auto ruikt naar zeeën natte hond, hun vachten zijn weer helemaal droog wanneer we thuis aankomen. En wij zijn klaar voor de rest van de roedel, de thuisblijvers, die een andere keer weer meegaan op een nieuwe roadtrip, een nieuw avontuur. Dit was genieten!