..."Hallo, hier zijn wij dan!"
De pups zijn vandaag precies 2 weken oud. En dus is het zover: het worden hondjes! Er gebeurt opeens heel veel tegelijk.
De liefste, dat ben jij!
Gisteren hadden een paar pups al kleine spleetjes van waarachter een blauwig oogje naar buiten kierde. Vandaag heeft iedereen de oogjes half, driekwart of een klein beetje geopend.
A Star is Born biedt een sterke schouder aan een zusje
Vanmorgen werd ik begroet door een schare hongerige, blaffende mini dogs. De eerste blafjes, schel en onwennig, maar dwingend. "Hier zijn wij, en wij willen wat van jou!"
Aristoteles droomt over zeer geleerde dingen...
Ze tijgeren nu niet alleen meer door de werpkist en over/onder elkaar, er worden ook verwoed pogingen ondernomen om op eigen benen te staan. De voorpootjes nog op de grond, de achterbeentjes gestrekt. Kanjers!
De twee mannen van het nest
Deze dames hebben al gedronken
De pups drinken met de dag meer. De flesjes zijn niet aan te slepen. Ondertussen zoogt moeder Sugar ook gestaag door. Ze geniet van haar kinderen, ligt tevreden bij ze wanneer ze uitgeteld verspreid over de werpkist liggen te slapen.
En alsof 7 prachtige lieve kids nog niet genoeg is...
Maar Sugar kan sinds kort wel weer even tijd voor een klein wandelingetje maken. Enkele dagen geleden was het nog alleen een kwestie van poepen en plassen, en dan hoopvol naar me opkijken met een blik van "Mogen we nu terug?"
... heeft Sugarmama er nog een 8e bij aangenomen!...
Ze kan nu best een kwartiertje uitwaaien met de roedel op de dijk. Maar thuis staat ze wel meteen weer kwispelend voor de deur naar haar babies. Die vervolgens één voor één geïnspecteerd worden:" Ja, allemaal present, alive and kicking!"
Sugar en haar babes, (nu nog) een twee-eenheid
