Net buiten en dus: verkennen!
Woensdag was het zover: de pups gingen naar buiten. Cato liep bedrijvig mee op en neer, terwijl ik haar negen kinderen naar buiten droeg. Ze vond het prima, maar hield alles wel goed in het oog.
De pups bleven eerst vooral bij elkaar, niet bang, wel op hun hoede. Als vanzelf ging ieder steeds meer zijn eigen weg. Grasjes werden besnuffeld, de waterton werd aan een onderzoek onderworpen, dekentjes werden uitgeprobeerd en hier en daar deed men een plasje. Ziezo, ingewijd!
Neehee, ik ben niet moe!
Zon vinden we niks, dus we liggen in de schaduw. Plassen en poepen op de dekens en het vetbed is kennelijk 'the thing to do', want bijna alle plasjes en poepjes worden zorgvuldig daarop gedeponeerd. Het instinct werkt dus perfect; in die lappen blijft de geur het beste zitten en we willen natuurlijk markeren!
En masse houden ze siesta
Ze zijn al snel gewend aan de grotere afmetingen van de ren buiten, maar wanneer ze gaan slapen, meestal ook met z'n allen tegelijk, zoeken ze elkaar op. Een dikke broer wil zelfs het liefste op zijn al slapende en kleinere zusje liggen. Een heerlijk matrasje, warm en zacht. Zusje piept heftig, ze lag juist zo lekker en is hier niet van gediend. Ze is dan iets kleiner, maar wel heel duidelijk, dus broer druipt af...
Nummer negen ligt te slapen...
Na het slapen heeft iedereen honger. Cato voelt dat haarfijn aan en zoogt haar kroost. Inmiddels blijft ze soms gewoon staan, en hangen de kleintjes aan haar borst, gulzig en luid smakkend.
Bedachtzaam geniet ze van de restjes
Het lijkt soms net een gymnastiek oefening voor de pups, op hun achterpootjes dribbelen ze mee, elkaar verdringend.
Eten met z'n negenen is topsport!...
Na Cato's melk, voed ik ze bij met pap van vlees, heerlijk vinden ze het. Tenminste, meestal verdringen ze zich rondom de schaal. Maar soms hebben ze opeens allemaal helemaal geen zin. Neem maar weer mee. Ze snuffelen er even aan, halen nog net hun neus niet op voor mijn pap, maar ze lopen wel gewoon weg. Ondankbare honden! :-)
Bibi speelt door het hek heen met de pups
Cato gaat in en uit de ren. Wanneer ze eruit is, ligt ze vlakbij het rennetje, ze blijft goed op haar babies letten. De rest van de roedel mag er ook omheen liggen. En natuurlijk zijn de anderen erg in de pups geinteresseerd. Bibi, Plato, Rosie en Baguette staan met stip bovenaan de lijst van aanbidders van het G-nest.
...en nog 'ns
Bieb, halfzus van deze kleintjes, ligt vrijwel onafgebroken vlak naast ze. Alleen het hekje scheidt haar van de pups. Ook niet altijd, want de kleintjes mogen ook best even 1 voor 1 los lopen. En Bibi mag soms ook even het rennetje in. Als een volleerde moeder (anderhalf jaar oud!) gaat ze alle pups even af; snuffelen, een duw met haar neus zodat ze ze kan schoon likken. Als ze iedereen gehad heeft gaat ze met een tevreden blik tussen ze inzitten. Bibi in haar element.
De pups omringd door de groten
Baguette wordt meteen moeder in de ren, nog zachter en zorgzamer dan anders. En Plato loopt over van liefde voor ze, hij gaat er heel hard bij knorren van plezier, maar hij houdt zich nog een beetje op afstand, gaat nog geen directe interactie met zijn half broertjes en zusjes aan.
Moeder en zoon: onderonsje
Het allermeeste wordt er natuurlijk gespeeld en gestoeid en genoten met hun mams! Sinds een paar dagen stoeien de pups echt met haar; Cato krijgt een klap met een voorpootje tegen haar snuit, wordt afgeslobberd, uitgedaagd om te spelen, zachtjes gehapt.
Mammie uitdagen
Mammie verleiden
En mammie speelt met even veel inzet mee. Nog steeds erg tevreden met haar babies, dolgelukkig met deze negen zwarte kinderen. Zelfs als ze met hun mondjes vol tanden in haar tepels bijten. Maar dan bromt ze wel even!
Judo-en met veel geluid erbij!
Spelen met elkaar doen ze ook volop. Compleet met keffen, grommen, happen, elkaar bespringen en uitdagen. Met z'n negenen zijn er altijd wel een paar pups in voor een partijtje judo of worstelen. Of gewoon lekker in elkaars bek happen.
Nabespreking
ff de mand uitproberen
