Saturday 2 October 2010

On Top of the World

Who says it's lonely at the top?!

Dolce en Bailey zijn de bergen in geweest en dit was geen luier-vakantie. Precies wat Dolce het liefste heeft: actie en uitdaging, maar natuurlijk wel gedoseerd. En lekker de hele dag met de roedel bij elkaar!

Bijna alleen op de wereld...

Bailey is al een geoefend bergklimmer, maar voor Dolce was het de eerste keer. Smalle paadjes, kiezelsteentjes, loslopende paarden, bruine koeien en lange tochten met de roedel... Wat wil een laab nog meer?! Avontuur en saamhorigheid. Plus natuurlijk snacks en knuffels, op z'n tijd, dat spreekt voor zich.

Even poseren halverwege de berg...

Dolce heeft in Nederland nogal eens de neiging een beetje achter te lopen en te dralen. Zo niet in de Pyreneëen! Madam wilde het liefste voorop lopen, maar die plek was voor Bailey bestemt. En naast elkaar gaat niet, op die smalle paadjes. OK, tweede dan. En wanneer Marjan een keer wat achter bleef, wachtte Dolce haar op bij elke bocht.

Wandelen, lunchen, spelen, bijtanken

In Oosterhesselen kent ze de wandelroutes natuurlijk op haar duimpje en maakt ze niet zo'n haast, maar dit was andere koek! Achter elke bocht kwam weer wat anders tevoorschijn: een meertje, een roedel paarden of koeien en soms een eenzame berghut. Verandering van route doet lopen!

Bergmeertjes overal!

Natuurlijk kun je niet zomaar van de ene op de andere dag een berggeit van je labrador maken. Daarvoor moet je samen trainen: veel lopen, ook langere afstanden. En dan in de bergen ook weer rustig opbouwen. Goed rusten onderweg en wandeldagen afwisselen met rustdagen. Lekker hangen rond de berghut, of een meertje, of even een dagje shoppen in Andorra...

Onderweg even pootje baden

Soms werd er heen gelopen en nam de roedel aan de andere kant van de berg het treintje terug. Ook leuk. Of de bus. Dolce vond de treinkaartjes-verkoopster met haar kaartjes en stempels niet helemaal betrouwbaar, en Bailey gaf haar geen ongelijk. Dus het was die ene keer maar de vraag of ze met z'n allen het treintje terug naar huis mochten nemen, of dat ze de hele weg ook nog terug zouden moeten lopen... Marjan zag de bui al hangen. Maar ook dat avontuur kreeg een happy ending.

Home is where the heart is: onze mooie berghut!

Zo hebben ze weer een avontuur beleeft en Dolce heeft laten zien dat zij een puike bergwandelaar is, een echte Chèvre Noire! Lange autotochten, daar kijkt ze inmiddels ook niet meer van op. Ze is 'gewoon' een prima all rounder: Bergen klimmen, meertjes zwemmen, trein en bus, of een dag lekker op haar kussen: you name it, Dolce has it all met Bailey aan haar zijde, natuurlijk. Want een diva ben en blijf je nou eenmaal, on top of the world of in Drenthe!

La Dolce Vita...