Friday 7 December 2018

Top model


Tommie, november 2018, (Wishstone Tea Party)

Vorige maand was het zover: het uur van de waarheid. Het moment dat bepalend is voor de toekomst als hond en als fokker.
Tommie en ik gingen HD en ED (heup-en elleboog ) rontgen foto's laten maken. Voor de officiële gezondheidsuitslagen, die elke hond waarmee je fokt, moet hebben. Deze foto's mogen pas gemaakt worden wanneer de jonge hond 1 jaar is, zodat het skelet is uitgegroeid. Dat blijft een ontzettend spannend moment, en dan heb ik het niet over 'leuk' spannend. Want ook wanneer je alles goed doet; fokt met gezonde voorouders, en laat je je pups jonge honden met beleid bewegen om trauma's aan heupen en ellebogen te voorkomen, blijft het natuur. Spontane mutaties, of een 'foutje' en ook zelfs een ongelukkige beweging met een trauma als gevolg, kunnen  altijd voorkomen. Natuur is een organisch, levend iets, en je kunt er geen garanties op afdwingen. Je kan niet alles uitsluiten.

Vrolijke Tommie

In de wachtkamer van de dierenkliniek, zaten Tom en ik samen een beetje zenuwachtig te zijn. Zij omdat er een grote anatolische herdershond naast haar zat, en zonder haar roedelgenoten is Tom natuurlijk best een klein Tommetje, en ik omdat het dit moment was...
Het zijn een heleboel foto's en niet zomaar elke dierenarts mag (en kan) ze precies zo maken als de Raad van Beheer op kynologisch gebied Nederland) het heeft voorgeschreven. En ze worden genomen terwijl de hond onder narcose is. Een 'roesje' noemen ze dat. Tom zakte in mijn armen ineen en gelukkig weet je dat het maar voor even 'weg' betekent.

Tommetje, trots met haar gedroogde vis!

Terwijl Tom op de tafel lag in allerlei houdingen, met haar roze tongetje uit haar bek, keek ik gespannen mee. Wat we ook zien op de rontgenfoto's, het veto wordt uitgesproken door een panel van dierenartsen bij de Raad van Beheer. Hun oordeel telt en bepaalt de toekomst van elke fok hond.
Natuurlijk heb je als fokker wel verstand van zaken en zie ik dus zelf dat het er goed uitziet, maar dat is nog geen garantie. Het wachten is op de officiele uitslagen van 'de Raad'.
Toch ging ik met een veel lichter hart (en met een zeer slaperige Tommie) op weg terug naar huis. En toen begon "Het Grote Wachten". 

In volle gallop

Gelukkig duurt dat tegenwoordig, met de digitalisering, geen weken meer, maar dagen. En gister was het zover.
HD A en ED vrij!!!
We hebben er een fokteef bij! Onze TumTum mag straks ook babies krijgen, Tommie is straks hopelijk moeder van weer een nieuwe generatie Wishstones'...
Geen gepieker meer, geen angst voor die kleine maar toch altijd aanwezige kans dat er iets niet goed uitziet op de foto's. Geen hopen meer, maar weten. Hoeraaaah!!!
Tom is ons nieuwe topmodel!
En we zijn blij en dankbaar, want dit zwarte meisje is de vierde generatie alweer! 

 Rosie met haar zojuist geboren dochter Bibi (2010)

Terwijl ik naar de kliniek toe reed met Tommie, vorige week, zag ik ze allemaal voorbijkomen in mijn hoofd; vier geweldige laabs, vier moeders van prachtige nakomelingen waarvan er steeds ook een bij ons bleef.  Dat zijn de moeders, en die waren allen bij mij. Slechts twee van de voorvaders van Tom zijn ook bij ons thuis, en dat is heel bijzonder, want als fokker maak je vaak gebruik van dekreuen die je niet zelf niet hebt. Zo waren bet overgrootvader Ricky en opa Seven niet van ons, maar overgrootvader Louis en papa Pernod zijn gelukkig deel van onze roedel. Net als Louis'moeder, Totti, de andere betovergrootmoeder van Tommie.

