De pupjes zijn nu mini hondjes! De eerste anderhalve week werd volledig gevuld met drinken en slapen en gepoetst en geliefkoosd worden en... groeien. Groeien en ontwikkelen. Met ruim twee weken gingen alle oogjes open, van kleine kiertjes naar zachte open blik (maar nog niet veel zien). Van staan ging het naar waggelend lopen.
Zogen, slapen zogen, slapen
Opeens konden ze ook horen en verwelkomen ze ons met mini blafjes en mini grammetjes en zachte slobbers met hun grote sterke tongentjes. Het staan en omvallen werd lopen, steeds doelgerichter werd de werpkist doorkruist. Zodra Bieb in de werpkist komt, wordt het er een bedrijvige drukte van jewelste; "Whooo, Mammie is er , Whoo, mellekje, Op zij op zij op zij maak plaats maak plaats maak plaats!!!!...." Iedereen wil een tepel!
Lekker aan de bar
Alle aandacht en kracht gaat naar de tepel
Daarmee begon ook het stoeien, het contact maken met elkaar. Opeens kwamen ze elkaar tegen, na ruim twee weken zij aan zij gelegen te hebben! Bieb kijkt het tevreden aan en kan nu ook eens een stapje terug doen; even uit de werpkist, in haar 'hol' achter de bank in de puppiekamer, of even op de koele tegels van de hal voor de puppiekamer. Een moeder moet ook af en toe even een moment voor zichzelf hebben. Daar was de eerste twee weken echt geen minuutje tijd voor! Met haar snoet gericht op de deur waarachter haar schatten zich bevinden, zodat ze niets mist.
De staarten parade
Bieb is zo trots als een pauw en wil zo kort mogelijk in de tuin verblijven. Zij heeft nu "bebies", zij heeft een missie! Inplaats van aldoor liggend zogen, blijft ze nu ook geregeld zitten en zelfs wanneer ze in de werpkist staat, doen haar kleintjes onverschrokken pogingen om op hun achterpoten een tepel te bemachtigen... Dat is nog wat hoog gegrepen acrobatuur voor het precies drie weken oude L-nest. Maar ze zijn behalve klein erg dapper in inventief!
Oogjes nog dicht, 7 september, 12e dag
Zelfde dag, andere pups; oogjes open
Wijs meisje
Lekker puh...
Behalve haar acht kleintjes verzorgen en zelf een beetje bijslapen, en naast haar schoenen lopen van trots, had Bieb de laatste twee weken ook nog een groot karwei in de tuin. Waar ze dus eigenlijk helemaal geen tijd voor had, want ze moest constant bij haar bebies zijn. Maar ja, een pas bevallen teef lekt altijd nog een tijd bloed en slijm na de bevalling en dat laat sporen achter. En dat brengt risico met zich mee...
Bieb's hangjongeren op een rijtje
Dus wanneer haar kleintjes verzadigd met hun bolle buikje vol melk in de werpkist lagen te slapen, spoedde Bieb zich met nog nat gekloven tietjes naar de tuin. Om te graven. Graven, graven. Met een helemaal zanderige snoet kwam ze dan ijlings weer aar de deur, want Bieb laat haar Biebjes niet graag alleen.
Het was een drukke tijd voor mijn Bibel! Zand strooiend over haar pups, hijgend nog van de zware arbeid buiten en de hitte binnen, streek ze weer neer voor een volgende ronde melk.
Ff stretchen
Helemaal Zen
Ze kan bergen verzetten voor haar bebies. En ze geniet elk moment van het moederschap! Ze is oer sterk en tot aan de rand gemotiveerd. Bieb is in topvorm!
Knus
Kleine mini laabjes puffen uit van het zware werk dat zogen is
