Er is hier iets heel bijzonders gebeurd. Wishstone is binnen een week tijd overladen met nieuw leven! Tommie en haar moeder Bootsz zijn moeder geworden. Daarom een dubbel blog over de baby boom!
Tea Party for 10
Trotse blije moeder TumTum
Maandag 6 mei op dinsdag 7 mei is onze Tommie moeder geworden. En niet zo’n beetje; onze TumTum (Wishstone Tea Party), heeft 7 dochters en 3 zonen het leven geschonken!
Zaterdag ochtend werd duidelijk dat haar bevalling in aantocht was. Tommie at haar ontbijt nog gretig op, maar spuugde het daarna meteen weer uit. Dat, in combinatie met haar gedaalde lichaamstemperatuur, zei ons genoeg. De hele zaterdag en de nacht van zaterdag op zondag en drie kwart van de zondag had ze stevige voorweeën. Ze zocht steun bij ons, het was haar eerste bevalling dus het was allemaal nieuw en onbekend voor haar. Ze lag op de bank, kroop op ‘haar’ veilige plekje onder aan de trap, en ze sliep korte, diepe slaapjes tussendoor.
Voorweeen; uitbuiken!
Buiten was ze al twee dagen eerder begonnen met speuren in hoekjes in de tuin en met een glazige blik van ‘ik-begrijp-niet-waarom-maar-ik-MOET-dit-doen” was ze her en der aan het graven. Allemaal instinctmatig gedrag, impulsen die door moeder natuur hormonaal worden aangewakkerd in een teef die bijna bevallen gaat.
Graven graven, een holletje graven...
De roedel kreeg eten en Tom ‘dacht’ dat ze ook wilde, maar toen ze het in haar bak had, zag ze er toch vanaf, deed ze een stapje naar achteren. Een paardenbloem, die uit gewoonte uit het gras geplukt werd terwijl ze in de tuin een plasje deed, (want paardenbloemen zijn een delicatesse voor veel labradors), spuugde ze ook meteen weer uit. Tommie was niet meer zichzelf, Tummie was in transitie van meisje naar het moederschap...
De nacht van zaterdag op zondag, terwijl er in haar buik een volksverhuizing gaande was, kroop ze bijna in ons. Op andere momenten deed ze me enorm aan haar oma Bibi denken, omdat ze precies dezelfde naar binnen gerichte blik had.
De eerste
En toen, om 16:15, kwam daar met enkele sterke persweeën de eerste dochter. Tommie was enorm onder de indruk. En daarna begreep ze wat er gebeurde, was ze van onzeker steeds meer in controle. Ze ging perfect mee in de weeën, beet de navelstrengen door een likte haar babies. Haar neus drukte ze tegen de kleine hoofdjes van haar pups aan, zacht, alsof ze elk kleintje welkom heette.
Tom’s moeder Bootsz, zelf tonnetjes rond want ook hoog zwanger, was de hele bevalling vlakbij haar dochter. Ze zat naast de werpkist, en soms in de deuropening. Onze kleine Bootszie nam van een gepaste afstand, met respect, de geboorte van haar eerste kleinkinderen in zich op.
File vorming rondom Tom's boezem
Binnen 6 uur werden er 9 gezonde, sterke levendige pups geworpen. Wat een mooie bevalling! Tussen de negende en de tiende, sliep ze diep met haar tevreden kreunende puppen aan haar borst. Eigenlijk hadden we gedacht dat ze klaar was, maar toen ze wakker werd, zagen we aan haar ogen dat het nog niet zo was. Om 0:20 werd haar derde zoon geboren, de tiende pup... Zeven zwarte meisjes en 3 zwarte zonen telt TumTum's B-nest. Wat een weelde. En wat is het een drukte rond haar tepels!
Voor iedereen een tepel; het past precies!...
Wat een wonder weer, deze geboorte van een moeder en haar eerste kinderen! Met deze Wishstones is er nog meer gebeurd hier thuis; we zijn weer een generatie rijker en dus veranderen er hier meerdere honden van titel! Pernod, die helpt met het in de machine stoppen van de handdoeken waarmee zijn eerste kleinkinderen zijn drooggewreven, is nu opa! Louis is snurkend vader geworden, Bootsz is voor het eerst oma en Bibi is nu over-groot-moeder. Overgrootmoeder! Ons Bibelotje van 8, met haar beginnende grijze baardje!
Zo klein, zo stoer!