Rosie met haar dochter Bibi (2010)

Wat is er veel gebeurd en veranderd in de jaren, wat zijn we zelf veranderd, meegegroeid. En wat hebben al deze labradors ons en zovelen met ons, veel gegeven!
Hopelijk loopt hier straks een achter achter achter kleinkind van  bet bet overgrootmoeders Totti en Shona rond.


Bibi, hoogzwanger van Bootsz en co (2014)

Fokken is 'werken' met leven. Eigenlijk is het 'gewoon' leven met leven'. Leven met honden, met een roedel als gezin. En goede gezondheidsuitslagen betekenen de kans op nieuw gezond en gelukkig leven. Een hond kan je niet inruilen, en daarom is het moment van officiële keuringsuitslagen zo'n 'zwaard van Damocles' dat boven je hoofd hangt, elke keer wanneer je als fokker een nieuwe teef of reu gefokt hebt en laat röntgenen.

Bibi en dochter Bootsz (2014)

De lijn mag worden voortgezet, de stamboom kan verder groeien. En ons lieve meisje TumTum als officieel goed gekeurd lid van onze family tree, en hopelijk, hopelijk, zal zij op een dag ook intens gelukkig met babies aan haar borst in onze werpkist liggen: Moeder worden van een nieuwe generatie!
Bootsz met haar pas geboren dochter Tommie (2017)

Tommie (2018), onze vierde generatie (Rosie-Bibi-Bootsz-Tommie)

Thursday 25 October 2018

Bibi's helden



Baby face

Een week of drie geleden was het zover; de Bibelotjes, (het Wishstone Z-nest van Bibi en Pernod), vlogen uit. Alle zeven pups zijn verhuisd naar hun mensen-families. Zoals altijd, gingen ze weer naar alle windstreken. Er was er maar eentje die slechts een half uurtje in de auto moest. Zijn broers en zusjes verhuisden veel verder weg.


Fijnproevers

Dit waren de laatste Bibelotjes. Ever. Want Bibi gaat met pensioen. Bieb is onze top moeder. Bieb is gelukkiger, blijer en volkomen in balans wanneer zij puppen draagt en haar babies opvoedt. Zij en ik moesten na het uitzwaaien een beetje wennen. Het voelt zo 'leeg' zonder de zeven Dotjes. Bieb stond de eerste dagen nog een beetje aan de zijlijn van de roedel, na 8 weken 24/7 met haar nest bezig te zijn. Ze moest even zoeken naar haar plaats, wachtte af en keek goed naar de rest van de roedel. Zoals elke moeder na de nestperiode. Ieder heeft in de roedel een eigen plek en die plek kan veranderd zijn na een tijdje uit de roedel te zijn geweest.

Lekkerrrr!

Bibi is een geweldige hond met een missie en een groot moeder hart. Een moeder die alles eigenlijk 'zelf' doet.  De eerste keer dat ze moeder werd,  zette ze 8 babies op de wereld in minder dan 5 uur. Toen ik de werpkist verschoond had, lag ze daar heel tevreden op haar rug in, terwijl haar 8 pups over haar buik en borst kropen en aan haar tepels hingen. Wat een mooi plaatje was dat, er straalde pure voldoening en geluk vanaf!

Huh?
 
Als moeder is ze echt een kloek. Haar babies houdt ze nauwlettend in de gaten. Haar werpkist is altijd schoon. Je zal er nooit puppie poep in vinden. Ze heeft een soort zesde zintuig als moeder. Ze moedert 24/7 8 weken lang. Haar bezig zien met haar pups, is een groot feest!


Met mammie samen smullen

De laatste pup vertrok een dag voordat die negen weken oud was. Tot aan de laatste dag heeft Bieb gezoogd. De laatste twee weken zoogde ze wel alleen nog op gezette tijden. Dan mochten ze drinken, dan stond ze er klaar voor.

Lamskophuid

Gewoon te pas en te onpas aan haar tepels lurken, stond ze niet meer toe. Wanneer ze genietend tussen haar grote puppies lag, was de bar gesloten. Er zijn grenzen, zelfs bij moeder Bibelot!  In de 8 weken van de nesttijd evolueert ze van 'de bar is altijd open' en 100% verzorgen naar een moeder die verzorgd en ook gewoon lekker met haar kroost geniet, met ze speelt, en tussen ze slaapt.

