Sinds afgelopen zondag is de horizon van de pups verbreed. Hun leefruimte is vergroot met de uitbreidingsset die Joris weer vakkundig in elkaar gezet heeft. De pups hebben nu, behalve hun werpkist, een uitloop de puppie-kamer in.
Het luik van de werpkist, waar ze al een dag overheen aan het kijken waren, is verwijderd. Maar meer vrijheid geeft natuurlijk ook drempelvrees… Enggg… Heel eventjes. Daar stonden ze, op het platform net buiten hun werpkist.
Knappe koppen
We willen wel maar we durven toch niet… Huppel sprongen naar voren, dan heftig piepen en weer in omgekeerde richting terug naar de vertrouwde plek in bokkesprongen.
Maar na wat gepiep en geaarzel gingen ze natuurlijk toch overstag. Want de nieuwsgierigheid van deze kleine dappere gezonde beestjes wint het natuurlijk van de angst.
Lekker hangen en kletsen bij mams
Zusje (re) heeft een 'hangover' en broer heeft quality time
Cato en haar aanbidder
Inmiddels is de nieuwe ruimte alweer heel vertrouwd (dat was al binnen een half uurtje zo). De place to be is onder het kraantje, in de hoek van de kamer, naast de waterbak. Daar wordt voornamelijk geslapen en bijgepraat. Nu liggen de 8 zwarte wollige walrusjes daar ook te tukken. Verder wordt er veel tegen de deur aangelegen, ook altijd een gewild plekje. Plassen doen we massaal op het platform voor de werpkist opening. En spelen gebeurt vooral midden op de vloer, met vetbed dus lekker stug en zacht.
Judo
Er zijn allerlei workshops gaande gedurende de dag. De nieuwe ruimte biedt vele mogelijkheden. Judo in de werpkist, mand en daarbuiten wordt fanatiek beoefend. Ook yoga doen ze. Met Cato voorop. Haar favoriete houding is "De Zeehond". Plat op haar buik en haar achterpoten naar achteren geklapt. Dat haar boezem nog altijd flink gevuld is, deert haar hierbij niet.
Mindfulness heeft ook hoge prioriteit. Mindful tot jezelf komen in de drukte van de groep, bijvoorbeeld.
Mindfulness heeft ook hoge prioriteit. Mindful tot jezelf komen in de drukte van de groep, bijvoorbeeld.
Zen zijn in de groep
Mindful eten (altijd met volledige aandacht en in het moment, maakt niet uit in welke houding, ondersteboven aan de tepel, in het bord vleespap, met gulzige schrok happen of mini likjes…). Ze zijn erg mindful en erg zen.
Ondersteboven aan de borst
Totale communicatie wordt ook bedreven; alle mogelijkheden worden ingezet; pote, ooortjes, staart, tand en tong. En natuurlijk grommen, blaffen, fel keffen, lief knorren, protesterend knorren overgaand in alarmerend gepiep als er niet snel genoeg op gereageerd wordt zoals ze wensen.
De pups hebben het druk. Met elkaar, met hun mams, met eten, met haastig een geschikt plekje zoeken om te poepen (eerst drie rondjes om hun staart draaien en piepen), met hun leefruimte verkennen en verbouwen (de vetbedden worden verplaatst, de stenen beklommen) en met hun speelgoed. (Flink doodschudden, boven op kruipen, van elkaar afpakken, aan sabbelen).
Mamaatje Caatje op haar bank
Cato heeft daardoor meer tijd om wat rust te nemen. Ze ligt nu geregeld op ‘haar’ bank, liefst in het zonnetje. Met uitzicht op haar pups en maar drie stappen van ze verwijderd. Daar slaapt en soest ze. Het zijn zeer intensieve weken, die eerste 3, voor een moeder.
Ze zit ook nog heel vaak tussen haar babies. Kijkt wat ze doen, duwt haar snuit tussen twee pups, likt een plasje weg, is mindfull temidden van de drukte of slaapt met ze.
Geneuzel
We zijn op zoek naar iets
Samen slapen
Samen spelen
Samen zitten
"Sssst! Mammie slaapt!"
Soms ook zit ze net achter het hekje; buiten het bereik van haar pups met scherpe tandjes die nog altijd het aller aller liefste de tepel hebben. Zo kan ze alles zien en haar hoofd tussen haar pups steken, maar wordt ze niet uitgemolken.
Caat observeert haar pups vanachter het hekje
Wanneer er heftig gespeeld wordt, of gepiept, staat Cato zo op haar opstapje bij het hek. Af en toe treedt ze op en grijpt ze in, soms ziet ze dat dat niet nodig is. Laat ze maar. Terug naar de bank.
De pups piepen soms om haar; “Mammie is Mmmelk en wij willen het!”
Slaapronde in de werpkist
Het is overduidelijk; de pups zijn weer een stadium verder. De moederrol verandert daarmee deels ook. Cato is weer iets vaker even in de woonkamer met ons en de roedel. Maar het duurt nooit lang of ze geeft aan dat ze terug wil. Terug naar haar kinderen, die al zo knap zijn en ook nog zo klein. En vreselijk, vreselijk ontzettend lief!
Al echt een laabje
