Rosie temidden van haar prachtige lieve reuzen van pups
Het is één groot feest, de puppie kamer vol leven! Ze zijn zo ontzettend lief, aandoenlijk, grappig, stoer en heel erg knuffelig. Rosie ligt veel bij ze in de werpkist. Ze geniet zichtbaar van haar pups, en dat is wederzijds. Haar kleintjes zijn haar grootste fans. Na Rosie, ben ik hun liefste idool en ik geniet er net zo van als Rosie!
...tis warm hier
Wanneer de pups 3 weken oud zijn, beginnen we bij te voeren met pap. Rosie heeft niet meer voldoende melk om de reuzen helemaal te voorzien. Erg gezellig, want als Rosie gaat zogen, kom ik erbij zitten met een flesje. Eerst trekt het hele troepje naar mammie, maar wanneer ze na een kleine 10 minuten haar melk opgedronken hebben - dat gaat er hardhandig en gulzig aan toe. Rosie moet heel wat doorstaan en zet zich dan ook zichtbaar schrap soms - komen ze naar mij.
Wij stoeien er op los!
Heel grappig om die migratie door de werpkist te zien. Ik kan maar 1 mond tegelijk voeden, en ze worden wel eens ongeduldig. Dan probeert een broertje of zusje de speen af te pakken. Of er gaat er een piepend voor me zitten. Schurken zijn het! Bij gebrek aan een extra flesje, proberen ze mijn neus, teen of broekspijp. Daar wordt dan heftig aan gesabbeld, inclusief maaiende voorpootjes om de 'melk' op te wekken. En ze hebben nu echt tandjes.
Spelen en knuffelen: met 7 kun je alle kanten op
Behalve slapen en eten, wordt er geknuffeld en gestoeid. Soms zoekt eentje juist even privacy in een hoekje, maar er wordt vooral veel aan elkaar gesnuffeld, 'gehapt' (in elkaars' bek) en geduwd.
Cassandra Rose huilt als een echte wolf
Ze kunnen grommen en blaffen en huilen als echte wolven-welpen. Maar ook zachte snuif-geluidjes maken ze, wanneer ze m'n gezicht besnuffelen. Liever dan lief.
Peinzende blik van Cassandra Rose
Elke dag zie ik meer van de persoontjes die ze zijn. Die komen nu steeds meer naar voren, terwijl pups de eerste weken meer een groep zijn. Ze kunnen nu al zoveel meer en dus zie je veel meer (verschil in) gedrag.
Compulsive Eater wil best nog een slokje...
De zeven dwergen
Slapen, eten, stoeien, knuffelen, slapen, eten...
Knuffelen, knuffelen, knuffelen
Janet springt voorzichtig en behendig in de werpkist
Gisteren was het eindelijk zover: Janet, tante van de pups, mocht de kleintjes bezoeken. Daar hoopt ze al ruim 3 weken op. Ze zat steeds weer met een vragende blik voor de deur van de puppiekamer.
Eerst worden alle pups geïnspecteerd en gepoetst...
....en dan begint de kennismaking pas echt
Baguette-met-bal verbijsterd bij de deur
Baguette, grote zus van de pups, mocht 's avonds ook even op bezoek. Bague is zelf pas anderhalf en ze heeft nog niet veel pups gezien in haar leven. Ze vondt het heel spannend. Niet eng, maar wel erg anders. Ze ging vlakbij de deur zitten, bal in haar bek. Stil zat ze daar maar een hele tijd, haar ogen onophoudelijk op de werpkist gevestigd.
Wat is dat allemaal???
Voorzichtige toenadering
Langzaam kwam ze dichterbij, ging voor de werpkist liggen. De pups kwamen al bijna de werpkist uit, toen Bague haar bal losliet, en naar de pups toeging. Heel zachtjes maakte ze (de voor haar zo kenmerkende) geluidjes.
.... en dan is grote zus verkocht!
De spanning verdween uit haar lijf terwijl ze daar als enige gele laab tussen haar broertjes en zusjes zat.
Er is zoveel te snuffelen!
Heel voorzichtig neemt Baguette ze in zich op
Ik zie haar zo zitten, met haar eigen nestje! Ze wilde de werpkist niet meer uit! Niet voor haar bal, niet voor een koekje, niet voor lieve woordjes. "This is the place to be!" Haar broertjes en zusjes, gulzig als altijd, vinden de weg naar haar tepels. Baguette ziet het aan en laat ze begaan; haar hoef je niets te vertellen!