Hebbes!

Gelukkig is Bieb nog een heleboel MEER dan een geweldige moeder. Ze is een geweldig beest, met een eigen wil en "a mind of her own'' . Er zit een kop op! Bieb is een boef en ze is slim. Bieb maakt zelf deuren open, springt zonder een een sprankje gene gewoon op het aanrecht als daar iets eetbaars ligt. Niets stiekem stelen; gewoon out in the open. Bibi heeft rechten, vindt ze zelf. Ze is erg voor gelijkheid...
En Bieb is lief, zo lief! Maar een kus krijg je niet zomaar van haar; die moet je bij haar echt verdienen. Dat zijn collector items. En als je er een krijgt betekent het veel.


Stoere knager

Bibi houdt van de haardkachel. Daar ligt ze graag vlak voor, zodat haar zwarte vacht warm wordt. Ze mediteert, met haar blik op het vuur gericht. Dat kan ze uren doen. En daar heeft ze nu weer tijd en ruimte voor.
Bibi kan allemaal kunstjes. Ze is leergierig en als ze iets eenmaal kan, kan ze het ook onder alle omstandigheden. Ze is super steady. Een hond waarop je kan bouwen. Een laab om van te houden!

Geen tijd! Heel druk!

Ze zal geen moeder meer worden, helaas, dat hoofdstuk is nu afgesloten. Maar ze blijft voor altijd onze makker. Bieb gaat dan wel met pensioen, maar eigenlijk verandert er niets. Ze blijft natuurlijk gewoon bij ons, met haar twee dochters en haar kleindochter en papa en zussen en Pernod. Bieb gaat weer lekker zwemmen, door de modder rennen, kuilen graven en bankhangen met ons. Wie weet gaat ze nog wat moederen over de babies van anderen. En hopelijk loopt hier tzt een achterkleinkind van haar rond...

Grote zus Sophie uitdagen

Bibelot, wat genieten we van jou en wat hebben we van jou als moeder genoten! En nu is het weer tijd voor uitstapjes naar zee of naar Groningen. Ja, want van shoppen houdt ze ook. Ze stapt de lift in en uit alsof ze het dagelijks doet, en in een cafe zit ze met een uitgestreken gezicht te wachten wanneer ik bij de bar wat bestel. Bieb ging mee op vakantie naar Frankrijk en sjeest graag over het texelse strand. Een echte all rounder en 'altijd-erbij-hond'.

 Gezamenlijke inspectie

Toen de laatste pup uitgezwaaid was, haar missie voltooid, keek ze eventjes de kat uit de boom. Ze liep de eerste dagen met een hele grote ziel onder haar arm. Lekker  opgerold op de bank verwerkte ze duidelijk het een en ander.

Omgekukeld...

Het duurde een dag of 5, en toen was ze weer helemaal terug, op volle kracht! Ze staat nu weer met haar voorpoten op het aanrecht en heeft alweer een kwart pakje roomboter en een komkommer gestolen.  Ze ligt heerlijk op haar rug te rollen, met haar voorpootjes langs haar neus. Relaxt en grappig, boevig en knuffelig. Dat is ook onze Bibelot!

Kleine reus

Wat waren deze laatste zeven Dotjes weer een feest! En we hebben er extra extra bewust van genoten, omdat het de laatste Dotjes waren. Guus, Blatto en Jack, Billy, Bibi jr, Pippa en Zaza, wat zijn jullie kanjers! Klaar om de wijde wereld in te gaan, met jullie lievelingsmensen. Sterk en stabiel, prachtig en lief kunnen jullie nu aan jullie eigen grote avontuur beginnen. En vanaf de zijlijn kijken wij mee!

Dromerig...

Monday 6 August 2018

Bibelotjes!!!


Bibi, trotse knappe moeder van het Wishstone Z-nest

Terwijl de mussen van het dak vielen en de hittegolf een piek bereikte, pufte Bibi zich de laatste dagen van de dracht door... Dat viel niet mee, ondanks de airco en verkoelende voetenbadjes en natte hoofddoeken, was het erg warm.
Maar Bieb is Bieb; een heel stoere en flinke dame, die zich niet uit het veld laat slaan en de dingen neemt zoals ze komen. 'Gewoon doorgaan' is haar motto. Ook als dat steunend en puffend gaat. 

