Heel hongerige Tessel
Kleine dorpjes, oude dijken waar de paardebloemen volop groeien. Grote herenboerderijen en hier en daar ineen gestorte huizen. Uitgestrekte blauwe luchten. De hondjes zal het worst zijn; maar samen in de auto is altijd gezellig.
Hongerige Bibi
Dan zijn we er: Hongerige Wolf. Niets onheilspellends, erg vredig allemaal. Inplaats van een hongerige wolf, zijn er schapen. Verspreid liggen ze in het gras te grazen en te dutten. Totdat Bibi ze vanuit de auto spot, en toeblaft. Honger is niet haar drijfveer, maar de schapen kiezen het hazenpad. Tes bekijkt de kudde bedaard. Hij is geen wolf, maar poseren wil hij best.
Jazz kijkt vanaf haar stoel voorin de auto niet begrijpend toe:"Waarom dit? Waarom hier een fotosessie??" Bieb interesseert het geen moer, die foto, maar voor haar mens doet ze alles...
Daar vluchten de schapen in Hongerige Wolf...
Voor we huiswaarts keren, stoppen we in Oudeschans. Met Bibi verkennen we de winkeltjes die in deze noordelijke pleisterplaats ook zondag zijn geopend. Er is ook een theeschenkerij in een monumentaal pand. Net een poppenhuisje, prachtig opgeknapt en vol met allemaal mooie meubels en spullen die te koop zijn. En "natuurlijk" mag die mooie hond mee naar binnen!
Thee wordt geserveerd in een (ver)zilverde theepot. Bieb, als altijd charmant, ligt met haar kont naar ons toe zodat ze alles en iedereen goed in zich op kan nemen. Ze lijkt nog groter, imposanter en gespierder in deze setting. Een ongecultiveerd beest temidden van al het antieke hout, marmer en zilver.
Soms halve wilden, soms heel gecultiveerd...
Aangrenzend is ook nog een gallerie, met nog meer mooie meubels kunst en snuisterijen. Ik wil er niet naar binnen in deze porseleinkast met onze grote kamer olifant, maar de mevrouw blijft volhouden dat het prima kan.
Bieb is een en al interesse, kijkt gebiologeerd om zich heen en staat heel ontspannen naast ons. Maar hoewel het grootste deel van haar lijf in rust is, zwiept haar staart opgewekt op en neer. Die staat zelden stil... En net als de rest van haar lichaam (en personality!) is die staart erg krachtig. Haast kwispelt ze een pilaar omver waarop een schaal staat in vol ornaat. De pilaar wiebelt vervaarlijk, de schaal van 300 euro wankelt... Maar het geluk is met ons...
Never underestimate a lab that's wagging it's tail!
Bibi begrijpt onze opluchting niet, wanneer we weer buiten staan in het miniatuur dorpje. Opgewekt gaan we naar huis. Daar wacht de rest van de roedel ons op. Na een stevige wandel- en voor wie wil- zwempartij, krijgen al onze hongerige wolven een snack. Het is weekend, we hebben 300 euro uitgespaard en onze wolven in schaapskleren met kwispelstaarten zijn verzadigd. Geluierd wordt er rondom het haardvuur. Even niet hongerig, even de staarten in rust, zelfs die van onze Bibelot.
Brave Tessel
