Hier spelen Plato en zijn kleine zusje Joop "Op een onbewoond eiheiheiland"
(Schaap en beertje zijn ook nog net op het droge...)
De dagen vullen zich en kabbelen voort. Sommige dagen zijn met meer evenementen gevuld dan andere, maar er is altijd genoeg te doen, overal zijn avonturen te beleven.
Baguette's pups zijn allemaal uitgevlogen en al helemaal thuis in hun nieuwe levens, met hun mensen. Haricot Vert cq Joop, bleef onverwacht drie weken langer en dat was een groot feest!
Op een grote paddestoel... Zoo moe kunnen puppies zijn.
(begin feb)
Ondertussen is Cato heel schijnzwanger, ze graafde en nestelde, had melk en verdedigde knuffels. Maar pups had ze niet, natuurlijk. Catootje moet wachten tot de volgende loopsheid. 's Nachts is de onrust het grootst, dan is er natuurlijk ook helemaal geen afleiding. Dus slaap ik al een paar dagen op het matras bij haar in de puppie-kamer, die nu aangenaam fris is en donker in plaats van in puppie tijden. De eerste nacht was het wel vreemd om zo in de puppie-kamer te liggen zonder warmtelamp aan, zonder de continue snurk-geluiden van de vermoeide en gelukkige nieuwe moeder, zonder dat ik zelf uitgeput en overspoeld ben door emoties. Gelukkig snurkt Cato ook zachtjes naast me.
Joop heeft mams helemaal voor zich alleen!
Overdag gaat Cato met mij mee de boodschappen doen, maar er zijn er meer die dat erg leuk vinden. Iedereen eigenlijk. En als ik in het dorp of Groningen kom zonder hond, vraagt men mij waar ze zijn. Bibi is de 'ontvangst commissie' van de plaatselijke Coop; ze mag er naar binnen en zit bij de kassa's. Daar wordt op haar gelet en ik kan mijn boodschappen toen. Bieb weet dat het haar winkel is, ze kan niet wachten om uit de auto mee naar de ingang te lopen. Ze loopt dan ook anders dan anders; ze heeft een missie! Jazz is weer de vaste hond voor de drogist annex postkantoor in ons dorp. De mevrouw van de winkel laat wat ze aan het doen is onmiddellijk 'vallen' en kruipt bij Jazz op de grond om haar te liefkozen. Niemand anders probeert zich uit de auto te wurmen bij de Coop of drogist; aan gewoontes valt niet te tornen!
Baguette (met kap ivm wondje van haar bengels) zoogt nog geduldig
Maar behalve voor wandelingen en uitjes naar Groningen en Annen, komen we de deur niet al te veel uit, (op de wandelingen na natuurlijk, die gaan door!) Koud. Al kan dat de honden niets schelen, ze spelen net zo lekker in de tuin als in zomerse tijden, vooral de jongste generaties, Bieb, Plato en LouLou.
Plato op zijn lievelingshoek van de bank
(zijn moeder Baguette ligt, met kap op, achter hem)
Maar de woonkamer, de woonkamer is the place to be in dit seizoen. Houtkachel aan, knappende geluidjes van het brandende hout en de weldadige warmte en geur van het vuur. Iedereen houdt daarvan. Bieb is de enige die standaard vlak voor de houtkachel ligt. Ze wordt dan soms bijna te warm om te aaien. Peinzend tuurt ze in de vlammen, of ze slaapt, hoofd tussen haar voorpoten.
In Rome, do as the romans do; dus Joop ligt lekker bij haar halfzusjes LouLou en Bibi bij het vuur, elke avond
Vaak vormt zich een kringetje rond de kachel, maar de banken blijven ook zeer geliefd. Plato kan als geen ander schouder aan schouder met je zitten televisie kijken. Hij maakt er ook verwonderde of wat bezorgde geluidjes bij; hij is nooit stil! Plato kijkt echt televisie, zijn ogen en hoofd volgen het beeld en soms krijgt hij grote rimpels. Zo is een dvd-tje nog leuker!
Synchroon dutten: Janet en Joop
Ollie en Joop
Na Joop's vertrek moesten we hier allemaal afkicken; nu waren echt alle pups verhuisd. En Joop, ja Joop was ons natuurlijk heel erg dierbaar geworden in de extra tijd die we met haar alleen hadden. Ze was ieders troetelkind, maar het meest nog dat van Baguette. Ze mocht bij echt iedereen in de mand, op de bank, alleen Jazz wenste wat privacy; niet te dichtbij komen dus. Joop wist precies hoe ze het aan moest pakken, op de rug gaan liggen, nekje bloot, maar daar trapte Jazz niet in. Die bleef dan grommen. Joop bleef dan onverstoorbaar, laag kwispelend, onderdanig liggen, maar taaide uiteindelijk toch af. Tegen zoveel gegrom niet opgewassen.
Oud en jong op de akker; Ol met een jasje aan
want het is frissss
Dat Joop een leegte achterliet (in een huishouden met negen laabs...) kwam vooral omdat ze zo 'gewoon' met alles meedeed. Alleen samen wandelen met de roedel hebben Joris en ik na de eerste keer direct verworpen: veel te zwaar om een flink stuk te tillen, zo'n grote goed doorvoede pup! Zelf mocht ze natuurlijk alleen kleine stukjes lopen!
De bank wordt multifunctioneel gebruikt
Baguette ging haar zoeken toen we Joop vol vertrouwen uitgezwaaid. En bleef dat doen de rest van de dag en volgende. Toen moest Baguette dus afleiding hebben. Met nog een beetje slappe tietjes, gingen we naar Groningen. Wat de zinnen verzetten kan natuurlijk het aller-aller beste door te gaan shoppen.
Baguette is een eerste klas shopper, ze pakt namelijk zelf knuffels of andere spullen in haar bek, vrolijk kwispelend: "Deze nemen we!" Die enorme kwispelstaart van haar was op zich al een aandachtspunt, ze kwispelde als ik niet uitkeek alles van z'n plaats.
Bibi mediteert, Baguette dagdroomt
Thuis was ze dan vermoeid en sliep ze de hele dag, ons zonnetje met een groot moederhart en uitgevlogen kinderen. Na een week of twee was Baguette weer beter in haar hum. Gelukkig heeft ze ook zoveel vriendinnenals afleiding en haar zoon Plato is erg belangrijk voor haar.
Dubbeldekker; zo ligt LouLou het liefste (Baguette vindt het ook prima)
Tes was weken uit logeren en kwam in blakende conditie weer terug van onze vrienden in Oosterhesselen. Plato en LouLou gingen naar de Martini Dog Show en deden het geweldig.
Janet heeft een kleine operatie aan haar ooglid ondergaan (goedaardig bultje) en Ol, Ol stapt onverminderd dapper mee op de wandelingen en komt meerdere keren per dag lekker bij de roedel liggen, in de kamer.
(Half)zusjes Bibi en Loutje
Van mij mag het voorjaar heel snel doorzetten. Met meer groen dan alleen de sneeuwklokjes in de tuin. Met zon en een zacht briesje dat fluistert over de zomer. Maar de honden, die maakt het weinig uit. Als geen ander kunnen ze genieten van NU. Of dat nu bij een houtkachel is of op de warme tegels van het terras. Alles is fijn en wordt intens beleefd. En, als het eens niet vanzelf gaat, zijn wij er om ze te helpen. Op hun beurt doen zij dat keer op keer met mij.
Tessel slaapt
