Baguette heeft egel weer gevonden, meegebracht!
Zoveel verleidingen onderweg, daar moet iets tegenover staan!
Zodra ze de achterdeur uit kunnen, racen ze trefzeker naar de appel- en perenbomen achter in de tuin. De pups leren snel, en galopperen spoorslags achter de groten aan. Hoezo net ontbeten?? Allang weer vergeten!
Trek in een snack! (Izzi en Plato)
Hun goede neus en speurvermogen, hun gedrevenheid door hun onvermoeide vreetdrift, helpt ze ook buiten onze tuin bij het vinden van een extra maaltijd of snack. De schijf van vijf wordt hier door de laabs zelf aangevuld.
Niks mis met een extra hapje, zegt Izz
De aardappels op het land naast ons zijn gerooid. Maar ja, dat gebeurt machinaal en de machines zijn lang zo kundig niet als onze viervoeters. Na het voorgerecht van appels en peren, bramen en frambozen (en dààrvoor hun eigenlijke ontbijt!) stevenen ze af op hun portie aardappelen. En dan thuis liefst nog even langs de walnoot-boom, als ik ze niet tegenhoud.
"Gggmb gggmb, is er nog een farmboosje voor mij?" Plato
Zoveel hondjes, zoveel smaken: Plato is extreem dol op de bramen en frambozen. Hij plukt ze zelf, heel voorzichtig en secuur. Hij maakt daarbij met zijn neus enorm veel geluid, net een machientje is hij! Iz is meer van de appeltjes, net als Jazz en Bieb. Ol en Janet hebben toch het áller liefste aardappels. Tes is niet zo'n vreetbeest, al snoept hij soms een appel of peertje mee.
Plato: zachte bek, lieve jongen
Het is natuurlijk helemaal niet goed voor ze, zóveel fruit en aardappels, laat staan de walnoten met hun scherpe, harde schil. Gelukkig vindt ook maar de helft van de roedel de noten in hun schil aanlokkelijk. Voor Cato zijn ze een ware verleiding, die ze niet kan weerstaan, Jazz, Plato en oma Rosie lopen er mee rond alsof het balletjes zijn. Ze helpen mij ook om ze op te sporen. Ik moet het met mijn ogen doen, dat is niets vergeleken bij hun neuzen. Baguette is een volleerd notenkraker. Met spiedend oog probeer ik nare maag-darm perikelen te voorkomen.
Tussen de snacks door ook nog gezonde kost;
hier sardientjes voor de kleintjes
Het is dus een constante wedstrijd tussen mij en Joris aan de ene kant, en de honden met hun eigen belangen aan de andere kant. Wie is het snelste? Wie let het beste op? Soms lijken het wel sledehonden, en ik de menner, maar dan tnauwelijks in controle.... De riemen moeten veel langer en vaker om dan normaal, en naast een schorre stem ontwikkel ik ook spierballen door al het getrek aan de riem.
After dinner party: Bibi Izzi, Jazz en Baguette
Schatgravers zijn het, wegpiraten op onze dijk, in onze tuin en op de akkers rondom. Alleen voor Baguette is er nog één schat in onze tuin van grotere waarde dan het verteerbare. Het zijn de schatjes van egels in onze tuin. Terwijl de anderen 's avonds proberen van het duister gebruik te maken om nog een appeltje te halen, speurt Baguette in het kreupelhout naar haar egels. Ze vindt ze elke avond weer. Soms komt ze ook overdag een balletje egel aan mijn voeten leggen. Ze neemt 'm in haar bek, heel voorzichtig, en dropt ze voor mij of bij de achterdeur. Trots en tevreden is ze dan, en helemaal voldaan. Daar kan geen peer of appel tegenop!
Baguette heeft haar egel weer gevonden en geapporteerd...
Het aller leukste balletje, ondanks de prikkels!
Onder toeziend oog van Bague en haar zoon Plato wordt egel gered
De egels breng ik weer achter in de moestuin, waar ze weer 'ontstekelen'. En wachten op hun volgende tochtje in de zachte bek van ons Baguetje. Die honger is niet te stillen, net zo onvermoeibaar en verslavend als het herfst-voedsel voor de rest!
Pfff. Berouw komt na de zonde... (Plato)
