Ollie in zijn 'kamer' temidden van zijn schatten:
Er is nog net plek voor hem
Ollie was gisteren jarig. Hij vierde zijn tiende verjaardag met ons! Toen ik 's nachts bij de pups en Rosie ging kijken, heb ik al even voor hem gezongen. Dat deden we overdag nog een paar keer over. Ol begon het heel gewoon te vinden, maar hij kwispelde evengoed. Dankbaarder dan Ollie bestaat namelijk niet.
Bij een verjaardag hoort verwennen, en het verwennen van een laab gaat nu eenmaal grotendeels door de maag... Al voor zijn ontbijt, kreeg Ol een klein bordje puppie pap, want die vindt hij heerlijk. Hij mag van mij vaak het restje uit de schaal likken. Dan heeft hij nog een witter baardje dan hij al van nature heeft met zijn 10 jaar.
Cato en Joris zijn samen een enorme kauw-kluif voor hem gaan kopen, plus traktatie voor de hele roedel. Ol ging toen prinsheerlijk in zijn dichte bench (geen stress om kapers op de kust!) kluiven, temidden van al zijn pluche voetballen en knuffels. Hij wilde nog net wel mee uit, tenminste, toen ik hem verzekerd had dat de kluif onaangeroerd op hem zou wachten...
Lieve Ol. Hij is helemaal uit vacht, en beetje dof, en door de rijp die van de struiken op hem viel, was hij wat grijzer dan hij eigenlijk is. Maar zijn ogen stralen en zijn pootje licht hij fier omhoog.
Iedereen houdt van Ollie, mens en dier, groot en klein. Hij ligt ook erg goed in de roedel. Zootje, zijn jongste kleindochter, is absoluut zijn grootste fan. Zij gaat al van klein pupje af aan bij hem op bezoek in zijn bench. Gezellig naast hem zitten, of nog liever, tegen hem aangekropen. Toen ze daar vorig jaar deze tijd mee begon, zag je Ol wat bedenkelijk kijken. Wat moest hij daar nu mee? Nu is het een dagelijks terugkerend ritueel van kleindochter en opa.
Ol heeft ook veel mensen-fans, hier in het dorp maar ook door heel Nederland. En mensen die ons bezoeken voor hun pup, worden altijd warm door hem onthaald. Hij is een eerste klas gastheer, al heeft het wel een bijbedoeling. Steevast gaat hij naast ze zitten of staan, en kijkt ze trouwhartig in de ogen. Dan wordt hij geaaid over zijn bol. Dat is precies het mooiste kado voor onze Ol. En ja, dat hij dan een kopje geeft (soms een onsubtiele duw...), omdat hij wil dat het aaien onophoudelijk doorgaat, eindeloos, tja, dat kan iedereen hem direct vergeven.