Verhuisd? ?Who cares; home is where Mommy is!!
Baguette en haar pups zijn verhuisd. Overdag wonen ze in een deel van de puppiekamer, met de kamerdeur open, het hekje ervoor, en vrij uitzicht op de hal. De werpkist is nu alleen nog voor de nacht.
Onder moeders' vleugels
Grondig poetsen: Hoplaaa! Even de achtervoetjes van de vloer!
Dromerige Baguette
Baguette is, zoals altijd, zeer blij met alle knuffels die nu tevoorschijn komen. Haar Zeehondje! En mini Olifant! Ze springt op haar oude vrienden af en neemt ze kwispelend in haar bek. De afgelopen twee weken bracht ze al telkens een knuffel mee de werpkist in wanneer ze in de woonkamer was geweest. En die haalde ik er dan vaak weer uit; te groot, te vol in de werpkist en ook nog eens griezelig, stel dat een pup eronder terecht zou komen. Maar nu mag het en is het echte feest begonnen!
Baguette ons acrobaatje
Zoals altijd, blijven de pups eerst dichtbij mams, en in de loop van de dag waaieren ze meer uit naar alle kanten. Grote Olifant is weer favoriet, daar kun je heerlijk op tukken! De bebies zijn nu echte mini laabjes, met hun oogjes open en bekkies vol tandjes. Ze zijn zo aandoenlijk en stoer tegelijk, nu ze stoer rondlopen in plaats van tijgeren.
Diep gesprek
Er klinken ook al echte blafjes en er wordt gespeeld met mams en met elkaar. Zacht happen in elkaars bek, in Baguette's oor of een vinger van ons. Het is een levendige toestand!
Trouwe trotse mams neemt even afstand van haar babies
Twee zusjes spelen
Dan staat ze voor het hekje, of, wanneer ze in de hal is, duwt ze ze met haar lieve koppie richting de keuken... Er komt geen grom aan te pas, maar de boodschap is overduidelijk! Keetje en Bootsz begrijpen 'm ook. Bootszie wordt er zeer zenuwachtig, ongerust door en wil het liefst meteen ff haar bench in de keuken in om de schrik te verwerken. Kleine Keetje daarentegen, haalt nog net haar schouders niet op, en lijkt te denken "Nou ja, wat een overdreven gedoe!"
Pitstop tijdens het verkennen van de nieuwe woning
Feit is en blijft dat Baguette volop geniet van haar pups en dat ze, net als eerdere jaren, haar geluk en trots gul deelt met de meeste andere roedel-genoten. En dat is een feest voor iedereen! Het is zo relaxed dat de deur van de puppiekamer (bijna) steeds open kan staan, en dat de neuzen van de andere honden in het voorbijgaan 'gewoon' even door het traliehekje gestoken mogen worden.
Met steeds lodderiger wordende oogjes aan de borst
Drie weken oud zijn ze en Ooooo, life is good!!!