Uitbuiken op de bank (18 februari)
Cato is in de laatste dagen van haar dracht, en dat merk je! Ze heeft een flinke buik en ze beweegt niet meer zo snel. Ze houdt, zoals elke hoog zwangere teef, wat afstand van de groep want al die drukte is haar nu teveel. Ze slaapt al zeker 7 weken veel, ze drinkt veel en ze is erg kien op eten. Cato is anders dan de meeste labradors. In many ways, maar ook wat betreft eten. Ze eet langzaam en hoeft normaal gesproken niet zo nodig. Eigenlijk moet er wel iets lekkers bij haar brokken, wil ze met plezier eten.
In het zonnetje (17 februari)
Niet sinds ze gedekt is! Zo'n 2,5 weken na de dekkingen begonnen de veranderingen. Slapen, drinken, mijn vingers er haast bij opeten wanneer ze iets lekker kreeg, bij anderen uit de bak mee eten, en in een heel rap tempo. Dat deed ons al hopen/vermoeden dat ze misschien drachtig was. Dat, in combinatie met het vele slapen en het dromerig en 'lodderig' zijn temidden van de roedel. Helemaal niet Cato! Cato is normaal gefocussed, kordaat, snel van begrip en co operatief. Nu zat ze, met 3 weken dracht, wat verloren tussen de anderen, als we ons klaar maakten om uit te gaan...
Het is niet echt meer gemakkelijk (16 februari)
Gisteren is ze voorzichtig aan begonnen met graven in de tuin, want hoewel ze voor het eerst moeder worden zal, zegt de natuur haar precies wat ze moet doen. Later op de dag zag ik haar tussen de houtstapel en de klimop met haar poten en snuit onderzoeken wat daar de mogelijkheden zijn. Ollie's bench heeft ze vandaag ook goed geïnspecteerd... Cato is duidelijk van het praktische type: waarom een nest bouwen als er al iets kant en klaar is? Al dat gedoe, en ik loop al zo moeizaam!
Cato slaapt als een roos op Ol's kussens (wk 8)
Niet dat Cato dat iets kan schelen. Gisteren lag ze er weer op zijn kussens, en Ol lag er, net als anders, vlak voor met zijn knuffel terwijl hij mij met grote ogen aankeek en om hulp vraagt. Die ik niet geef, dit moeten ze zelf oplossen. Maar opeens stond Ol kordaat op, hij had al zijn moed verzameld en pikte het niet langer! Dit is zijn bench, als zij er niet uitgaat, dan komt hij er maar bij.
... not such a happy face...
Caat sliep lekker door, of deed alsof, en Ol voelde zich duidelijk niet op zijn gemak, maar dit is het compromis.
Caat in vol ornaat (wk 7)
Caat ligt inmiddels overal, op haar zij, op haar rug en vaak op haar dikke buik, met haar achterpoten naar achteren gekanteld, als een gestrande zeehond.
In gedachten verzonken (wk 7)
Het is telkens weer ontzettend bijzonder en spannend, de dracht. Elke hond heeft weer iets eigens, iets aparts. We leren weer nieuwe kanten van onze Catotel kennen. Dat is niet verbazingwekkend, want ze is veelzijdig, maar wel ontzettend leuk!
Samen zitten we het uit (Cato, Bibelotje en Jazz, 12 februari)
Vrolijke kwispel (9 februari)
Baguette houdt de wacht (wk 4)
De anderen hebben natuurlijk ook door dat er iets speciaals is met Cato. Janet is nog niet aan haar kraam cadeau begonnen (een nestkuil). Het is hier nog rustig en we koesteren dat want rust en geborgenheid is wat Cato nu nodig heeft.
Klein Catoteltje is zo moe... (wk 3)