Een paar uur na de bevalling

De hitte weerhield haar er ook niet van om een flink hol te graven. Bieb is zo sterk en totaal niet van half werk... Dus ondanks dat we er boven op zaten, zag zij kans om middels een paar flinke graafbewegingen een enorme kuil aan te leggen. Ze was daar overigens al een week of twee aan begonnen; tja, ze is een ervaren moeder. Ze was goed voorbereid!

De zeven dwergjes op een rijtje

In de vroege uurtjes van maandag 30 juli begon ze met graven in de mandjes en serieus hijgen. Ze was helemaal in haar eigen 'bubble', en ondanks de voorweeën relatief relaxed; ze is ervaren. Het grote werk zat eraan te komen.

 1 dag oud

De voorweeën duurden lang; 20 uur nadat ze begonnen was met graven en hijgen, om 23 uur maandag avond, kwam de eerste pup. Een zoon! En binnen 1,5 uur had ze drie zonen en 1 dochter op de wereld gezet. Vakkundig ging ze met de weeën om, geheel in control. Bieb op haar missie.

Mams houdt een oogje in het zeil

De zevende pup werd dinsdag ochtend om 0730 geboren. Bieb was enorm moe maar goed te pas. Ze deed tussen het werpen door een paar hazenslaapjes. Vruchtzakken openen en navelstrengen inkorten; Bieb deed het grotendeels zelf. Ze wist ook precies hoe ze het hebben wilde. De pups werden zorgvuldig gepoetst en geliefkoosd en met de uren kwamen er  steeds meer babies aan de tepels. Keurig op een rijtje, in het gareel. En terwijl de pups de biest kregen, perstte bibi 'gewoon' de volgende eruit.

De dotjes even in een mandje, terwijl de werpkist gepoetst wordt

Wat een kanjer is ze toch! Onze enorm sterke grote rots! een moeder met de hoofdletter M! Een paar uur nadat de laatste dochter geboren was, en een diepe slaap verder, stonden Bieb's oogjes alweer helder en was ze 'bijgetankt'. Wat een stoer beest!

 6 dagen oud en al flink gegroeid

De pupjes waren vanaf het begin sterk en actief. Gulzig werd er gedronken! Wat een feest is een bevalling die zo goed en vlekkeloos verloopt! We houden totdat de laatste pup geboren is, onze adem toch in; het blijft spannend totdat het voorbij is. Totdat moeder rustig blijft. Geen drukte meer in haar buik en daardoor komt er rust in haar, fysieke rust waardoor wij weten dat het klaar is. Dan pas durf je echt te genieten en rustig adem te halen... Het is goed gegaan, het grote avontuur is voorbij en dan begint voor moeder en voor ons het rusten.

 Yummie yummie, mommy's milk in my tummy...

Voor de rest van de roedel komt dan ook pas echt de rust. Louis en Pernod slapen relaxed en ongestoord de hele nacht door en hebben er niet veel van meegekregen (het geluk en gemak van vader worden staat in groot contrast met alle inspanningen van moeder!). Alleen toen ik de handdoeken, waarmee de pups zijn drooggewreven, in de wasmachine kom doen, doet opa Louis een oog open. Voor hem is een bevalling, de activiteit midden in de nacht en ook de geur van vruchtwater niets nieuws. Als vader en opa heeft hij dit al zo vaak meegemaakt. Pernod is wel meteen paraat: die handdoeken ruiken heel speciaal en worden goed besnuffeld. 

6 dagen oud en al dapper op onderzoek

De meisjes die in de keuken-woonkamer slapen, zijn veel wakker geweest, vooral de jongsten. LouLou slaapt gewoon lekker door; "O, een bevalling; nou niet de mijne dus doei!" lijkt ze te denken. Haar ogen gaan alleen even open wanneer wij binnenkomen. Maar Tommie en Sophie hebben heel wat slaap uurtjes in te halen. Al die commotie in huis in de nacht; met Bieb de tuin in, espresso's die gemaakt worden op onchristelijke tijden; dat is anders dan anders en dus zijn ze alert. De hal durven ze bijna niet door te lopen; daar ruikt het heeeel raar (daarachter zitten Bieb en co in de puppiekamer). Heel behoedzaam sluipen ze door de hal.
Iedereen is een beetje van slag; allemaal moe en 'anders dan anders' geeft bij gewoontedieren als honden (en mensen!) nou eenmaal onrust. Eentje is er het minst aangedaan van allemaal; dat is Bieb. Zo trots als een pauw en uitermate in haar nopjes ligt ze in de werpkist temidden van haar babies. She is on a mission! De komende acht weken is ze helemaal in haar element, dat weten we zeker!





