Ons Goudhaartje, vorig weekend
Oudste dochter van Ollie, moeder van onze lieve Jazz. En vader en dochter hebben vandaag met haar en al haar vrienden en familieleden haar verjaardag gevierd. In een zonovergoten tuin. Een rijk gevoel.
Ontwapenend...
Janet is niet van pup af aan in bij ons geweest. Pas vanaf haar 4e jaar woont ze bij ons.
Wat heeft ze moeten wennen en veel in moeten halen. En wat deed en doet ze dat met verve! Eerst schrok ze van bijna alles. Haar attitude was: "de aanval is de beste verdediging". Aanvallen deed ze dan wel niet, maar ze kon vervaarlijk grommen. Daar schrok ze menigeen mee af op onze eerste wandelingen. Inmiddels loopt ze vrolijk kwispelend mee door stad en land.
Haar lievelingsplekje in de ren
Haar vertrouwen in mensen is gegroeid en haar zelfvertrouwen ook. Het maakt niet uit hoeveel kinderen van pupfamilies hier door de kamer rennen, Janet weet dat het goed is. Sterker nog: ze geniet van de mensen om haar heen, gaat gezellig bij ze zitten en laat zich knuffelen, geeft hier en daar een lik.
Ze is allang niet meer 'alleen' een geweldig lieve zorgzame moeder voor haar eigen pups en die van anderen.
Janet's verjaardagfeestje, Sugar heeft de bal!
Ze ligt heel goed in de roedel; iedereen is dikke maatjes met haar en ze heeft ook zeker aanzien. Dat dwingt ze niet af. Dat straalt ze uit. Ze is een Golden Girl, een kanjer van een hond met een gouden randje. Haar gouden snuit wordt steeds witter, maar ze loopt nog zo kwiek als een hoentje over de dijk. Ze heeft haar vaste plekje op de bank, 's avonds, en een favoriet mandje met kussen. Dat kussen, daar is ze dol op. Ze komt ook graag tegen ons aanzitten, alleen: ze heeft zo'n groot lijf! Daar heeft ze zelf geen idee van, natuurlijk.
Goudhaartje in haar mandje
Janny is een ontzettend dankbare hond. Ze neemt niets 'for granted', in tegenstelling tot de meeste anderen. Ze heeft heel erg veel geleerd. Ze laat ons zo vaak lachen en ontroert ons als geen ander (of het moet haar vader Ollie zijn). Janet is bere gelukkig in haar roedel, haar huis, haar thuis. Goudhaartje heeft haar huisje gevonden. Ze mag er in alle bedjes slapen, op alle stoeltjes zitten en uit alle bakken eten. De beren op de weg, die zij eerder overal zag, zijn er niet meer.
Lang leve Jenny Bee!
Gewoon, op de bank
