Filmpje

Zit en sta plaatsen; voor elk wat wils

We wonen in een heel klein dorp. Een lintdorp, aan het kanaal. Er zijn hier geen winkels en er is geen busstop. Sinds een jaar is er een cafe, verder vertier moet je elders heen. Een rustig dorpje waar niets gebeurt. Behalve deze week, want Annerveenschekanaal bestaat 230 jaar en dat wordt gevierd. Met een heuse film, die speelt in vroeger tijden. En die film werd gemaakt bij ons voor de deur...

The happening

De avond van de film verzamelde alle verkleedde dorpsgenoten, en natuurlijk toeschouwers zich voor ons raam. Een politie agent in donkerblauw pak met grote snor, pet, knuppel en fluitje, een burgermeester met grote gouden ketting, mensen met hoeden en petten, oude kinderwagens, kinderen in overalls en op klompen, een paard en wagen, een regisseur met megafoon, oude bromfietsen, een fietsende ijscoman met grote kar en een tractor met stroblokken en een drumstel dat de beat erin hield.

LouLou volgt de film ademloos, met haar kin leunend op de vensterbank

Kortom; een spektakel van ongekende grootte voltrok zich hier voor het raam. Het raam waar veel van de laabs graag voor liggen, naar buiten kijkend. Naar de bootjes die voorbij komen, een vlindertje, een grijze bak die binnen gehaald wordt, spelende buurkinderen . Of een postbode, een hond die uitgelaten wordt, naar die laatste twee wordt regelmatig flink geblaft, terwijl de eersten half soezend tussen de wimpers door gadegeslagen worden.

Baguette is hoogzwanger en heeft rust en geborgenheid nodig, en ik wachtte met gemengde gevoelens af hoe het film gebeuren hierbuiten de rust hierbinnen in gevaar zou brengen. Ik had de gordijnen dicht willen doen, muziek aan, om de vredige rust hierbinnen te bewaren. Dat bleek helemaal niet nodig. Dit was blijkbaar zo bijzonder, dat er alleen naar gekeken kon worden. Alsof het 'gewoon' publiek was, deze zwarte en gele wezens.

LouLou op de eerste rij

LouLou had als eerste door dat er iets bijzonders aan de gang was buiten. Ze lag dus op de eerste rij, op de bank naar buiten te kijken. Ze kan een flink imposante blaf opzetten als ze wil, maar ze keek verbluft naar de commotie buiten... Bisou, haar zusje, kwam ook polshoogte nemen. En ook zij was met stomheid geslagen.

Bisou staand, en LouLou 

Janet, die met haar 12 jaar behoorlijk doof is, kreeg alleen de visuele prikkels mee, en keek geanimeerd. Zelfs Bibi, onze paniekvogel eersteklas wanneer iets niet is zoals het de gewoonte is, keek stil en verwonderd van links naar rechts... Niks borstelen, niks brommen.

Een meer betrokken publiek vind je nergens!

Dit was perfect entertainment voor de hondjes, zoveel was duidelijk. Zelfs toen ik met Keetje even naar buiten ging, betere socialisatie is er per slot van rekening niet, bleef de roedel het gebeuren stil en volkomen geboeid volgen.

Filmpje of niet; Baguette broedt op haar babietjes!

De film ging helemaal aan Baguetje voorbij; zij lag volkomen relaxed te slapen. En de rest volgde haar voorbeeld, want van zoveel indrukken wordt je moe!

 Roedel in dromenland

Voor het aller mooiste entertainment zorgt ons Baguetje heel binnenkort...