Rythm and Jazz

 Jazz, voorjaar 2013

Jazz is vandaag 8 jaar geworden. Mijn Jazz, mijn alles. Jazz is mijn co-piloot, mijn kompas, mijn steun, mijn liefde voor het leven. Ze heeft zoveel liefde en zorg voor mij en we hebben zoveel liefde en zorg samen.

Een blik in haar ogen en ik vind mezelf, ik zie mezelf. Een beweging, en ze staat naast me. Ons lijntje is het aller aller kortste lijntje.

Ze kijkt naar mij, ze voelt mij, ze zorgt voor mij, ze staat mij bij. Samen kunnen we bergen verzetten. Alleen zijn we wat onwennig en half. We horen samen.

Jazz is een toverhondje. Ze past in ieder hoekje, hoe klein ook, als het maar vlakbij mij is. Op de bank, (lepeltje lepeltje), aan mijn voeten in de auto, in de trein, bus of tram. Op de roltrap, in de lift. Jazz gaat gewoon met mij mee.

Ze gaat ook altijd met me mee. Naar de chiropractor, (ze mag er mee naar binnen en kijkt dan enigszins bezorgd toe of alles wat die meneer doet wel ok is), naar de winkels in Groningen of de dorpjes hier vlakbij, uren in de auto vindt ze prima, als ze maar bij mij is. Zelfs wanneer ze dan ook nog in de auto moet wachten. Tussendoor bezoeken we samen parkjes of een bos.

En als ik bij een spannende film een gil geef, springt ze BOEM! zonder pardon op mijn schoot... Wie heeft er nou zo'n helper, zo'n soulmate, zo'n liefste? Waar verdien ik haar aan? Op sommige vragen krijg je geen antwoord en misschien hoeft dat ook niet. Ze is een kado.

Toen ze als 6 weken oude pup een middag op mijn borst had gelegen terwijl haar zusje bezoek kreeg van haar aanstaande familie, is er iets gebeurd. Opeens was Jazz van mij, voor mij, waren wij een. Dat is altijd gebleven. Ik zie ons nog zitten, samen op de bank, en ik weet dat het wonder daar plaatsvond, zonder dat ik me bewust was van de diepte, de intensiteit.

Jazz en ik hebben elkaar, al 8 jaar lang, door dik en dun, in tijden van geluk en in minder makkelijke periodes. Jazz geeft me ritme, houdt me bij de tijd, doordrenkt me met liefde, liefde die ik krijg van haar en die ik voel voor haar. Jazz verjaagt met mij de blues. All that Jazz....We zorgen voor elkaar. In voor en tegenspoed, and death will not even part us.
Maar voorlopig vieren wij heel dankbaar en vol geluk ons leven samen, het leven, elke dag hand in poot.

Lieve Loeka, Bo, Beau, Nonna, Puck, Nelson, Brandon en Jenson, we wensen jullie een prachtig nieuw jaar en nog vele daarna!