"Seriously?!"
Donderdag 24 april was hier een mooie zonnige dag. Precies een dag om onze zes stevige zwarte bollebozen mee naar buiten te nemen... Groot en sterk en stoer en intens lief zijn ze, en klaar voor een nieuw hoofdstuk: het Buiten Leven.
"Hoe bedoel je?"
Meestal, zo niet altijd, reageren pups op iets nieuws met wat gepiep en dichtbij elkaar blijven. Tot ze dapperder zijn en voorzichtig steeds meer hun eigen gang gaan. Niet dit K-nest van Baguette! Ze zijn stil en ontspannen, vol vertrouwen en niet plakkend op het vetbed dat ik op de tegels gelegd heb (voelt vertrouwd en is dus meestal eerst de veilige haven). Ze stappen met een air alsof het heel gewoon is, het rennetje rond, met hun zachte zwarte kussen-voetjes op de tegels. Piepen? No way.
Stoer samen olifant beklimmen!
Baguette is net als haar pups heel ontspannen, ze heeft geen enkele moeite om haar pups met de roedel te delen. Maar ze houdt haar zwartjes goed in het oog en kleine Bisou van een half jaar jaagt ze met body language toch even weg. Er zijn grenzen...
My first duck!!!
Er wordt gesnoven met de neusjes in de lucht; wind, dat hadden we binnen niet. En in de zonnestalen van eind april liggen de pups tevreden van hun nieuwe wereld te genieten.
De landbouw werktuigen van de boer naast ons, kunnen hen niet deren. Het gemalen vlees smaakt buiten net zo heerlijk als binnen en er is van alles te zien...
Voor het eerst op het terras, op m'n paasbest!
Vliegen komen voorbij, er dwarrelt een bloesempje, kinderen spelen en gillen vlakbij. Geen verwondering, enkel belangstelling.
Trouwe lobbes in de dop
Baguette ligt temidden van haar pups, slaapt, poetst, snuft, speelt mee en stapt vakkundig om en over haar pups heen. Haar vorige nest was een winter nest, maar haar eerste nest was ook in het zonnetje.
Verkennen van de nieuwe standplaats
Ongeveer iedere twee uur, wanneer de pups wakker zijn, neem ik ze mee uit het rennetje naar het grasveld. Ik zing mijn liedje en zij hebben de derde keer al door wat de bedoeling is: hier plassen en poepen we...
Voorzichtig, omzichtig beslopen...
Zo blijft het rennetje vol knuffels, kleedjes en speelgoed zo goed als schoon. En de pups dus ook. En wat is er nou heerlijker dan zachte stevige sterke lieve fluffige donzige schone puppies...
Mijn prooi
's Avonds gaan ze voor de tweede keer met z'n drietjes in een bench. Naast elkaar, vlakbij elkaar, maar niet meer in de werpkist. Want die zijn ze echt ontgroeid! Leve de lente!!
Mams houdt n oogje in t zeil
