Daar gaan we: de mist in...
Weer of geen weer, elke wandeling is een feest. Voor de honden. Ik moet wel even moed verzamelen, zoals vaak in de winter (was het maar altijd zomer!) Gelukkig was het niet koud vanmorgen, maar wel troosteloos. Daar weten onze viervoeters wel wat aan te doen!
Onze aliën, eh, Cato!
Ze maken bokken sprongen van plezier, Cato doet daarbij ook haar dubbele axels. Ze kan met haar relatief korte beentjes enorm hoog de lucht inspringen en pirouetjes draaien.
Janet in vliegende vaart
Baguette, één en al gratie
Baguette in beweging
"Hee, komen jullie nog?!"
De uitgelaten roedel
Cato heeft een enorme knots, Baguette wil 'm ook wel...
Jazz, alpha, heeft de knots in beslag genomen
Tessel maakt van de gelegenheid gebruik om ff te checken of Jazz toevallig echt niet loops is...
Arme Tessel heeft het zwaar, want Rosie en Dolce zijn loops. Hij weet niet zo goed waar hij het zoeken moet, dus we zorgen voor veel afleiding (lange wandelingen, uitjes naar de winkels etc).
Hij probeert Cato het hof te maken, maar zodra hij meer wil dan haar oortjes likken, wordt ze boos. Bij Jazz mag hij helemaal niet snuffelen. Arme Baguette van 8 maanden is als ik niet oplet de klos: dan maar op Baguettje rijden. (Die bijt, gezien haar leeftijd en de rangorde in de roedel) nog niet van zich af en laat het maar over zich heen komen...
Janet en Baguette temidden van mist en sneeuw
Kleine Zoë mag ook stukjes van de wandelingen lopen
Voor de rest dragen we haar. Zij geniet, en ik krijg spierballen!
