Bibi, trotse knappe moeder van het Wishstone Z-nest
Terwijl de mussen van het dak vielen en de hittegolf een piek bereikte, pufte Bibi zich de laatste dagen van de dracht door... Dat viel niet mee, ondanks de airco en verkoelende voetenbadjes en natte hoofddoeken, was het erg warm.
Maar Bieb is Bieb; een heel stoere en flinke dame, die zich niet uit het veld laat slaan en de dingen neemt zoals ze komen. 'Gewoon doorgaan' is haar motto. Ook als dat steunend en puffend gaat.
Een paar uur na de bevalling
De hitte weerhield haar er ook niet van om een flink hol te graven. Bieb is zo sterk en totaal niet van half werk... Dus ondanks dat we er boven op zaten, zag zij kans om middels een paar flinke graafbewegingen een enorme kuil aan te leggen. Ze was daar overigens al een week of twee aan begonnen; tja, ze is een ervaren moeder. Ze was goed voorbereid!
De zeven dwergjes op een rijtje
In de vroege uurtjes van maandag 30 juli begon ze met graven in de mandjes en serieus hijgen. Ze was helemaal in haar eigen 'bubble', en ondanks de voorweeën relatief relaxed; ze is ervaren. Het grote werk zat eraan te komen.
1 dag oud
De voorweeën duurden lang; 20 uur nadat ze begonnen was met graven en hijgen, om 23 uur maandag avond, kwam de eerste pup. Een zoon! En binnen 1,5 uur had ze drie zonen en 1 dochter op de wereld gezet. Vakkundig ging ze met de weeën om, geheel in control. Bieb op haar missie.
Mams houdt een oogje in het zeil
De zevende pup werd dinsdag ochtend om 0730 geboren. Bieb was enorm moe maar goed te pas. Ze deed tussen het werpen door een paar hazenslaapjes. Vruchtzakken openen en navelstrengen inkorten; Bieb deed het grotendeels zelf. Ze wist ook precies hoe ze het hebben wilde. De pups werden zorgvuldig gepoetst en geliefkoosd en met de uren kwamen er steeds meer babies aan de tepels. Keurig op een rijtje, in het gareel. En terwijl de pups de biest kregen, perstte bibi 'gewoon' de volgende eruit.
De dotjes even in een mandje, terwijl de werpkist gepoetst wordt
Wat een kanjer is ze toch! Onze enorm sterke grote rots! een moeder met de hoofdletter M! Een paar uur nadat de laatste dochter geboren was, en een diepe slaap verder, stonden Bieb's oogjes alweer helder en was ze 'bijgetankt'. Wat een stoer beest!
6 dagen oud en al flink gegroeid
De pupjes waren vanaf het begin sterk en actief. Gulzig werd er gedronken! Wat een feest is een bevalling die zo goed en vlekkeloos verloopt! We houden totdat de laatste pup geboren is, onze adem toch in; het blijft spannend totdat het voorbij is. Totdat moeder rustig blijft. Geen drukte meer in haar buik en daardoor komt er rust in haar, fysieke rust waardoor wij weten dat het klaar is. Dan pas durf je echt te genieten en rustig adem te halen... Het is goed gegaan, het grote avontuur is voorbij en dan begint voor moeder en voor ons het rusten.
Yummie yummie, mommy's milk in my tummy...
Voor de rest van de roedel komt dan ook pas echt de rust. Louis en Pernod slapen relaxed en ongestoord de hele nacht door en hebben er niet veel van meegekregen (het geluk en gemak van vader worden staat in groot contrast met alle inspanningen van moeder!). Alleen toen ik de handdoeken, waarmee de pups zijn drooggewreven, in de wasmachine kom doen, doet opa Louis een oog open. Voor hem is een bevalling, de activiteit midden in de nacht en ook de geur van vruchtwater niets nieuws. Als vader en opa heeft hij dit al zo vaak meegemaakt. Pernod is wel meteen paraat: die handdoeken ruiken heel speciaal en worden goed besnuffeld.
6 dagen oud en al dapper op onderzoek
De meisjes die in de keuken-woonkamer slapen, zijn veel wakker geweest, vooral de jongsten. LouLou slaapt gewoon lekker door; "O, een bevalling; nou niet de mijne dus doei!" lijkt ze te denken. Haar ogen gaan alleen even open wanneer wij binnenkomen. Maar Tommie en Sophie hebben heel wat slaap uurtjes in te halen. Al die commotie in huis in de nacht; met Bieb de tuin in, espresso's die gemaakt worden op onchristelijke tijden; dat is anders dan anders en dus zijn ze alert. De hal durven ze bijna niet door te lopen; daar ruikt het heeeel raar (daarachter zitten Bieb en co in de puppiekamer). Heel behoedzaam sluipen ze door de hal.
Iedereen is een beetje van slag; allemaal moe en 'anders dan anders' geeft bij gewoontedieren als honden (en mensen!) nou eenmaal onrust. Eentje is er het minst aangedaan van allemaal; dat is Bieb. Zo trots als een pauw en uitermate in haar nopjes ligt ze in de werpkist temidden van haar babies. She is on a mission! De komende acht weken is ze helemaal in haar element, dat weten we zeker!
