Lekker gek!
Sneeuw! Zomaar opeens was er sneeuw! Cato liep vrolijk naar de voordeur, zag toen de witte wereld, en die had ze duidelijk niet verwacht... Ze maakte prompt rechtsomkeert; terug naar haar babies in de werpkist. "Dit is niet pluis!" sprak uit hele houding.
Sneeuw geeft je vleugels! (Bibi)
Het zal ermee te maken hebben dat Caat nog zulke jonge pups heeft; ze kent natuurlijk sneeuw en heeft er eerder ook van genoten.
De rest van de roedel vond het prachtig en had een heerlijke dag in de witte wereld buiten.
Moeder en dochter (Biebs en Bootsz)
Met haar dochter Bootsz in haar kielzog stapte Bieb door de nog maagdelijke sneeuw bij ons achter. Voor Bootsz was de witte wereld nieuw, maar Bieb is er minstens zo dol van! Mijn grote bonk, mijn power girl maakte gekke sprongen zoals een koe die na een lange winter op stal weer de wei ingaat...
Sneeuwballen vangen; Bibi on the move
Biebs doet haar kunst
Bieb is zo'n speciaal beest; zo bruusk en een en al kracht-explosie en het andere moment zo stil en ingetogen, helemaal gefocussed op haar grote kunst; of het nu dog-snacks, people-snacks (zoals bitterballen!!!) of sneeuwballen zijn; Bieb kan haar truc op elk moment met no matter what! En ze doet het altijd met volle overgave, zoals Bieb alles met volle overgave doet. Een beetje gewichtig doet ze ook, als we haar truc doen.
Vangbal voor Baguette
Van al die sneeuwpret krijgt een beetje laab flinke trek. En of er nou een grasveld of een sneeuwdeken onder je buik ligt, dat maakt onze hondjes niets uit: picknicken kan altijd!
Sneeuw maakt hongerig (Baguette)
Gelukkig maar, want 's avonds eet de roedel haar 'bot-maaltijd' ('s morgens rauw vlees, 's avonds rauwe zalm, heek, makreel of lamsribben, kip- eend-, kalkoenkarkas, hazen rug, konijn of hert, bijvoorbeeld.) En dat wil ik natuurlijk niet in huis op de vloer...
Dining in the snow; Janet geniet
Het leuke van "Barf-en" is onder andere dat ze met hun buit slepen. En daar leent de tuin zich goed voor. Ieder heeft zijn eigen manier. Bisou loopt altijd met haar buit naar dezelfde plek, ver weg van het terras. (Behalve wanneer de buit uit verschillende onderdelen bestaat, die ze niet in 1 keer in haar bek kan meenemen. Dan eet ze maar noodgedwongen op het terras...)
Bisou aan de heek
Cato eet nu apart, maar normaal neemt zij haar diner mee naar het grote driehoekige grasveld. Heel bedrijvig en gedecideerd stapt ze daar naartoe. LouLou eet altijd in het puppie-rennetje op het terras. Ook op andere momenten van de dag, wanneer ze kennelijk het idee heeft dat er wellicht gevoerd gaat worden, gaat ze op haar paasbest naast 'haar' rennetje zitten. Better be safe than sorry...
Even een stukje slepen,...
.... en dan settelen en smikkelen!
En Tessel eet altijd vlak naast het terras, met zijn rug naar de anderen toe; zo heeft hij de privacy die hij verkiest. Baguette eet apart, want anders heeft ze geen rust en gaat ze schrokken. Dat komt omdat ze zo laag in rang is in de roedel; iedereen kan zo alles van haar afpakken, al doet niemand dat, maar zij weet het.
Baguette, Mond Dicht!
Kleine Bootsz mag ook al voorzichtig mee-barfen en doet dat heel knap. Eten is zo echt een avontuur, een leuk karwei dat ook echt even duurt. De verschillende soorten karkas vragen steeds een andere aanpak en dat daagt de honden uit.
Aan de wandel met lamsribben
Los van alle andere redenen om te barfen, is het ook gewoon heel erg veel leuker dan een bak brokken. Elk diner is een eet-feestje. En vandaag was het een diner op een damasten kleed van sneeuw. Een feestdag was het, deze sneeuwdag!
Baguette, ons wolfje