Wat zijn ze welkom, deze kleintjes! Welkom en lang geleden al ‘gepland’, gehoopt, gewenst! De komende twee maanden gaan we ze koesteren en van ze genieten! Maar nu eerst bijslapen, want het was een bewogen weekend en Bootsz’ bevalling komt er ook snel aan!...
Tommie's favoriete houding als ze zoogt:op haar rug en laat de kleintjes maar klimmen!
Bootszies Babies
Bootsz 'C-nest
Terwijl Tommie tevreden tussen haar 3 dagen oude puppy's lag, begon donderdag de migratie in de buik van Bootsz. Ze kon niet meer lekker zitten, draaide, zuchte en hijgde. In tegenstelling tot TumTum, is Bootsz ervaren en dat merk je aan haar. Ze wordt niet onzeker van alles wat er in haar lichaam gebeurt, ze ondergaat het en rust zoveel mogelijk.
Er wordt wat gegraven in de bank en in de tuin en net als de vorige twee keer, houdt Bootszie gewoon eetlust, hormoon schommeling of niet. Een echte labrador!
Bootszie, ons liefste hangbuik zwijntje!
Na 20 uur van voorweeën, wordt in de vroege ochtend van vrijdag 10 mei haar eerste pup geboren. Bootsz ontfermt zich meteen over haar dochter, eigenlijk krijgen wij de kans niet om de pup uit haar vruchtzak te halen en haar van de navelstreng te ontdoen; hier hebben we te maken met een volleerde moeder! Dat blijft bij elke volgende pup ook zo; ze wil haar kleintjes direct voor zichzelf, voor onze hulp heeft ze geen tijd!
Bootsz en co, nog 1 week te gaan!
Tommie hoort de geluidjes en ze snuift, met haar neus in de lucht, de geur van vruchtwater en het nieuw geboren leven op. We hebben twee moeders in de puppiekamer, elk in haar eigen werpkist!
Bootsz’ bevalling gaat heel voorspoedig, maar wat een lange zit is het.... De eerste pup wordt om 04:00 uur geboren en de negende pas om 20:29!
Enkele uren voor de bevalling...
Tussen de bevallingen door, slaapt Bootsz gelukkig goed. Knikkebollend zoogt ze het groeiende aantal babies, zwarte en gele pups. Ze laat het allemaal over zich heenkomen, de weeën, de pauzes en de geboortes. Ze blijft rustig en is vol vertrouwen, onze kleine stoere Bootsz... En als er dan weer zo'n mooi pakketje uit haar komt, verzorgt en verwelkomt ze het kleintje alsof ze zo fit is als een hoentje. Alsof ze er niet al ruim 36 uur op heeft zitten wanneer de laatste ter wereld komt... Power girl!Wat doet ze het weer knap!
Zes zwarte en drie gele babies telt haar Wishstone C-nest. Wat herinner ik me de bevalling van het vorige C-nest nog goed, alsof het gisteren was. En tegelijkertijd is er ontzettend veel gebeurd in de tussentijd. Toen werd Bibi geboren. Bibi, die nu binnen 1 week overgrootmoeder (van Tommie's B-nest) en oma is geworden (van Bootsz' C-nest). Ik fluister het onze Bibelot in haar oor, wanneer we klaar zijn. Bibi met haar grijze baardje. Ze ligt op de bank en doet een oog open. Tja, oma en overgrootmoeder wordt je 'vanzelf', terwijl je slaapt!
Ook ontzettend knap is Tommie, zelf nog maar net moeder en dan van zo’n grote schare kinderen. Terwijl Bootsz aan het bevallen is, zoogt Tommie haar kleintjes en tussendoor klinkt er een oorverdovend gesnurk van Tom uit haar werpkist. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat er zo vlak naast je weer babies geboren worden! Alsof ze niet pas sinds 3 dagen moeder is!
De negende is geboren, de bevalling is voorbij...
Wij zijn ontzettend trots op Tummie en Bootszie en op de hele roedel. Want we horen ze niet; alsof ze voelen (ruiken!) wat er gaande is, houdt iedereen zich rustig, de hele dag. Er wordt wat gesnackt en snel buiten geplast en gepoept, maar verder hebben we geen kind aan onze roedel! Wat een marathon zit, zeker ook met de bevalling van Tommie nog zo kort geleden. Kanjers zijn het, allemaal!
Wat zijn we moe en blij en dankbaar... Leve het leven!
De eerste slokjes moedermelk
