Monday 2 July 2012

Life is a Picknick


Plato en zijn (half)broertje Gargantua

Zomernestjes zijn extra heerlijk, omdat de pups zoveel meer aan indrukken meekrijgen. De tractor van de boer naast ons, de tegels, het gras, het zand, de paardjes die voorbij geklakkerd komen, de zingende vogels, de wind in je oren, een luie vlieg en de hele roedel vlakbij...

Quality time for two

Cato's pups kijken daar niet van op. Heel gewoon. Wanneer ze wel gaan piepen? Als mammie eens even niet in het rennetje is, maar er vlak langs loopt. Ze ruiken haar. Ze roepen om moeder en melk! Terwijl ze niets tekort komen. Ze liggen lekker op hun ruggetjes te snurken, dikke volle buikjes in de lucht. In de dogloo of in de zelfgemaakte tent (niet in de zon!) of in een vergeten hoekje. 

Sometimes it's a tough job...

De dag doorloopt de uren, de pups slapen, eten, spelen en knuffen met mams. Bibi, hun grote (half)zus komt op bezoek, gaat bij ze liggen, doet haar achterpoot omhoog uit instinct. Ze heeft geen melk, maar anders mochten de kleintjes drinken! Baguette huppelt lichtvoetig door het kampement van de pups. Tessel komt voorzichtig kijken en Rosie liefkoost de kleine Catotels. We are family, or friends; the same thing, really.

 Quality time for two

Het is dat er veel wassen moeten gedaan, papjes gemaakt, extra maaltijden voor Cato bereid en natuurlijk de gewone wandelingen en ontbijten en diners, anders kon ik er de hele dag wel bijzitten. Gelukkig blijft daar veel tijd voor over. De pups kennen me, zodra ik tegen ze praat of voor ze zing, worden ze wakker, draaien al die 9 koppies naar links en naar rechts, worden er sprongetjes en huppeltjes gemaakt totdat ze door hebben waar ik ben. Mijn team. Mijn schatten.

 Voor het eerst in de ren

Gisteravond gingen Cato en co voor het eerst in de ren. Eerst even acclimatiseren, toen lekker rennen door het (voor die kleintjes!) hoge gras. Totaal onbevangen en blij. Cato keek wat zorgelijk, hield iedereen in de gaten, maar leek ook te beseffen dat het goed was.

 Green as grass!

 Picknick

Nog even een picknick in the fields, een beetje liggen een beetje rennen een beetje ontdekken. En toen lekker graven in de kuilen die de groten gemaakt hebben. Daar liggen ze graag in, overdag. De pups snappen helemaal hoe lekker dat is. En hoe interessant. Maar ja, hoe kunnen ze met een geoloog als baas ook niet van aarde houden...

Graven in drentse bodem