Nieuwjaarstukje in de winterzon
Het vuurwerk kon de grote dwergen niet deren. Nou is het vuurwerk geweld in Annerveenschekanaal natuurlijk ook niet al te heftig. Maar toch. Alles ging hier gewoon door, net als anders. En wanneer het hard knalde, zong ik gewoon een liedje. Dat vinden ze altijd prachtig (!). Van de champagne moesten ze allemaal niezen. Ruiken eraan alleen al deed dat met hun gevoelige neusjes.
Nero: "Waarom al deze poeha?"
Zowel in huis als buiten, breiden de pups hun leefwereld dagelijks uit. In de tuin moet ik goed opletten dat ik ze allemaal in het oog houd. Ze gaan alle kanten op. Alles is omheind, maar de tuin is groot en het is toch koud. En zij zijn nergens bang voor! Gelukkig helpen Janet en Rosie me, door een of enkele pups te escorteren. Op de veranda is ook vanalles te doen. Ze vinden kruipdoor-sluipdoor routes en knauwen op alles wat ze tegenkomen. Als ze moe worden, kruipen ze de mand in, hun warme lijfjes lekker dicht op elkaar.
vlnr Dorus, Jazzy en Bibi
Wij worden op de voet gevolgd, als ze dat lukt, en ze kijken hun ogen uit. En wat je ook in je handen hebt, zij willen het ook... De andere honden zijn nog steeds hun idool en steeds wordt geprobeerd tussen deuren heen te glippen.
Joris zaagt en Nero let goed op, voor later als hij groot is...
Spelen met mammie
Rosie staat bovenaan met stip. Een goede tweede en derde zijn Janet en zus Baguette. En dan zijn er nog lieve bedaarde Cato en Zootje, ook altijd in voor een partijtje op haar rug liggen, terwijl de pups haar beklimmen. Jazz is kribbig tegen ze en daar snappen ze niets van. Maar ze hebben wel een beetje ontzag voor haar. Ol en Tes zijn wat terughoudend en dat laten de pups maar zo. Er is toch al genoeg te doen.
Nero heeft een blokje gevonden
Jazzy is erg blij met dit blaadje
Gebroeders Nero en Xem, voor al uw verbouwingen, zijn druk in de weer.
Xem gaat er eens goed voor zitten
De pups zijn inmiddels ook heel belezen. Ze zijn nu zo groot dat ze bij mijn kinderboeken kunnen. Ik betrapte ze de eerste keer met, hoe toepasselijk kan het zijn, Pietje Bel. De dag erop hadden ze, ondanks onze opruim actie, twee boeken te pakken, getiteld ' Zon in de morgen' en 'De aller aller sterkste'. Ook weer toepasselijke literatuur voor de pups... Inmiddels is de hele bibliotheek ontruimd vanwege deze verslinders.
Jazzy's onderzoekende blik: dit meisje ontgaat weinig!
Nieuwjaarslunch op de veranda (Xem met 1-persoons portie)
Elke maaltijd blijft een hoogtepunt van de dag. Zij het kortdurend. Vooral Xem heeft zich ontpopt als een echte labrador; hij stevent op de voerbak af en eet onbedaarlijk snel, daar kunnen de anderen niet tegen op. Dus deze grote kerel eet apart, niet tot zijn genoegen... Hij is veel sneller klaar dan de rest en gelooft niet dat hij echt net zoveel krijgt als de anderen... Luid piepend en jammerend staat hij dan aan de andere kant van de deur, of in mijn armen. Niemand begrijpt hem, dat is duidelijk! Hij had absoluut Compulsive Eater moeten heten, Charly More wants more!
Dorus, Jazzy en Bibi in de mand, Xem (voor) en Nero (achter)
Het aller aller meeste genieten ze toch van- en met elkaar. Lekker samen loungen, mijn hoofd op jouw buik. Lekker samen knauwen, of touwtrekken of boeken verscheuren of de waterbak omgooien. Of elkaar liefkozend een likje geven. Of boevig bijten in het zwarte lijfje van een ander. Allemaal even leuk. En ze boffen, want ze zijn morgen 9 weken oud en toch nog bij elkaar. Voor heel eventjes nog.
Jazzy
Bibi
