Zondag, 9 juni. Alle pups zijn geboren en drinken terwijl Bibi rust
Precies een week geleden begon het. Bibi's bevalling kondigde zich zaterdagmiddag 8 juni aan. Een dag eerder was ze heftig begonnen met graven in de tuin. Zaterdagochtend was ze daar ook non-stop mee bezig. Heftig hijgend en puffend, niet verwonderlijk want ze had een dikke buik en een volle boezem. Het hol moest af. Er was geen tijd te verliezen. En Bibi maakte natuurlijk geen gewoon hol! Het werd een soort burcht van 3 enorme aan elkaar grenzende kuilen. In elke kuil verdween ze vrijwel helemaal.
Bibi's Project: haar 3-kamer kasteel in onze tuin
Het was niet de bedoeling dat anderen dan ik kwamen kijken, laat staan meehelpen... LouLou had het even niet begrepen. Die dacht: "Leuk, samen graven." Nee dus. Met een niet misverstane grom werd ze verdreven.
Bibi heeft voor-weeën en Plato steunt haar. Met panda.
De kuil was nogal lastig bereikbaar voor twee-benigen zoals ik, en geheel aan het oog onttrokken door dicht struikgewas. Dus na de middag hield ik Bieb binnen, zodat ik een oogje op haar kon houden. Bieb was zelf al naar Plato toegegaan; die had ze nodig, kennelijk. Dus de ietwat beduusde Plato hield Bieb gezelschap terwijl ze voor-weeën had en, bij gebrek aan beter, maar in haar mandje groef.
Graven in de mand
's Avonds, rond elven, was daar de eerste pup. En met deze eerste dochter werd moeder Bibi geboren. We zagen het gebeuren. Zo blij, een beetje verrast ook, was ze, toen ze haar baby zag en besnuffelde. Een onmeetbare tederheid straalde ze uit, terwijl ze haar wang vlak naast de pup op het vetbed duwde en zich zo klein mogelijk maakte naast haar in de werpkist. Met haar grote - en ook nog flink gevulde -lijf.
De eerste pup. Meteen moeder.
De geboorte ven de eerste pup kostte veel tijd en zorgde ook voor wat verwarring bij Bibi. Wel had ze van het begin af aan een rotsvast vertrouwen in mij en Joris. Ontroerend. Nu ze wist wat er met haar gebeurde en hoe dat moest, zette Bieb de zeven die volgden als een ervaren moeder op de wereld; helemaal 'in control', in perfecte harmonie met haar weeen, in perfecte samenwerking met ons.
Contrast
Een droom bevalling was het. Zo wens je het, zo is het zo het aller aller mooiste wat je mee kan maken, samen door kan maken. Zo intiem. Zo puur. Hond en mens zo dichtbij elkaar, samen.
Te paard op de otters-taart
Bieb bevalt niet in de werpkist; zij heeft de bank als kraambed bedacht. Snel dus dikke vetbedden over de bank gelegd en Bieb's wil geschiede. De pups worden verzameld in de warme werpkist, en tussentijds uitvoerig door haar schoongelikt, gestimuleerd en gezoogd. Maar dan komt er weer een wee, en moet Bieb naar haar bank...
Nog geen dag oud
Ook wanneer de bevalling voorbij is, laat Bieb zien dat ze een echte moeder is. Haar grote lijf rolt ze zo klein mogelijk op in de werpkist, voorzichtig om geen pup te raken. Dan ligt ze te zogen, tot niemand meer drinkt, iedereen slaapt of voldane geluidjes mummelt. De vloer van de werpkist is verwarmd en er hangt ook nog een warmtelamp boven. Bibi trotseert de warmte, hijgend, puffend en intens gelukkig en tevreden ligt ze daar tussen haar kroost.
Bloedje heet daar... Afkoelen onder natte handdoeken
Om half 5 's nachts is de werpkist gevuld met 8 kleine Bibelotjes en 1 grote. De wasmachine draait de eerste lading handdoeken waarmee de pups zijn drooggewreven, het kraambed is weer gewoon 'de bank' en mijn matrasje is gespreid in de puppiekamer.
Goede drinkers, geduldige voedster
Mijn kleine Bibelotje is moeder. Wat heeft ze het fantastisch gedaan, precies zoals ik dat van haar verwachtte. De dekking deed ze al zo stoer. De dracht. De bouw van haar 'hol' in de tuin. De bevalling.
Twee en een half jaar geleden werd Bibi hier geboren. De eerst geborene van Rosie's en Louis' C-nest. Ook zij werd niet in de werpkist geboren, maar op de bank, de andere bank, in onze woonkamer. Daar haalde ik haar uit haar vruchtzak, onze Cassandra Rose. Mijn stoere, dappere Bibelot.
Nog geen 24 uur moeder maar helemaal in haar element.
Gelukkige, ontspannen Bieb.
Nu heb ik de vruchtzakken van haar kinderen geopend. Soms beleef je wonderen. Soms klopt alles.
De puppiekamer is warm en Bibi snurkt, de pupjes smakken. Ik voel geen vermoeidheid, ik tintel van geluk.
Bibi, net uit de vruchtzak, aan moeder Rosie's borst
1 november 2010
