Special Delivery van Baguette!

Goudhaartje heeft weer zwarte babes!

Baguette is weer moeder! En natuurlijk is Louis weer de vader. Want Baguette heeft alleen maar kinderen met Louis. Ze weet niet beter dan dat haar babies zwart zijn. Als er een gele geboren zou worden, zou ze waarschijnlijk hoogst verbaasd zijn...

Voorweeen, hijgen hijgen...

Keetje, anderhalf en onwetend, sprong onbevangen een paar dagen terug zomaar pardoes de werpkist in. Dat was Baguette toch wat te gortig; Keet werd eruit gejaagd, maar behalve een opgekrulde bovenlip, was ons goudhaartje zacht en stil, zoals altijd.

Wachten wachten op de eerste perswee

Het was weer een geweldige bevalling, net zoals Baguette's vorige bevallingen dat ook waren. Baguette heeft alleen maar goede, makkelijke en snelle bevallingen gehad. En als moeder heeft zij weinig nodig; eigenlijk 'niks'. Ze is 'gewoon' heel gelukkig met babies. Ze huist in de puppiekamer, in de werpkist, op haar roze wolk. En die wolk blijft 8 weken lang of zoveel langer als er pups zijn.  Ze is een droomhond, een schatje en een top moeder.

Vol en vol verwachting...

Ze vindt het wel gezellig als je bij haar bent, of als de deuren open staan en ze vanuit de werpkist alles meekrijgt. Maar in feite is het allemaal bijzaak. Baguette heeft haar eigen pret. En ze straalt ervan.

Volleerde moeder; meteen aan de slag, de eerste pup

Ze gaat zo goed met haar energie en emotie om. Ze is zo zen. Voorafgaand aan de bevalling (ze ligt heel tevreden babietjes te maken), tijdens de toch zware voorbereidende fase van de bevalling, met weeën, en tijdens de bevalling zelf.

De eerste pup, voor het eerst aan de borst

Ook moeder Baguette heeft weer haar eigen signatuur, haar eigen manier van bevallen. De eerste zoon werd op de bank geboren. Zoals altijd verhuisde ze met haar eerste pup de werpkist in, om er vervolgens telkens uit te komen als de persweeën weer begonnen. Dan staat ons Baguette-kind op uit de werpkist waarin ze zelf geboren is, loopt richting de deur van de puppiekamer of naar ons, en werpt haar baby.

Ebony and Ivory

Piece of cake, zou je haast zeggen wanneer je haar ziet bevallen. Hoe anders kan het ook gaan... Maar ons zonnetje had weer een geweldige bevalling. Deze bevalling was de bekroning van haar 'carriere' als fokteef, als waanzinnige lieve en stoere moederhond. Wat een kracht en wat een drive. Samen, zij aan zij, perfect ingespeeld op elkaar, hebben wij nog een keer deze intieme en wonderbaarlijke uren samen gewerkt. En samen genoten.

Allemaal bijtanken

Alle zes op een rijtje

De bevalling is voorbij; moe, gelukkig en voldaan

Eerst beviel ze van 5 reutjes en daarna als toegift kwam er een teefje. Zes perfecte, sterke pups. Voor haar puppen is het ook zo fijn dat de bevalling vlot en probleemloos verloopt; ze hebben een prima reis naar buiten doorgemaakt! Stuk voor stuk drinken ze meteen gulzig en gretig aan moeders' borst.

ff in het mandje terwijl de werpkist wordt verschoond

Liefdevol, toegewijd en vakkundig is deze moeder. Ons frêle meisje is een power girl met zoveel vertrouwen en een perfecte mix van zelfstandigheid samenwerking. Haar grote zwarte ogen zijn tijdens de bevalling nog groter, haar snuitje nog zachter ogend. Het wonder is voelbaar.

Poetsen poetsen

Baguette is de enige moeder die vrijwel constant in de werpkist ligt met haar babies. De eerste twee weken kwam ze er alleen uit om naar buiten te gaan. Inmiddels ligt ze sporadisch ook even op de bank, maar bijna altijd ligt ze tussen haar puppen. En alle andere beesten die ze erin verzamelt. Ze is de koning te rijk; dat straalt ervan af...

Een bolletje liefde...

Er zijn in Baguette's nesten geen drink-sessies; de bar is gewoon altijd open. Soms ligt iedereen druk te drinken maar vaak hangen er maar een of twee pups aan haar tepels. Niemand hoeft te dringen, niemand hoeft te duwen; er is gewoon altijd wat te halen...

Schaars beeld: ff een minuutje voor mezelf...

En soms liggen ze gewoon met z'n allen te tukken; moeder, kids en knuffels. Vrediger dan dit krijg je het niet!

Every inch of you is perfect from the bottom to the top...

...met 1 adoptie kind...

Misschien is het juist omdat ze er altijd bij ligt, Baguette's kinderen zijn als jonge pups erg veeleisend. Wanneer mama zich, na een wandelingetje door de tuin weer tussen haar pups nestelt,  kunnen ze luidkeels protesteren. Want het heeft toch geen pas; zo'n moeder die even moet plassen! En dat terwijl Baguette zich daar haast de tijd niet gunt...

In de wolken met haar wolken van babies

Het verschil met haar halfzus Bibi, ook een toegewijde moeder, is dat Bibi duidelijk 'aan het werk' is Het is haar roeping die ze genietend draagt met heel veel verantwoordelijkheid. Er straalt naast geluk ook iets 'zwaars', heel serieus vanuit. Geen tijd, snel snel, terug naar mijn babies want ik moet voor ze zorgen. Niet Baguette. Licht als een veertje gaat ze, en haar verantwoordelijkheden lijken ook niets te wegen. Baguette danst, lichtvoetig en met haar hoofdje in een hele grote roze wolk. Hier wordt niet gewerkt, maar genoten, gefeest. Niet dat Bieb niet geniet; het is een nuance verschil. Het is die roze roze wolk die om Baguette hangt...

Happy mom op haar roze wolk!

Het is zo mooi, de bevalling, dit schouwspel in de werpkist; het is gewoon bijna 'droevig' dat dit de laatste keer is dat zij, dat wij, dat er Baguette-Louistjes zullen zijn. Maar we gaan nog zes weken heel erg genieten samen!

...van de zesde pup zie je alleen het voorpootje...

Ondertussen, in de woonkamer...