Tuesday 5 June 2018

LouLou's verjaardagsfeest



"We maken een kringetje..."

Op 1 juni is onze LouLou 6 jaar geworden. Dat vraagt om een feestje, en hoe kun je dat beter vieren dan in de tuin met je kinderen! Het was voor de Loutjes tevens de eerste keer dat ze buiten kwamen. Een hele happening dus!


Loulou begeleidt haar Loutjes


Het was prachtig weer en het gras, dat net gemaaid was, rook heerlijk groen. Daar stonden de vier kleine Loutjes , als schotse Hooglanders op ons grasveld. Ze hebben heerlijke wollige vachtjes, waardoor het meer beertjes of grote Hooglanders zijn dan puppen.

Op ontdekkingstocht

Net als hun oudere (half)zus Keetje, zijn deze vier kinderen van Loulou en Pernod heel erg zen. Ze zijn stabiel en relaxt en laten alles over zich heenkomen. Zo ook dit eerste uitje in de tuin. Natuurlijk keken andere roedelgenoten toe, en de Bootszjes' zaten in hun rennetje op het terras en lieten ook van zich horen. de tractor van de boer naast ons maakte veel kabaal... Maar de vier Loutjes werden er niet anders van,

 Dartel!

Er werd een beetje gesnuffeld, in het gras en met de neusjes omhoog, in de wind. Dat was natuurlijk een nieuw fenomeen voor ze. Nadat ze helemaal 'ge-aard' waren op de plek waar we ze neergezet hadden, gingen ze elk hun weegs, de tuin in. Moedertje Loulou hield ze goed in het oog.

Zen


Ze is een fantastisch zorgzame moeder. Ze ruimt nog steeds alles wat haar pups doen, op.
De andere honden, zelfs blaffende Sophie, maakten haar niet onzeker of overbezorgd. Loulou is ook erg zen. Ze heeft nog altijd iets heel dromerigs over zich, maar met spiedende ogen volgt ze haar pups.Ze nam ze mee op sleeptouw, naar de walnootboom en de rozenstruik. Alles binnen een straal van ongeveer 10 meter, wordt verkend.

 Speurtocht

De kleintjes kregen de smaak te pakken. Net als koeien die voor het eerst na een lange winter op stal weer de wei in springen, dartelen de Loutjes rond. Een huppeltje hier en een sprongetje daar. Hun coordinatie laat nog wat te wensen over, want hun zenuwbanen en bot en spierstelsel zijn nog volop in ontwikkeling. Het ziet er aandoenlijk en koddig uit!

Pool Party

Waterpret

Na een rondje door de tuin en veel gesnuffel, gaan we richting het zwembadje. Wat is nou een labrador-tuinfeest zonder poolparty?! Alsof ze nog niet genoeg nieuwe indrukken hebben opgedaan, nemen ze het badje ook nog even mee. Loulou voorop.

Lekker loungen in het badje

Waar de kinderen van Bootsz en Pernod het badje liefs zo snel mogelijk weer uitklimmen (om er vervolgens opnieuw in te duiken en er weer uit te klimmen), zijn de zen-Loutjes net rotsen in het water; stil en in gedachten verzonken, staan en zitten ze in het water. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, een badje. Nou is dat voor de Loutjes ook eigenlijk zo, want binnen liggen, zitten of hangen ze ook vaak in hun waterbak. Echte waterbeestjes zijn het!

Puppie knuffels 

En dan is het tijd om afgedroogd naar binnen terug te keren, met mams. Daar liggen ze vervolgens laveloos op hun rug en zijtjes te slapen. Ze zijn zen, maar het komt allemaal wel binnen en moet verwerkt worden.

