Sunday, 21 July 2013

The Nanny


LouLou, de perfecte nanny

Bibi heeft weken lang het alleen recht gehouden; deze acht zijn haar pups en dus haar zaak, en die van haar alleen. Vond Bibi. Maar inmiddels kan ze haar kinderen heel aardig delen met de anderen in haar roedel.

Tante Loutje met de kleintjes: lekker gek!

LouLou staat met stip voorop. Ze vindt de pups geweldig, ze is geweldig lief, zacht en voorzichtig met ze en ze vindt ze mateloos interessant. Daarbij is ze jong en dus nog nooit moeder geweest. Geen bedreiging in Bibi's ogen.

La vita e bella

Tante Lou (ze is Bibi's half zus) is dus steeds vaker de nanny. Soms gaat Bieb even zonnen of in haar grote hol liggen. Vaak ook, ligt Bieb er gewoon bij wanneer LouLou met de pups speelt.

Stoere jongen gaat recht op zijn doel af

Lou weet feilloos dat ze voorzichtig moet doen. En ze vindt alles, alles goed wat haar neefjes en nichtjes met haar doen. Inclusief in haar oren, wangen en staart bijten. Of haar poten. Of over haar heen lopen wanneer ze op de grond ligt. LouLou geniet.

Geheimpjes delen in het gras

Ze speelt, liefkoost, poetst en corrigeert de pups soms zacht met een brom. Ze houdt precies in de gaten wat er gebeurt; zitten de pups voor het eerst in de tobbe? Lou is erbij. Krijgen de acht hun foto sessie op tafel met Danoontjes? Lou staat vlak naast de tafel en poetst de Danone-toetjes schoon.

Bieb houdt een oogje in het zeil

En Bibi kijkt toe, van enige afstand. Niets ontgaat haar, en ze vindt het goed. LouLou voelt dat, en durft dus ruimte in te nemen. Nanny te zijn.
Soms werpt Loutje nog even een schalkse blik op Bieb: vindt die het echt OK? Tongetje uit haar bek, vragende blik. En dan een huppeltje zoals alleen Cato en haar kinderen die maken; "Ja, gelukkig, ik heb groen licht van mama Bieb. Ik mag!"

Finding LouLou...

Voor de pups is het ontzettend goed dat de roedel steeds meer contact met ze mag maken van Bibi. Zo wennen ze aan iedereen. En iedereen is anders en reageert anders. Wat LouLou en Baguette leuk vinden, vindt oma Rosie maar matig, om over Jazz en Cato maar te zwijgen. Tessel wil ook niet teveel polonaise en Plato vindt juist weer heel veel goed. Janet zoekt toenadering tot de pups, maar wil de omgang op haar voorwaarden. En Ollie is doof, dus hij communiceert pas als hij de pups ziet...

Oom Plato: platonische Zen

Aftasten dus voor de pups. Onderzoeken, proberen, bijstellen. Uitgenodigd worden of afgesnauwd. Alles daar tussen in moeten ze leren, zodat ze goed leren om te gaan met andere soortgenoten.

Er zijn nog veel knopen te ontrafelen, vraagstukken op te lossen...

Bij Bibi mag alles, zij corrigeert de pups (nog) niet. En het is wel noodzakelijk dat de pups in deze fase van hun leven leren dat hun positie steeds verandert al naar gelang degene waar ze mee te doen hebben.

Gezellig 'erbij': op schoot tijdens een spelletje "Kolonisten"

Bibi's pups zoeken zelf ook steeds meer contact, met de roedel en duidelijk met ons. Ze reageren al lang sterk op mijn stem en aanwezigheid, maar sinds de afgelopen week laten ze ook echt weten dat ze 'erbij' willen. Ze waren eerder vooral nog met elkaar en Bieb bezig. Hun wereld breidt zich dagelijks uit en dat zie je in veel gedrag terug.

... wet wet wet...

Vandaag hadden ze hun eerste bad in de watertobbe. Spannend, zo met hun hele lijfje in het 'koude' water. Hun pootjes gaan ervan wiebelen... Het stoeien wordt af en toe heftiger, het samen slapen en elkaar besnuffelen en likken gaat ook gewoon door. Ze genieten van elkaar en er komt steeds meer bij in hun wereld. Aan geluiden, aan sensaties, aan ons en de roedel. Het huis kennen ze op hun duimpje, niet zo gek met een moeder die zelf alle deuren open weet te maken (muv voordeur en achterdeur). Bieb is van mening dat als wij mensen door de deur kunnen, zij zich ook niet laat stoppen door en gesloten deur( ze is hierin gelukkig de uitzondering in de roedel!)

Oost West, naast m'n broer best! Bonding-time.

Ze opent de deuren heel 'sophisticated', haast menselijk. Soms vergeet ik dat even, zoals gisteravond. We zaten nog even met de roedel in de woonkamer, na een hele dag buiten. De pups en Bieb lagen in het halletje, op de koele tegelvloer. Dacht ik. Omdat ik even iets ging halen, ontdekte ik de lege hal. Weg moeder, weg pups. de deur naar de bijkeuken stond wijd open, en daar vond ik nog een verdwaalde pup, ontspannen snurkend. De rest vond ik samen met hun mams, heel tevreden, op de veranda...
Een mams die zich niet door dichte deuren laat tegen houden, met een dito nest. Zo wordt de wereld van Bieb's I-nest steeds wijder!

... gelukkig heeft de dogloo geen deur; tis al zo al krapjes!