Breakfast in bed
Wat gaat het hard hier! Het hele tere is ervan af; de pups worden lekker stevig en bol. Sinds gisteren zijn de oogjes aan het open gaan. Inimitable was de eerste; die keek ons gisteren al diepzinnig aan met haar twee kraaloogjes.
Inimitable - dat zie je zo!
Sommige anderen hadden hele kleine spleetjes, of 1 oogje half open en de andere nog dicht. En zeker de helft van de pups hebben nu nog beide oogjes bijna dicht. Maar niet meer voor lang!
Ondertussen houdt Bieb haar pups super schoon
Behalve de dagelijkse gewichtstoename en de oogjes, is ook de motoriek in vollen ontwikkeling. Het 'crawlen' door de werpkist, wat ze in het begin deden, werd tijgeren en nu komen ze regelmatig al een paar pasjes ('strompeltjes' is een beter woord) omhoog van de grond. Er wordt dus hard geoefend!
Verzot op Bibelot
Ondertussen wordt er natuurlijk ook veel gedronken. En daar moet je niet te licht over denken, dat is topsport voor moeder en kind! De pups happen flink in de tepels, en je hoort ze gulzig slikken. Ondertussen masseren ze met ferme bewegingen de borst, om de melkklieren te stimuleren. Daarnaast moet je als pup in een nest van 8 ook altijd heel hard je best doen om de tepel, die je bemachtigd hebt, ook te behouden... Er zijn kapers op de kust; meestal zijn twee pups 'tiet-loos' en die zijn dus naarstig op zoek om een broertje of zusje van een tepel te beroven.
Van voeden en gevoed worden wordt je moe
Die kruipen dan helemaal 'tegen het verkeer in' dwars door de aanliggende pups heen. Die worden daar niet blij van, verliezen soms de tepel door het gedrang.
Hier even een mannen vergadering...
Dan klinkt er een alarmerend gepiep, geproduceerd door de pup met de tepel, en de belager maakt ook geluid, terwijl hij of zij met het hoofdje zo hard mogelijk tegen de drinkende pup duwt.
Bibi laat al dit geweld ontspannen over zich heen komen. Ze snuffelt aan haar babies, wie moet er plassen of poepen, wie moet er schoon gemaakt worden??
Ontspanning na inspanning: net het buikje vol gedronken
Er wordt tijdens het voeden ook veel geliefkoosd. Volop socialisatie dus! Wie z'n buikje vol gedronken heeft, laat zich van de tepel afrollen en vindt ergens een lekker plekje om voldaan bij te komen van alle inspanningen. Zo wordt het aan de borst na een minuut of 10 rustiger. En vaak ook komen de vol gedronken pups toch nog even een slokje halen, want de bar is niet constant open, dus je moet het ijzer smeden als het heet is!
"Lekker lui? Nee hoor, ik groei dagelijks en mijn zenuwstelsel ontwikkelt zich ook razendsnel!"
Horen doen de pups nog niet. Maar moeder Bibi spitst haar oren voor alle 8. Een piepje? Kop gaat omhoog. Ze weegt zichtbaar af of ze iets moet doen nav het alarm, of dat het gewoon een geluid is, en geen alarm. Als moeder weet ze dat precies. Onvermoeibaar is ze; ligt ze net lekker bij te komen van het zogen, met al haar lepels nat en plakkerig van de kleintjes, is er alweer een piepje. Ze kan heel ontspannen blijven liggen, maar als ze de indruk heeft dat ze moet gaan kijken, is ze meteen weer in de benen.
Night-cap; Bieb en ik zijn om de 2 uur in de weer, 24/7
Bij mooi weer, ligt ze af en toe even buiten bij haar 3 kuilen. Onder de struiken. En o wee als je Cato, Janet, Baguette of LouLou bent en erlangs loopt, grrrbrrr! Dat is haar domein en het is very very private!!!
Bibi @ her Castle
Omdat ze natuurlijk voornamelijk in de puppie-kamer is, heeft ze daar ook een 'hol' gemaakt. Net als alle moeders die er voor haar een nest hadden; de bank wordt van de muur geduwd, zodat een smalle 'gang' ontstaat. Daar wordt dan aan de houten vloer gekrabbeld en ook de muur zit vol met sporen van nagels/krabben van de kersverse moeders. Alsof ze het samen op een moeders voor moeders kransje bespreken; ze doen het allemaal en allemaal op dezelfde wijze. Bij gebrek aan dat kasteel buiten, is het in dat 'provisorische' huis-hol ook best goed toeven, vindt Bieb. Een moeder heeft ook recht op een beetje tijd en ruimte voor zichzelf... Al is het dan maar een heel klein beetje tijd. Want het moederhart is groot en onvermoeibaar. Maar ook trots! Zo trots als een pauw is onze Bibi, ze loopt als het ware boven de grond, naast haar denkbeeldige schoenen. Ze is groter dan iedereen (en dat voelen de andere honden duidelijk aan. Zelfs Jazz loopt voorzichtig met een boog om Bibi heen...) Ze zweeft, op haar roze moeder-wolk. En daarom kan ze het allemaal aan, 24/7. Een feestje!
Vandaag (22 juni 2013)