Dromerd



Kiekeboe!

Terwijl haar kinderen bijslapen, sluit Loulou haar feestje op geheel eigen wijze af; ging ze lekker knorrend en kreten uitslaand, op het terras liggen rollen. Zoals alleen de kinderen en kleinkinderen van onze Cato dat kunnen; schaamteloos en helemaal in hun eigen 'bubble'. Alle (positieve) stress schudt ze hiermee van zich af. Ze staat zedig weer op en kijkt tevreden om zich heen. Het was een prachtig verjaarspartijtje!

 Catotel-DNA!



Tuesday 8 May 2018

Het smulfeest van Laars&Co

Smullen!

Vandaag was weer een mijlpaal voor onze "Laarsjes".  Weer, want hun korte leventje bestaat uit de ene mijlpaal na de andere; zo gaat dat met jonge pups. Vandaag kregen de "Laarsjes" hun eerste papje. Voor het X-nest was het vandaag dinsdag papdag!
Daar kwam nog bij, dat de pap genuttigd werd op een groot picknick kleed buiten de werpkist. Dat is een nieuwe dimensie voor de kleintjes, een dagelijks terugkerend enerverend moment, wanneer hun werpkist verschoond wordt.
"Spannund!"

... nog een beetje sloom, niet wetende wat te verwachten...

Dat kleed op de houten vloer voelt anders dan het vetbed in de werpkist. En ze kunnen alle kanten op, opkijken en oplopen. Hun wereld wordt steeds groter.
Aanvankelijk schuifelen de pups wat onwennig over het kleed en de schalen pap worden besnuffeld. Dat er iets lekkers in die schalen zit, moeten we ze eerst helpen ontdekken.

 ...wat ruikt mijn neus??...

 ... slobber de slobber...

Exquisite Taster en siblings aan het werk

Maar het zijn natuurlijk wel echte labradors... Lekkerbekken en connaisseurs eerste klas natuurlijk!  Al snel verdringen ze elkaar, en wordt er over, onder, door broertjes en zusjes gemanoeuvreerd. Als het op eten aankomt, zijn ze al heel behendig! Er gaat natuurlijk ook niets boven een lekker hapje van het een of ander, zelfs voor ruim drie weken oude pups...

"Opzij opzij, maak plaats!"

"Is jullie schaaltje ook al leeg?"

In plaats van samen aan de moederborst, samen slobberen...

 Binnen een mum van tijd zitten ze allemaal onder de rijstebloem-geitenmelk pap. En dat spul is heel erg plakkerig... De bodem van de schaaltjes is al snel in zicht. Een enkeling overweegt een pap-bad, maar wordt daar door ons van weerhouden...

Bijna hond in de pot...

 Waarschijnlijk is dit de enige keer dat zwarte laabjes er viezer uitzien dan hun gele broertjes en zusjes! Na een modderbadje of vieze sloot, lijken zwartjes nog strak in hun pak, terwijl geeltjes er verkleurd uitkomen...

Gepoetst door mams

Moeder Bootsz heeft het allemaal nauwlettend in de gaten gehouden, en als alles bijna op is; wanneer alles en iedereen onder de pap zit, komt zij helpen. Ze laat haar kleintjes zien hoe je vakkundig een bak leeg likt. En als die weer spick en span zijn, poetst ze ook haar kinderen .

Samen genieten van de restjes 

Mama's vakkundig geoefende tong...

 Dit was hun eerste maaltijd! dat vraagt andere motoriek dan melk uit de borst zuigen. Nu moeten hun tongetjes op een nieuwe manier gestuurd worden. Het gaat ze goed af en hun eerste maaltijd uit een bak is een feit! Many many more to come!

Snuit aan snuit

Na afloop, terug in hun eigen vertrouwde werpkist, zijn de babies snel vertrokken. Laveloos liggen ze daar, hun dikke buikjes vol, hun smaakpapillen uitgedaagd, hun hoofdjes vol van dit heerlijke avontuur.
Alleen de restjes pap die her en der nog aan hun vachtjes kleven, verklappen wat voor een eet-feestje  hier zojuist heeft plaatsgevonden.

Papa Pernod maakt kennis met zijn 'laarsjes'